Íþróttablaðið - 01.10.1989, Page 23

FÓRNIR“
næstu Ólympíuleika en að þeim
loknum ætla ég til Þýskalands eða
Kanada að læra íþróttafræði."
— Hver eru þín áhugamál fyrir ut-
an sundið?
„Ég hef mikinn áhuga á bílum og
jeppaferðum. Einn félagi minn á öfl-
ugan jeppa og stundar skemmtilegar
vetrarferðir sem ég vildi gjarnan geta:
tekið þátt í. Þegar ég var yngri stund-
aði ég siglingar og varð í raun að
velja á milli þeirra og sundsins.
Hvortveggja er mjög skemmtileg
grein. Ég fer mikið í bíó og horfi á
vídeómyndir og geri fleira áhuga-
vert."
— Ertu styrktur sem afreksmaður í
sundi?
„Það er takmarkað núna. Því mið-
ur er ógjörningur að gefa sig allan að
íþróttaiðkun nematil komi styrkirog
væri óskandi að svo væri. Fyrst þegar
ég gaf mig alfarið í sundið, árið 1987,
studdi Olíufélagið hf. (ESSO) mig
dyggilega. Fyrirtækið greiddi mér þá
vinnutap um sumarið vegna æfina og
keppni. FyrirÓlympíuleikana ÍSeoul
gat ég lítið unnið því ég æfði 5 eða 6
tíma á dag. Ég varð fyrir miklum von-
brigðum að fá ekki styrk úr afreks-
mannasjóði ÍSÍ vegna þess að nokkrir
íþróttamenn sem kepptu alls ekki á
Ólympíuleikunum voru styrktir á ár-
inu. Lokst komst ég í hlutastarf hjá
Austurbakka hf. og fyrirtækið sá mér
fyrir NIKE-skóm og ýmsum íþrótta-
fatnaði. Það kom sér ákaflega vel auk
þess sem Austurbakki greiddi mér
laun þanntímasem égdvaldi íSeoul.
Golden Cup hefur líka stutt vel við
bakið á mér en þar sem ég bý í for-
eldrahúsum má segja að foreldrar
mínir séu minn helsti styrktaraðili.
Fríður og föngulegur hópur
sundkrakka úr sundfélagi
Hafnarfjarðar.