Íþróttablaðið - 01.10.1989, Síða 43

Hér sést Kristján í leik með Cummeri
einn andstæðing til þess að hemja Kr
Reykvíkingum þykir að fara tíl Hafn-
arfjaröar. Timinn hér í Hafnarfirði var
alveg frábær og ólsl ég nánast upp í
íþróttunum."
Kristján hót' t'eril stnn, sem frjáls-
íþróttamaður, í FH 6 ára gamall og
varð þá meistari í sínuni aldursflokki í
víðavangshlaupi Hatharfjarðar. Þeim
titli hélt hann í 3 ár. Hann sagði ekki
skilið við frjálsíþróttir t'yrr en 13 ára
gamall en ári áður varð hann ungl-
ingameistari íslands íhástökki. Kristj-
án vippaði sér þá yfir 140 sentímetra
og á sama móti varð hann þriðji í
kúluvarpi. „Að mínu mati eru frjáls-
íþróttir góður grunnur fyrir hvaða
íþróttagrein sem er. Þeir, sem eru
góðir tugþrautarmenn, geta keppt í
nánast hvaða íþróttagrein sem er
með góðum árangri. Skýrasta dæmið
um það er hinn heimsþekkti vestur-
þýski handknattleiksmaður Joachim
Deckarm, sem var álitinn besti hand-
knattleiksmaður heims árið 1978.
Hann keppti í tugþraut fram að tví-
tugu en snéri sér þá að handknattleik.
Hans Peter-Briegel, fyrrum landsliðs-
maður í Vestur-Þýskalandi, stundaði
líka tugþraut fram að tvítugu en þá
snéri hann sér að tótboltanum. Eins
og flestum er kunnugt meiddist
Deckarm alvarlega árið 1979 þegar
hann skall með höfuðið í steingólfið í
leik með Gummersbach og síðan
hefur hann verið spastískur. Deck-
arm var goðsögn hjá Gummersbach
og leikur félagíð reglulega leíkí til
ágóða fyrír hann tíl jaéss að hann
þurfi ekki að hafa neinar fjárhagsleg-
ar áþyggjur það sem eftir er ævinn-
ibach. í flestum tilfellum þarf fleiri en
ístján.
„Stutt bil á milli
lífs og dauða"
Þess má geta að Kristján lenti í
svipuðu slysi og Deckarm síðastlið-
inn vetur, í leik með Teka á Spáni.
Hann skall með höfuðið í gólfið og
var meðvitundarlaus í rúma hálfa
klukkustund. „Það voru saumuð 12
spor í kollinn á mér og ég mátti ekki
sofna næstu 24 klukkutímana því
læknarnir voru hræddir um að ég
myndi hugsanlega ekki vakna aftur.
Það verður að segjast eins og er að
eftir þetta atvik varð mér hugsað til
Joackims Deckarm því það er í raun-
inni svo stuttbil á milli lífsogdauða."
Kristján hóf skólagöngu sína í
Lækjarskóla og lauk stúdentsprófi frá
Flensborgarskóla á þremur og hálfu
ári. „Ég var ekkert of iðinn við lær-
dóminn en þó gekk mér alltaf ágæt-
lega í skóla. Auðvitað var þessi skóla-
fiðringur í mér á aldrinum 14-15 ára
og unglingastælarnir brutust út í ýms-
um myndum. Birgir Finnbogason var
umsjónarkennarinn minn og hann
sýndi okkur strákunum mikinn skiln-
ing því hann var leikmaður með FH
og við vorum allir í yngri flokkum
félagsins. Hans Guðmundsson var
með okkur í bekk á þessum árum en
þá lék hann með Haukum. Við afrek-
uðum það áður en yfir lauk, með
dyggri aðstoð Birgis, að fá Hans til
liðs við FH."
Eins og flestir aðrir strákar reyndi
Kristján fyrir sér í fótboltanum og að
sögn þeirra, sem til þekkja, átti hann
ALBERT EYMUNDSSON
ÞJÁLFARI KRISTJÁNS í
5. FLOKKI í FÓTBOLTA
. „Ég þjálfaði Kristján sumarið
1972 þegar hann var 11 ára. Hann
var með betri strákum í 5. flokki FH
og var ávallt fastamaður í liðinu.
Flestir ímynda sér Kristján eflaust
sem varnarmann en hann var fram-
línumaður og seigur að skora. Kri-
stján var mjög áhugasamur, sam-
viskusamur og metnaðargjarn
gagnvart því að standa sig vel.
Hann var með boltameðferð í með-
aliagi ogekki fljóturað hlaupa. Kri-
stján varð strax mjög traustur og
ábyggilegur sem persónuleiki en
vildi ekki taka að sér stöðu fyrirliða.
Hann sóttist ekki eftir vegtyllum. f
fótboltanum var hann meira fyrir
það að skora sjáffur en hann er í
handboltanum í dag. Ég efast ekki
um að Kristján hefði getað orðið
góður knattspyrnumaður á íslensk-
an mælikvarða."
Ifka framtfð fyrir sér þar. „Ég lék með
þar til ég hefði átt að fara upp í 2.
flokk en besti árangur okkar strák-
anna var 2. sætið á íslandsmóti 3.
flokks. Við lékum úrslitaleik gegn
Víkingi sem þá var með menn eins og
Arnór Guðjohnsen, Heimi Karlsson
og Lárus Guðmundsson innan sinna
vébanda."
Kristján byrjaði í handbolta 11 ára
gamall og æfði fyrst undir stjórn Jón-
asar Magnússonar læknis. „Á ungl-
ingsárunum stundaði ég bæði hand-
boltaog körfuboltaaffullum krafti og
var ég iðulega að öll kvöld. íþróttirn-
ar tóku gífurlega mikinn tíma því ég
hætti ekki í körfubolta fyrr en ég var
19 ára. Þá var ég búinn að spila í 2 ár
með unglingalandsliðinu en þar sem
Haukar höfðu, á þessum árum, eng-
an meistaraflokk í körfubolta valdi ég
handboltann. Þekktar handbolta-
stjörnur voru f FH á þessum tíma og
nægir þar að nefna menn eins og
Geir Hallsteinsson, Viðar Símonar-
son og Gunnar Einarsson."
— Hvaða strákar voru samferða
þér í gegnum yngri flokkana í körfu-
boltanum og handboltanum?
„Sveinn Sigurbergsson, betur
þekktur sem golfleikari, var fremstur í
flokki í körfunni og Pálmar Sigurðs-
son lék með okkur en hann var á