Íþróttablaðið - 01.10.1989, Síða 47

flestir leikmenn eru annað hvort í
námi eða í vinnu. Sjálfur stundaði ég
framhaldsnám í markaðsfræði og
vann 60% vinnu en með því skilyrði
að fá frí þegar mér hentaði. Þannig
var þessu háttað bæði hjá Hameln og
Gummersbach. Sá skilningur, sem
almenningur leggur á atvinnu-
mennsku, er þvíekki til staðar í hand-
boltanum í Þýskalandi. Á Spáni aftur
á móti er litið á leikmenn sem at-
vinnumenn og ekki ætlast til þess að
þeir vinni með handknattleiksiðkun-
inni. Hjá Teka t.d. er handknattleiks-
liðið aðeins ein deild innan Teka
fyrirtækisins og þar eru 20 menn á
launaskrá. Síðan er liðið bara rekið
sem hluti af fyrirtækinu. Helsti mun-
urinn á æfingum hér heima og úti er
sá að úti er æft oftar en þar er í raun
mun minna gert á hverri æfingu.
Lengri tími fer í upphitun og teygjur
en heima er meiri keyrsla og æfing-
arnar nýttar betur."
— Fannst þér erfitt að fóta þig í
atvinnumennskunni í upphafi?
„Það voru ekki svo mikil viðbrigði
að fara úr 1. deild hér heima í 2.
deildar lið í Þýskalandi. Aftur á móti
er mikill munur á liðum í þýsku
Bundesligunni og liðum í 1. deild á
íslandi. Bestu liðin hér heima geta
hugsanlega spreytt sig í þeirri deild
en þau yrðu í neðri hluta deildarinn-
ar. Valsliðið, eins og það lék á síðasta
keppnistímabili, hefði þó getað gert
góða hluti í Bundesligunni. Þar eru
útileikir alvöru útileikir ogsú staða er
einnig að koma upp hér heima því æ
fleiri lið eru að koma sér upp sterkum
heimavöllum.
Islenskur handknattleikur hefur
tekið miklum framförum á undan-
förnum árum og er það vegna áhrifa
frá Bogdan. Áður en hann kom til
íslands æfðu liðin þrisvar sinnum í
viku og gátu því aðeins átt góða leiki
annað slagið en ekki haldið út heilt
mót. Við höfum lært töluvert af öðr-
um þjóðum og er það jákvætt. Þjálf-
arar í 1. deild á íslandi eru mjög fram-
bærilegir að mínum dómi og hafa
viðað að sér þekkingu héðan og það-
an. íslenskur handknattleikur er því
sambland af bolta frá austantjalds-
löndunum, Þýskalandi og Svíþjóð."
— Er mikill munur á félagsandan-
um í Þýskalandi og á Spáni?
„Spánverjarnir líta ekki eins stórt á
sig og Þjóðverjarnir. Tíminn í Þýska-
landi var samt einstaklega skemmti-
legur. Félögin þar eru byggð upp á
svipaðan hátt og félögin hér heima.
Ég helcl enn mjög góðu sambandi við
nokkra góða vini í Þýskalandi frá því
ég lék með Gummersbach. Hjá Teka
höfum við leikmennirnir reynt að
byggja upp félagsanda í liðinu en fé-
lagið sjálft gerir lítið til þess að stuðla
að því."
— Þú hefur átt frekar jafna leiki í
gegnum tíðina hvar sem þú hefur
leikið. En myndir þú vilja fá að leika
einhvern sérstakan leik aftur?
„Það kemst víst enginn hjá því að
eiga slaka leiki og þeim reyni ég að
gleyma sem fyrst. Aftur á móti tel ég
mig hafa átt tvö slæm tímabil í hand-
boltanum oe hið fyrra var tímabilið
„Það má kannski
þakka Sigurði
Sveinssyni fyrir það
að ég hélt haus"
Hitt tímabilið var fyrir Ólympíu-
leikana 1988 en þá var ég hættur hjá
Gummersbach. Það tók töluvert á
taugarnar að ná sér ekki á strik með
landsliðinu og einnig vegna þess að
Bogdan var gagnrýndur fyrir það að
hafa jafn frábæran leikmann, og Sig-
urður Sveinsson er, á bekknum. Það
má kannski þakka Sigurði Sveinssyni
fyrir það að ég hélt haus því hann
hvatti migósparttil dáða þegar flestir
vildu fá hann í liðið. Einnig fékk ég
mikinn stuðning frá Bogdan og öðr-
um leikmönnum. Ástæða þessa
slæma tímabils var hugsanlega leiði
og þreyta því það hafði verið æft gíf-
urlega stíft um sumarið. Álagið var
mikiðogvaralltlagtísölurnartilþess
að vera á toppnum í Seoul. Það er
kannski engin ástæða til þess að rekja
raunasöguna frá Seoul en þar áttum
við tvo slaka leiki að mínu mati.
Spennan þar var þrúgandi og orsakir
hennar voru margar. Ég vil síður fara
út í þá sálma því nóg hefur verið um
þá rætt.
Það, sem okkur leikmönnunum
gramdist mest að loknum Ólympíu-
leikunum í Seoul, voru dómharðar
og ósanngjarnar fyrirsagnir í dag-
blöðunum. Við vorum sakaðir um
aumingjaskap og áhugaleysi en slík-
ar fullyrðingar þjóna engum tilgangi
að mínu mati. Gagnrýnin var þó yfir-
höfuð sanngjörn því við lékum ekki
nógu vel en misnotkunin á Ijótum