Morgunblaðið - 28.02.2020, Blaðsíða 25

DÆGRADVÖL 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. FEBRÚAR 2020
BÆJARL I ND 14 - 16 20 1 KÓPAVOGUR S ÍM I 553 7 100 L I NAN . I S
O P I Ð M Á N T I L F Ö S T U D A G A 1 1 - 1 8 I L A U G A R D A G A 1 1 - 1 6
Ný sending
Brass gólflampi kr. 38.900
metal black blómapottur kr. 10.600
hilla kr. 41.900
„ERTU MEÐ PÓST FYRIR 22A?”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... stundum undir rós.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
Æ, Æ, Æ … ÉG MISSTI
LÁRPERUMAUKIÐ
EINS GOTT AÐ
TEPPIÐ ER GRÆNT
VIÐ ERUM
PIPAR SVEINAR
ÉG ÞORI AÐ VEÐJA AÐ
ÞAÐ ER VATN ÞARNA Á
EYJUNNI!
ÉG DREKK EKKI
ENDURNÝTT
VATN!
GISTILÚS
hennar voru Hlíf Böðvarsdóttir frá
Laugarvatni, f. 11.4. 1909, d. 12.11.
2015, og Guðmundur Gíslason frá
Ölfusvatni, kennari á Laugarvatni
og skólastjóri Héraðsskólans að
Reykjaskóla í Hrútafirði, f. 22.5.
1900, d. 14.8. 1955. Dóttir Ingu Láru
og Ingva er Nanna Hlíf tónmennta-
fræðingur, f. 18.1. 1970. Maki: Páll
Valsson, rithöfundur og bókaútgef-
andi. Dætur Nönnu Hlífar og
Kristjáns Björns Þórðarsonar eru
Móeiður og Hrafnhildur.
Systkini Ingva eru 1) Kristín, f.
1.2. 1929, d. 23.12. 2000. Maki: Björn
Kolbeinsson rafvirkjameistari, f. 6.1.
1921, d. 12.3. 1970. Eignuðust þau
fimm börn. Fósturforeldrar Krist-
ínar voru Rannveig Jónsdóttir
húsfrú og Eiríkur Ormsson forstjóri.
Átti hún fjögur uppeldissystkini; 2)
Karl Þorsteinn skipstjóri, f. 24.10.
1931. Maki: Þorbjörg Þorgríms-
dóttir, f. 3.9. 1929, búsett í Keflavík.
Eignuðust þau fjögur börn. Fóstur-
foreldrar hans voru Snorri Þor-
steinsson skrifstofustjóri í Keflavík,
föðurbróðir Karls, og Steinunn Þor-
steinsdóttir húsfreyja.
Foreldrar Ingva voru Karitas
Guðmundsdóttir, f. 25.10. 1897 á
Lambastöðum á Seltjarnarnesi, d.
25.1. 1932, og Þorsteinn Nikulás
Þorsteinsson, f. 27.3. 1902 á Meiða-
stöðum í Garði. Hann var skipstjóri
Skúla fógeta og fórst við strand
togarans út af Grindavík 10.4. 1933.
Fósturforeldrar Ingva frá þriggja
ára aldri voru Sigurbjörg Þorsteins-
dóttir, föðursystir hans, f. 18.2. 1891,
d. 8.8. 1966, og Hermann G. Her-
mannsson trésmíðameistari í
Reykjavík, f. 1.6. 1888, d. 7.4. 1987.
Ingvi átti fjögur uppeldissystkini, en
þau voru Hermann, Guðmundína,
Kristbjörg og Björg.
Ingvi Þór
Þorsteinsson
Margrét Eiríksdóttir
húsfreyja í Arnarbæli
Þorsteinn Vigfússon
bóndi í Arnarbæli í Grímsnesi
Ingunn Þorsteinsdóttir
húsfreyja á Lambastöðum
Guðmundur Arnórsson
verkamaður á Lambastöðum
á Seltjarnarnesi
Karitas Guðmundsdóttir
húsfreyja í Reykjavík
Karitas Þórarinsdóttir
húsfreyja í Mýrarhúsum
Arnór Oddsson
útvegsbóndi í Mýrarhúsum
á Seltjarnarnesi
Hólmfríður Jónsdóttir
húsfreyja á Brekku
Þorlákur Jónsson
bóndi á Brekku á Kjalarnesi
Kristín Þorláksdóttir
húsfreyja á Meiðastöðum
Þorsteinn Gíslason
útvegsbóndi á Meiðastöðum í Garði
Halldóra Hannesdóttir
húsfreyja á Augastöðum
Gísli Jakobsson
bóndi Augastöðum í Hálsasveit,
afkomandi Snorra á Húsafelli
Úr frændgarði Ingva Þórs Þorsteinssonar
Þorsteinn Nikulás
Þorsteinsson
skipstjóri í Reykjavík
Ég hitti karlinn Laugaveginum íþungum þönkum, hann hallaði
höfðinu eilítið aftur á bak til vinstri
og hálfsönglaði með limrulagi:
Hvort sért eða ekki þú ert hér.
Og oft er það bjartast sem svert er.
Sú praktík er rík
í pólitík
þar sem allt er ógert sem gert er.
Ólafur Stefánsson skrifar í Leir-
inn: „Yfirmenn Almannavarna hafa
varað við „kossaflensi og faðm-
lögum“ en mæla með handþvotti“:
Nú skal leggja’ af leiða siði,
líða engan snertipunkt.
Láta kvenna kjamma í friði,
kyssa hvorki grátt né ungt.
Kína-veiran vofir yfir,
vill á þjóðum fremja grand.
Aðeins, þveginn, af þú lifir,
og aftur sérð þitt föðurland.
Sigmundur Benediktsson orti á
miðvikudagsmorgun:
Árdagssólin yfir bólin eykur varma.
Bleikdalsfjöll ei byrgja sviðið,
brosir öllum geisla miðið.
Og bætti síðan við: „Sæl aftur!
Mér finnst orðið of langt síðan sólin
hefur skinið svona björt og hlý, svo
sóldýrkun mín fær ei orða bundist“:
Ylrík seður glóey geðið
gjöfum meður hal og snót.
Yfir freðið foldar beðið
fögur léði geislahót.
Á Boðnarmiði segir Magnús
Halldórsson sögu frá Kína:
Ein kona sem eignaðist pöndu,
oft henni vatnaði’ úr spöndu.
Skjólu þá braut,
skaðræðis naut.
Það átti’ ekki við hana Vöndu.
Jón Atli Játvarðarson segir að
þessi limra gæti heitið „Sprengi-
dagur og kjarasamningar“:
Éta má býsn ein af baunum
og bægja frá hungri og raunum
ef skálin er tóm
og skellur í góm
er Skúli á lélegum launum.
Eðlilega spurði Indriði á Skjald-
fönn: „Hvaða andsk. Skúli?“ Og
Jón Atli svaraði um hæl „hinn
dæmigerði láglaunamaður“, – en
aðeins notaður ef það vantar sk
höfuðstaf. – „Hann ætti þá að heita
Skúlatetur Höfuðstafason“ sagði
Indriði.
Bjarni Sigtryggsson lítur þannig
á málið:
Þótt válegt sé víða í löndum,
veirur og annað böl,
er sóttkví á sólarströndum
sæmilegasta dvöl.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Að vera eða ekki vera