Morgunblaðið - 10.03.2020, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. MARS 2020
ríkur maður og oft réðu tilfinn-
ingar hugsjónamannsins för þeg-
ar pólitík var annars vegar. Hann
var svo einlægur í trú sinni á
stefnu Sjálfstæðisflokksins að ef
honum fannst beygt af réttri leið
sá hann ekkert annað en sker
fram undan, það yrði að leiðrétta
kúrsinn. Það sló á stundum í
brýnu þegar hann sagði skoðanir
sínar. Skoðanir hans voru byggð-
ar á langri reynslu, sterkum hug-
sjónum og hreinu hjarta og það
sem hann sagði var oft málað
sterkum litum. Því miður fer
þeim fækkandi sem hafa þessa
eiginleika Garðars. Allt er nú,
finnst manni á stundum, byggt á
miðjumoði og meðalmennsku og
því ekki alltaf tekið vel ef menn
eru með sterkar skoðanir. Menn
hræðast sterkar skoðanir og smá
átök.
Við Garðar kynntumst 1978
þegar ég tengdist Sjálfstæðis-
flokknum fyrst í störfum mínum.
Í framsetningu og málflutningi
erum við sem svart og hvítt, en ég
var ánægður að finna mann sem
hafði sterkar skoðanir á mönnum
og málefnum og eftir á að hyggja
urðu skoðanir hans oft til að ég
fékk aðra sýn á einstaklinga og
málefni. Það reyndist oftar en
ekki að Garðar hefði rétt fyrir
sér, það kom í ljós þegar rykið
settist.
Það var árið 1992 að Friðrik
Sophusson óskaði eftir því við
nokkra félaga úr starfi flokksins í
Reykjavík að myndaður yrði hóp-
ur sem hann gæti kallað til skrafs
og ráðagerða ef hann þyrfti við-
brögð við einhverju sem hann var
að bralla í fjármálaráðherratíð
sinni. Hópurinn hitti Friðrik oft
og þessir fundir voru ekki með
sniði jámanna. Það var oft tekist
á og ráðherrann fékk stundum að
heyra það. Í þessum hópi naut
Garðar sín vel, það var hlustað á
hann og honum svarað. Á stund-
um fannst manni að hópurinn
hefði áhrif. Það var þegar ráð-
herrann notaði í fjölmiðlum orð-
tak sem einhver úr hópnum hafði
viðhaft á fundi. Þetta var á þeim
tímum þegar maður upplifði að
grasrótin hefði áhrif. Fljótlega
var hópnum gefið nafnið „Veður-
stofan“.
Nú eru liðin ein 28 ár frá því að
Veðurstofan hittist fyrst og enn
erum við að, enn erum við vinir
og enn höfum við áhuga á stjórn-
málum. Við hittumst síðast fyrir
um 14 dögum og þá talaði ég við
Garðar. Hann sem alltaf kom til
fundar ef stætt var treysti sér
ekki til að koma, en í stuttu spjalli
fann ég að eldurinn logaði enn,
hugsjónin var enn til staðar þrátt
fyrir háan aldur, eldurinn lifði og
engar glæður að finna.
Ég þakka Garðari fyrir sam-
fylgdina í meir en 40 ár og það
gera félagarnir í Veðurstofunni
einnig. Við stefnum að því að hafa
næsta fund í þínum anda, vel líf-
legan.
Sveinn H. Skúlason.
Það er með miklu þakklæti
sem ég kveð vin minn og sam-
starfsfélaga til margra ára. Leið-
ir okkar Garðars lágu fyrst sam-
an þegar ég byrjaði að vinna í
hagfræðideild Seðlabanka Ís-
lands sem ritari sumarið 1972.
Þegar Markaðsskrifstofa iðnað-
arráðuneytis og Landsvirkjunar
(MIL) var stofnuð Í ágúst 1988
bauð Garðar mér að koma þang-
að með sér og höfðum við þá
starfað saman í 32 ár þegar MIL
var lögð niður í árslok 2003. Með
okkur Garðari á MIL starfaði
Andrés Svanbjörnsson yfirverk-
fræðingur og Hanna Marinós-
dóttir ritari.
Starfsandinn á MIL var sér-
staklega góður og alltaf nóg að
gera. Verður ekki annað sagt en
að við Garðar áttum traust og
farsælt samstarf í þessi ár. Garð-
ar var einstaklega áhugasamur
og umhugað um að Markaðs-
skrifstofan skilaði árangri og var
vakinn og sofinn yfir framgangi
mála sem bárust inn á borð skrif-
stofunnar. Hann var fylginn sér
og ákafur þegar mikið lá við og
næmur fyrir því hvernig mál
gætu þróast. Hann var sérstak-
lega lausnamiðaður og fram-
sýnn, traustur, opinn og við-
ræðugóður.
Garðar var mikill fjölskyldu-
maður og barnakarl og fjölskyld-
an var honum allt. Útivistarmað-
ur var hann fram í fingurgóma
og elskaði að ferðast um Ísland
með fjölskyldunni og njóta nátt-
úrunnar. Sá kom ekki að tómum
kofunum sem leitaði til hans um
upplýsingar um landið okkar
góða, enda kenndi hann hagræna
landafræði í Háskóla Íslands um
tíma. Þekking hans kom sér vel
þegar hann fór með erlenda
gesti/fjárfesta til að kynna stað-
hætti fyrir álver eða aðra stór-
iðju. Hann var fróður og góður
sögumaður og hafði gaman af því
að segja útlendingum frá landi
og þjóð. Hann var alltaf þeirrar
skoðunar að stóriðja og ferða-
mennska gætu átt vel saman, það
var ekkert annaðhvort eða.
Hann mátti svo sannarlega
vera stoltur af framlagi sínu til
atvinnumála þjóðarinnar og það
erum við öll sem unnum fyrir
hann hjá MIL.
Garðar hafði skýrar skoðanir
á þjóðmálum og á mönnum og
málefnum. Var gaman að heyra
skoðanir hans þótt maður væri
ekki alltaf sammála honum.
Þyrfti ég að ná athygli hans var
nóg að ég segðist ekki vera alveg
nógu ánægð með það sem Sjálf-
stæðisflokkurinn væri að gera í
það og það sinnið, þá fékk ég að
minnsta kosti góðan og sannfær-
andi fyrirlestur um mikilvægi
flokksins.
Garðar reyndist mér og fjöl-
skyldu minni mjög vel í öll þessi
ár og deildum við bæði gleði og
sorgum. Hann treysti manni fyr-
ir verkefnum, hvatti mann áfram
og var hjálpsamur og greiðvikinn
og vildi allt fyrir alla gera. Hann
var vinur vina sinna. Hann hafði
ástríðu fyrir SOS barnaþorpun-
um og vildi hag þeirra sem mest-
an.
Ekki má gleyma Unni, elsku-
legri eiginkonu Garðars, sem
hann saknaði svo sárt, en við
Unnur áttum vel saman enda var
hún alveg yndisleg manneskja.
Það var svo mikill dugnaður og
kraftur í þeim hjónum og eins og
segir í auglýsingunni – engin
vandamál – bara lausnir.
Ég votta börnum Garðars og
fjölskyldum þeirra mína dýpstu
samúð.
Stefanía Víglundsdóttir.
Garðar Ingvarsson var einn
upphafsmanna að starfsemi SOS
Barnaþorpanna á Íslandi fyrir
rúmlega 30 árum. Hann sat í
stjórn samtakanna frá upphafi
og studdi þau með ráðum og dáð
alla tíð. Fyrir ekki svo löngu
ákvað Garðar að kominn væri
tími til þess að stíga til hliðar og
hleypa yngri kynslóðum að.
Hann fór þó ekki langt, heldur
tók samkvæmt boði þar um fús-
lega sæti í fulltrúaráði samtak-
anna og sat þar allt til dauða-
dags.
Garðar mætti vel á alla fundi
og samkomur sem komu starf-
semi SOS Barnaþorpanna við og
leit reglulega inn á skrifstofu
samtakanna, bæði til að greiða
framlög og ekki síður til þess að
spjalla við og hvetja starfsfólk.
Hann var til dæmis búinn að
boða komu sína á fund síðar í
þessum mánuði, þrátt fyrir háan
aldur og heilsubrest.
Sjálfur lagði hann mikið upp
úr því að framlög hans væru ekki
„eyrnamerkt“ einhverju sér-
stöku verkefni svo þau gætu nýst
sem best til þess að mæta aðkall-
andi kostnaði við starfsemi sam-
takanna. Þá var hann ætíð dug-
legur að tala máli samtakanna á
hverjum þeim vettvangi þar sem
hann gat komið þessu hjartans
máli sínu að og var ónískur á að
veita góð ráð varðandi rekstur-
inn og starfsemina alla.
Það reyndist SOS Barnaþorp-
unum mikill happafengur að hafa
Garðar innanborðs og fyrir hönd
allra þeirra munaðarlausu og yf-
irgefnu barna sem notið hafa
stuðnings frá Íslandi í gegnum
árin þökkum við honum kærlega
fyrir stuðninginn og ánægjulega
samfylgd. Fjölskyldu Garðars
vottum við okkar dýpstu samúð.
Starfsfólk og stjórn SOS
Barnaþorpanna á Íslandi.
Ragnar Schram.
Fyrstu kynni okkar Garðars
má rekja til námsáranna í Þýska-
landi á sjöunda áratugnum, þeg-
ar hann stundaði nám í hagfræði í
Köln og ég var við verkfræðinám
í Aachen. Námsmönnum var oft
boðið til fagnaðar á vegum þýsk/
íslenska vinafélagsins í Köln eða
íslenska sendiráðsins í Bonn.
Þegar síðasta kvöldlestin til Aac-
hen var farin var gott að þiggja
næturgistingu í góðu yfirlæti við
hjartahlýju hjá Garðari og Unni
og barnungri dóttur þeirra, Kar-
en, í litlu leiguíbúðinni á Rínar-
bökkum.
Örlögin réðu því 1988 rúmum
tveim áratugum síðar, þegar báð-
ir höfðu öðlast nokkra starfs-
reynslu, hvor á sínu sviði, að
Garðar var ráðinn framkvæmda-
stjóri nýstofnaðrar Markaðs-
skrifstofu iðnaðarráðuneytisins
og Landsvirkjunar, MIL og und-
irritaður sem meðhlaupari.
Markmið allra ríkisstjórna á
Íslandi á þessum tíma var að nýta
vistvænar orkulindir landsins til
að efla útflutning og þjóðarhag,
auka hagvöxt og skapa ný at-
vinnutækifæri. Með gríðarlegri
eljusemi margra manna, en ekki
síst Garðars Ingvarssonar, náðist
að gera þessi markmið að veru-
leika, þannig að orkuiðnaður er
nú ásamt fiskiðnaði og ferðaþjón-
ustu með helstu undirstöðuat-
vinnuvegum þjóðarinnar.
Garðar gegndi veigamiklu
hlutverki sem ritari viðræðu-
nefnda um stóriðju nánast sam-
fellt frá 1971 og var því vel kunn-
ugur þessum málum. Hann lagði
mikla áherslu á að afla Íslending-
um sambanda og viðhalda þeim
við erlenda aðila, sem kynnu að
hafa áhuga á að fjárfesta hér-
lendis. Ég varð þess fljótt
áskynja að Garðar naut virðingar
og trausts meðal áhrifamanna í
áliðnaði víða um heim. Þessi und-
irstaða í markaðsvinnu átti eftir
að skila árangri þegar mest á
reyndi, og MIL sigldi ekki alltaf
með vindinn í seglin. Hingað
komu aðilar sem virtust hafa
áhuga en féllu svo frá af ýmsum
ástæðum. Svo var með Atlantsál
á Keilisnesi, sem hætt var við á
síðustu stundu snemma á tíunda
áratugnum. Ótal árangurslausar
viðræður áttu sér stað um annars
konar orkusækinn iðnað. Ítrekuð
frestun Norsk Hydro á fram-
kvæmdum við Reyðarfjörð varð
til þess að íslensk stjórnvöld leit-
uðu á önnur mið.
Garðar gafst aldrei upp þótt á
móti blési og sýndi í starfi sínu
óbilandi þrautseigju og útsjónar-
semi. Hann átti stóran þátt í að
samningar tókust um stækkun
álversins í Straumsvík eftir lang-
an aðdraganda. Snilldargóð hug-
mynd hans að byggingu álvers á
Grundartanga með flutningi á
búnaði úr nýlegu en aflögðu ál-
veri frá Þýskalandi lagði grund-
völlinn að Norðuráli. Rótgróin
tengsl Garðars í álheiminum
leiddu til þess að viðræður hófust
við stærsta álframleiðanda
heims, Alcoa, um að taka yfir
verkefni Hydro Aluminium á
Austurlandi. Í mars 2003, tæpu
ári eftir fyrsta símtal, voru samn-
ingar um byggingu Alcoa Fjarða-
áls undirritaðir.
Á 15 starfsárum MIL var sam-
ið um sexföldun á raforkusölu til
orkusækins iðnaðar. Garðar
Ingvarsson átti afgerandi þátt í
þeirri farsælu þróun fyrir þjóð-
arhag.
Ég minnist Garðars með sökn-
uði og þakklæti fyrir tækifæri
sem mér gafst til að taka þátt í
merkum kafla í atvinnusögu
þjóðarinnar og votta fjölskyldu
hans innilega samúð.
Andrés Svanbjörnsson.
Kveðja frá Verði
Það má með sanni segja að frá-
fall Garðars Ingvarssonar marki
ákveðin tímamót í sögu Varðar
og Sjálfstæðisflokksins í Reykja-
vík. Þátttaka Garðars í flokks-
starfinu í Reykjavík nær svo
langt aftur í tímann og er svo víð-
tæk að hún á sér fáar ef einhverj-
ar hliðstæður. Sjálfstæðismenn í
Reykjavík munu ávallt búa vel að
því að hafa notið Garðars, hans
visku, fróðleiks og dugnaðar eins
lengi og raun bar vitni. Garðar
byrjaði snemma á unglingsárum
sínum í flokknum, sat nær alla tíð
í fulltrúaráði Varðar, var lengi vel
formaður hverfafélagsins í Laug-
arnesi, átti um áraraðir sæti í
stjórn Varðar, sat í kjörnefndum,
yfirkjörstjórnum, framtíðar-
nefnd Sjálfstæðisflokksins, var
fastagestur á landsfundum og
var árum saman kjörinn í flokks-
ráð Sjálfstæðisflokksins svo fátt
eitt sé nefnt.
Stundum var á stjórnarfund-
um hjá Verði því í hálfkæringi
kastað fram að Laugarnesið hefði
fundið upp kosningarnar. Það
sem menn meintu með því var jú
að Garðar hefði fundið upp kosn-
ingarnar. Á bak við þetta lá sá
sannleikur að enginn lifandi mað-
ur hafði jafn mikla þekkingu og
reynslu af prófkjörum og kosn-
ingabaráttu og Garðar. Það var
alveg sama hvaða upplýsingar
mann vantaði – Garðar vissi alltaf
svarið. Mér er sérstaklega eftir-
minnilegt þegar ég skipulagði
mitt fyrsta prófkjör, þá 25 ára
gamall og enn þá blautur á bak
við eyrun, og mig sárvantaði upp-
lýsingar um hvernig skyldi aug-
lýsa slíka kosningu. Í örvænting-
arkasti hringdi ég í Garðar sem
bað mig um að halda ró minni,
hann væri á leiðinni. Um það bil
10 mínútum síðar var hann svo
mættur inn á skrifstofu með
skjalatösku fulla af prófkjörsaug-
lýsingum, nánar tiltekið öllum
prófkjörsauglýsingum Sjálfstæð-
isflokksins í Reykjavík frá upp-
hafi. Þarna lærði ég ómetanlega
lexíu, þegar maður er í vafa um
eitthvað í flokksstarfinu þá
hringir maður í Garðar. Það
verður svo sannarlega erfitt að
venjast því að geta ekki framar
leitað ráðgjafar þessa einstaka
manns.
Garðar var hugsjónamaður,
hann hafði ávallt sterkar skoðan-
ir, lét í sér heyra og barðist fyrir
þeim en var þó ætíð málefnaleg-
ur. Hann var máttarstólpi í
flokknum og í grasrótinni í
Reykjavík. Það er mér sannur
heiður að hafa fengið að kynnast
honum og átt með honum samleið
og samstarf í þágu flokksins og
grasrótarinnar. Garðars verður
sárt saknað en minning hans mun
lifa um ókomna tíð.
Skúli Hansen, fram-
kvæmdastjóri Varðar.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærrar
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður,
ömmu okkar, systur og mágkonu,
KOLBRÚNAR JÓNSDÓTTUR,
Dollu,
frá Reykholti.
Haraldur Gunnarsson
Steinþóra Jónsdóttir Valgeir Einarsson Mäntylä
Vigdís og Kolbeinn
Þórir Jónsson Hulda Olgeirsdóttir
Þorvaldur Jónsson Ólöf Guðmundsdóttir
Eiríkur Jónsson Björg Bjarnadóttir
Elskulega móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
VALGERÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
Hjallabraut 33,
lést á Sólvangi mánudaginn 2. mars.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
föstudaginn 13. mars klukkan 13.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar
er bent á styrktarsjóð Fríkirkjunnar, reikn. 0544-14-800108 kt.
510303-3420.
Svanhildur Pétursdóttir Gissur Guðmundsson
Birgir Pétursson Hrefna Geirsdóttir
Sverrir Pétursson Sandra Petursson
Hrönn Pétursdóttir Jafet Ingvason
Björk Pétursdóttir Sveinn Sigurbergsson
ömmubörn og langömmubörn
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir
og amma,
GUÐRÚN ARADÓTTIR,
Nygjerdet 1, Valderöya,
Noregi,
lést á Giske Omsorgsenter á Valderöya
28. febrúar.
Útförin hefur farið fram.
Þórir Einarsson
Berglind Þóra Þórisdóttir Dan-Erik Röstad
Hlynur Þórisson
Sævar Þórisson
Andreas og Jonathan
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
STEINVÖR BJARNADÓTTIR,
Hrafnistu, Hafnarfirði,
áður til heimilis á Berjavöllum 2,
Hafnarfirði,
lést í faðmi fjölskyldunnar fimmtudaginn 5. mars.
Útför hennar fer fram frá Víðistaðakirkju, Hafnarfirði
fimmtudaginn 12. mars klukkan 11.
Sigurveig Helga Hafsteinsd.
Guðmundína Ragnarsdóttir Viggó Valdemar Sigurðsson
Guðbjörg Elín Ragnarsdóttir Bragi Þorsteinn Bragason
Ragnheiður Ragnarsdóttir
Þorsteinn Kr. Ragnarsson Paula A. Sánchez
barnabörn og fjölskyldur þeirra
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar
og tengdamóðir,
MATTHILDUR Ó. BJARNADÓTTIR,
Rein, Eyjafjarðarsveit,
lést á Lögmannshlíð miðvikudaginn 4.
mars. Útför fer fram frá Akureyrarkirkju
fimmtudaginn 12. mars klukkan 13.30.
Eiríkur Bóasson
Herborg Eiríksdóttir Bergsveinn Snorrason
Bjarni Eiríksson Dagný Rut Haraldsdóttir
Bóas Eiríksson Þórey Anna Grétarsdóttir
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann