Morgunblaðið - 20.04.2020, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 20.04.2020, Blaðsíða 22
22 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 20. APRÍL 2020 Interviews will be held in Reykjavik in May and June For details contact: Tel.:+ 36 209 430 492 Fax:+ 36 52 792 381 E-mail: omer@hu.inter.net internet: http://www.meddenpha.com Study Medicine and Dentistry In Hungary “2020” Raðauglýsingar Félagsstarf eldri borgara Korpúlfar. Yndislegu Korpúlfar og co., Allt félagsstarf liggur niðri en hvetjum alla til að hreyfa sig eftir getu, borða hollt og fara varlega á óvissutímum. Takk fyrir hversu vel þið haldið utan um hvert annað með símhringingum og samskiptum á veraldarvefnum. Hlýjar kveðjur til ykkar allra og velkomið er að hafa samband rafrænt t.d. í gegnum fb. síðu Korpúlfa eða hringja í síma 662-5058. Kærleikskveðja. Smáauglýsingar Sumarhús Sumarhús – Gestahús – Breytingar  Framleiðum stórglæsileg sumarhús í ýmsum stærðum.  Tökum að okkur stækkun og breytingar á eldri húsum.  Smíðum gestahús – margar útfærslur.  Sjáum um almennt viðhald á sumarhúsum og sólpöllum.  Setjum niður heita potta og smíðum palla og skjólveggi. Áratugareynsla – endilega kynnið ykkur málið. Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn, sími 892-3742 og 483-3693, www.tresmidjan.is Iðnaðarmenn Málarar. Tökum að okkur alla almenna málningarvinnu, mjög sangjarnir í verðum. Upplýsingar í síma 782-4540 eða loggildurmalari@gmail.com með morgun- nu Vantar þig fagmann? FINNA.is ✝ Sigmar Hall-dór Óskarsson fæddist í Reykjavík 17. desember 1952. Hann lést á hjarta- deild Landspítal- ans hinn 6. apríl 2020. Foreldrar Sig- mars Halldórs voru hjónin Óskar Rafn Magnússon, f. 5. janúar 1916, d. 16. nóvember 1985, og Sigrún Hall- dóra Ágústsdóttir, f. 1. júní 1917, d. 5. ágúst 1997. Þau eignuðust tvo syni, Sigmar Halldór og Skúla Heiðar, f. 1946 en hann lést hinn 14. októ- ber 2018. Sigmar Halldór kvæntist hinn 26. október 1974 Elísabetu Guðrúnu Snorradóttur, f. 1954. Þau eignuðust tvö börn, Eddu Björgu, f. 1972, gifta Gunngeiri Friðrikssyni, en börn þeirra eru Elísa Björg, f. 1995, Aron Andri, f. 1997, og Valdís Ósk, f. 2002, og Snorra Rafn, f. 1976, kvæntan Belindu Karlsdóttur en saman eiga þau eina dóttur, Krist- rúnu Eddu, f. 2014. Sigmar Halldór lærði símvirkjun og vann um tíma á ritsímaverkstæði Pósts og síma. Hann fékk snemma áhuga á tölvum og vann við hugbún- aðarsmíði fyrst hjá Pósti og síma sem yfirkerfisfræðingur og síðan hjá Hug og HugAx, Landsteinum Streng, Skýrr og nú síðustu árin sem hugbún- aðarsérfræðingur hjá Advania. Sigmar Halldór var um tíma formaður sóknarnefndar Breið- holtskirkju. Þá var hann virkur félagi í Frímúrarareglunni á Ís- landi. Sigmar Halldór verður jarð- settur hinn 20. apríl 2020, að- eins að viðstaddri nánustu fjöl- skyldu vegna aðstæðna í þjóðfélaginu. Dökkur skuggi á daginn fellur, dimmir yfir landsbyggðina. Köldum hljómi klukkan gellur, kveðjustund er milli vina. Fallinn dómur æðri anda, aðstandendur setur hljóða. Kunningjarnir klökkir standa, komið skarð í hópinn góða. Gangan með þér æviárin okkur líður seint úr minni. Við sem þerrum tregatárin trúum varla brottför þinni. Þína leið til ljóssins bjarta lýsi drottins verndarkraftur. Með kærleiksorð í klökku hjarta kveðjum núna, sjáumst aftur. (Hákon Aðalsteinsson) Nú kveðjum við Sigmar Hall- dór Óskarsson, mann með hjarta úr gulli, mann sem sýndi kærleik í verki, mann sem var vel liðinn af þeim sem honum kynntust, mann sem mat lífið eins og það var hverju sinni. Sigmari, eða Simma, eins og hann var kallaður, kynntist ég að- eins sextán ára gömul. Þá strax sá ég þann mannkost sem hann hafði að geyma og ég sóttist eftir. Síðan eru liðin nær fimmtíu ár. Öll þau spor sem við Simmi stigum saman voru gæfuspor sem skiluðu okkur frábærum börnum þeim Eddu Björgu og Snorra Rafni, tengda- börnum þeim Gunngeiri og Bel- indu og fjórum yndislegum barna- börnum, þeim Elísu Björgu, Aroni Andra, Valdísi Ósk og Kristrúnu Eddu. Öll búa þau yfir miklum mannkostum sem Simmi var stolt- ur af og þakkaði fyrir. Þegar börnin voru yngri var mikið ferðast og ekki síst erlendis enda stóðu Simmi og börnin sam- an í því að sannfæra mig um mik- ilvægi þess að ferðast. Þá voru þær ófáar ferðirnar sem við Simmi fórum til útlanda vinnu hans vegna, til að skemmta okkur, m.a. með vinnufélögum hans og í heimsókn til sonar okkar sem bjó um tíma erlendis náms síns vegna. Simmi fór einnig utan til að efla tölvukunnáttu sína. Saman fórum við síðan ein með barnabörnin í yndislega ferð til Kaupmanna- hafnar og nutum þá hverrar stundar í leik. Ferðir innanlands voru hins vegar færri en þó jafn góðar og oftar en ekki svo mikið stuð í bílnum með tónlistina í botni að athygli vakti. Heima fyrir voru samskiptin við börn og barnabörn einnig góð. Enginn var duglegri en Simmi að horfa á teiknimyndir þegar börnin og barnabörnin voru yngri en yngsta barnabarnið naut þess þó til síðustu stundar. Simmi glímdi til langs tíma við heilsubrest og hafa margir furðað sig á lífsseiglunni í honum og töl- uðu um lífin átján. Simmi brosti í gegnum hvert áfallið af öðru og hélt út í lífið af miklu æðruleysi og ánægður með þá heilsu sem hann hafði hverju sinni. Á erfiðum stundum stytti hann sér stundir við að horfa á allar myndirnar sem teknar höfðu verið á ferð okkar í gegnum lífið með börnunum okkar og barnabörn- um. Simmi var óendanlega stoltur af þeim öllum, hversu vel þau komu sér áfram í lífinu en ekki síst vegna mannkosta þeirra. Hann naut samverustundanna við þau þegar þau komu í heimsókn og í gegnum FaceTime-tæknina þeg- ar heimsóknum varð ekki við komið. Eftir nær fimmtíu ára samveru er erfitt að kveðja Simma. Ég er þó þakklát fyrir allar þær stundir sem við áttum saman, ein og með öðrum. Þær stundir munu ylja mér nú að leiðarlokum. Farðu í friði, elsku Simmi minn. Sjáumst síðar. Þín að eilífu Elísabet. Þitt hjarta geymdi gullið dýra og sanna, að gleðja og hjálpa stærst þín unun var. Því hlaust þú hylli Guðs og góðra manna og göfugt líf þitt fagran ávöxt bar. Ég blessa nafn þitt blítt í sál mér geymi, og bæn til Guðs mín hjartans kveðja er. Hann leiði þig í ljóssins friðarheimi, svo lífið eilíft brosi móti þér. (Ingibjörg Sigurðardóttir) Það er ekki oft sem mig setur hljóða. Þegar það þó gerist er það oftar en ekki vegna undrunar. Nú er það hins vegar sorgin sem veld- ur því að mig setur hljóða. Sorgin sem á svo magnaðan hátt getur bugað og jafnvel brotið. Það að pabbi skyldi fara frá okkur og kveðja þetta líf mánudaginn 6. apríl síðastliðinn er eitthvað sem ekkert okkar var búið undir. Lífsganga pabba var eins og fallegasta ástarsaga sem skrifuð hefur verið. Hann fann sinn klett í lífinu tæplega 18 ára gamall þegar hann kynntist mömmu sem var hans stoð og stytta í gegnum lífið allt. Alltaf var mamma við hlið pabba. Þau elskuðu hvort annað meira en lífið sjálft. Þau voru sem eitt. Pabbi var ein heilsteyptasta manneskja sem ég hef um ævina kynnst; hjartahlýr, ljúfur og alltaf brosandi. Hann tókst á við sín ævi- verk af miklu æðruleysi og þakk- aði fyrir það sem lífið gaf honum. Lífið gaf pabba líka mig og Snorra bróður sem nú sjáum á eftir besta pabba sem hugsast getur. Ég veit að pabbi var alltaf stoltur af okkur systkinunum og enn stoltari var hann af öllum barnabörnunum sem sakna hans meira en orð fá lýst. Pabbi og mamma hafa alltaf átt mikla hlutdeild í barnabörnum sínum og því eiga börnin margar góðar minningar um afa sinn sem þau munu varðveita í hjörtum sín- um um ókomna tíð. Eftir fráfall pabba hef ég leyft sorginni að buga mig og mun ef- laust gera það áfram. Fyrir pabba skal ég þó passa að sorgin brjóti mig ekki. Fyrir pabba skal ég halda áfram að njóta, fyrir pabba skal ég halda áfram að brosa, fyrir pabba skal ég halda áfram. Himnafaðir, hjálp mér veittu, heyrðu bænarandvarp mitt. Sorg í gleði bráðum breyttu, svo blessað finni ég ljósið þitt. (Jón Ólafsson) Elsku pabbi. Ég veit að afi, amma og Skúli hafa tekið vel á móti þér eftir ferðalag þitt héðan. Ég mun elska þig að eilífu. Takk fyrir að vera pabbi minn. Takk fyrir að vera afi barnanna minna. Takk fyrir allt. Þín, Edda Björg. Elsku pabbi, ég á erfitt með að trúa því að ég muni hvorki heyra í þér né sjá þig aftur. Þar sem ég sit og reyni að skrifa nokkur orð um þig fyllist ég söknuði og reiði yfir því að þú sért farinn. Hins vegar rennur reiðin fljótt af mér þegar ég hugsa til þín og horfi á mynd af þér þar sem þú brosir til manns og glettnin skín úr augum þínum. Þú varst svo ótrúlega ljúfur og góð- hjartaður maður. Þú sást alltaf það besta í fólki og ég man ekki eftir að hafa heyrt þig hallmæla nokkrum. Við Edda systir duttum sannarlega í lukkupottinn með foreldra þar sem þið mamma vor- uð svo flott teymi saman. Þið hugsuðuð svo vel um okkur og okkar fólk, fjölskyldan skipti ykk- ur svo miklu máli og bæði þú og mamma gerðuð allt sem þið gátuð til að styðja við og hjálpa ykkar nánustu. Þú varst svo ótrúlega gjafmildur, hlýr og mikill húmor- isti. Þau orð sem ég set nú niður á blað kunna að virka fátækleg og smá og ná seint yfir þá miklu eig- inleika sem þú bjóst yfir. Síðustu ár höfðu veikindin tekið aukinn toll af líkama þínum. Í gegnum þau veikindi skein styrkur þinn svo skært í gegn. Þar kom líka andstæðan svo skýrt fram, að þó líkaminn yrði sífellt veikari sýndir þú stöðugt meiri styrk og slíkan lífsvilja að talað var um að þú ættir 18 líf. Þó að líkamleg veikindi yllu þér sífellt meiri erfiðleikum léstu það aldrei hafa neikvæð áhrif á þína persónu eða þau gildi sem voru þér mikilvægust. Þú vildir hafa það gott, með þínum nánustu og lést ekkert stoppa þig í að njóta lífsins. Sama hve mörg áföllin voru, hve mikið var tekið frá líkamlegri getu þinni eða hve mik- il veikindi þín urðu. Þú barðist, með bros á vör, í gegnum þá bar- daga sem þér voru færðir. Og sigraðir í þeim. Í gegnum þetta erfiða ferli man ég aldrei eftir þér öðruvísi en glöðum, sáttum og í friði. Margir hefðu bölvað, gefist upp eða orðið bitrir yfir þeim veik- indum og erfiðleikum sem lífið færði. Það sá maður aldrei hjá þér og því hef ég sagt að þú ert mín helsta fyrirmynd. Það er líka það sem gerir kveðjustundina svo erf- iða. Að heyra ekki lengur í þér né sjá þig aftur. Hins vegar mun boð- skapur þinn og lífsreglur lifa áfram hjá þeim sem þig þekktu. Ég veit að ég mun aldrei gleyma því sem þér þótti mikilvægast og mun gera mitt besta í að fylgja því sem þú mér kenndir. Njótum lífs- ins, live a little, da – ræ- ræ- ræ. Hvíl í friði, elsku pabbi minn. Minning þín lifir áfram. Vertu sæll kæri vinur ég kveð þig nú Með sorg í hjarta og tár á kinn Þótt fenni í sporin þín þá lifir lag þitt enn Þú löngum spannst þín draumaljóð Á hverjum morgni rís sólin Og stafar geislum inn til mín Hún lýsir upp daginn Og þerrar öll mín tár Breiðir úr sér um bæinn og heilar öll mín sár Þó að nóttin klæðist myrkri Sem móðir dagsins hún þér ann Og þegar skuggar leita á þig Kæri vinur mundu að Á hverjum morgni rís sólin Og stafar geislum inn til þín Hún lýsir upp daginn Og þerrar öll þín tár Breiðir úr sér um bæinn Og heilar öll þín sár (Þorsteinn Einarsson) Þinn sonur, Snorri. Öll við færum, elsku vinur, ástar þökk á kveðjustund. Gleði veitir grátnu hjarta. guðleg von um eftirfund. Drottinn Jesú, sólin sanna, sigrað hefur dauða og gröf. Að hafa átt þig ætíð verður, okkur dýrmæt lífsins gjöf. (Ingibjörg Sigurðardóttir) Afi var ein jákvæðasta, bjart- sýnasta og góðhjartaðasta mann- eskja sem við höfum kynnst. Hann leit alltaf á björtu hliðar lífsins, jafnvel þótt aðrir sæju bara þær neikvæðu. Leið öllum alltaf mjög vel í kringum hann og oftar en ekki var mikið hlegið í návist hans. Afi var alltaf til staðar þegar á reyndi og var hann alltaf með þeim fyrstu sem við leituðum til þegar eitthvað var að. Hann var okkur svo sannarlega til halds og trausts í gegnum árin. Hann kenndi okkur svo margt. Hann kenndi okkur hvernig maður á alltaf að vera jákvæður, koma vel fram við alla og lifa lífinu til fulls með gleði í hjarta. Hann var róleg- ur og yfirvegaður maður sem kom alltaf með skemmtileg „djók“ og gladdi alla. Ef maður var eitthvað niðurlútur lét hann manni alltaf líða betur og horfa á hlutina sem áskorun en ekki hindrun. Við er- um svo þakklát fyrir að geta kall- að þennan mann afa okkar og að hafa fengið að eyða æviárum okk- ar með honum. Við ferðuðumst mikið og skoðuðum heiminn sam- an, horfðum á skemmtilegar gam- anmyndir og spjölluðum um allt milli himins og jarðar. Afi kenndi okkur svo sannarlega að njóta lífs- ins og að taka hlutina ekki of al- varlega heldur takast á við þá með bros á vör, sama hversu erfiðir þeir reynast, og þá reddast allt. Elsku besti afi okkar, takk kærlega fyrir allt og fyrir að kenna okkur og sýna hverjir mik- ilvægustu hlutir lífsins eru. Við munum alltaf minnast þín og skemmtilegra, yndislegra minn- inga okkar saman. Við erum svo þakklát fyrir að hafa átt þig sem afa og munum sakna þín til ævi- loka. Við elskum þig. Hvíldu í friði, elsku afi okkar. Þín barnabörn, Elísa Björg, Aron Andri og Valdís Ósk. Sigmar Halldór Óskarsson Morgunblaðið birtir minn- ingargreinar endurgjaldslaust alla útgáfudaga. Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vin- samlega beðnir að nota innsendi- kerfi blaðsins. Smellt á Morgun- blaðslógóið í hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minn- ingargrein,“ valinn úr felligluggan- um. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/sendagrein Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr. Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur rennur út. Minningargreinar

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.