Fjölrit RALA - 20.11.1992, Blaðsíða 16

- 12-
50°C, mulin og hrist niður um 2 mm sigti. Sýrustig, kolefnis-, kalí- og
köfnunarefnisinnihald var ákvarðað í hveiju sýni. Sýrustig var mælt í vatnsmettuðum
sýnum með glerelektróðu pH-mæli. Kolefnisinnihald var ákvarðað með títrun samkvæmt
Walkley-Black aðferð (Jackson 1958). Kalí var mælt samkvæmt aðferð jarðvegsdeildar
Rala þar sem notuð er 1,25% ediksýra til skolunar (Bjami Helgason, munnlegar
upplýsingar). Kalístyrkur í skollausn var ákvarðaður með logaljósmælingu.
Köfnunarefni var mælt með Kjeldahl-aðferð á efnagreiningastofu Rala.
Gróður
Gróðurgreiningar stóðu yfir 5. - 22. ágúst. Gróður var rannsakaður í reitunum með því að
afmarka smáreit með ramma, 50 x 50 cm að stærð. Endurtekningar voru 10 og var
tilviljun látin ráða staðsetningu hveiju sinni. Allar háplöntur sem fundust innan ramma
voru skráðar til tegunda og þekja þeirra metin samkvæmt þekjuskala Braun-Blanquet. Á
sama hátt var skráð þekja sinu, ógróins yfirborðs, taðs, heildarþekja mosa og fléttna og
þekja nokkurra auðþekktra mosa- og fléttutegunda. Innan hvers smáreits var safnað
sýnum af mosum og fléttum. Að auki voru skráðar þær háplöntutegundir sem fundust
innan reitsins en komu ekki ffam innan smáreitanna.
Nokkuð var um gulvíði í tilraunalandinu en hann óx mjög dreift. Talið var að hann
mundi koma lítið fram í mælingum með þeim aðferðum sem beitt var við
gróðurgreiningar. Úr þessu var reynt að bæta með því að leita uppi allar gulvíðiplöntur
innan reita, telja þær og mæla flatarmál þeirra. Flatarmál var ákvarðað með því að mæla
lengd milli fjarlægustu greinaenda og áætla síðan meðalbreidd plöntunnar þvert á
lengdina.
Plöntuval
Samhliða gróðurgreiningum var gerð athugun á plöntuvali sauðfjárins sem hafði verið á
beit í L, M og Þ hólfunum frá 7. júlí. í hverjum smáreit, sem var gróðurgreindur, var
skráð hvaða háplöntutegundir báru þess merki að hafa verið bitnar af fénu um sumarið.
Á þennan hátt má afla upplýsinga um tíðni beitar á einstökum tegundum. Aðferðin
greinir hins vegar ekki hlutfallslegt magn einstakra plöntutegunda í fæðu fjárins
(Sigurður H. Magnússon og Borgþór Magnússon 1990).