Rit Búvísindadeildar - 15.10.1996, Blaðsíða 48

ec
a
s
s
'«
M
S
S
jQ.
vikur innistöðu, (0 = 15.nóvember 1992)
3. mynd. Meðalþungi ánna í tilraununum.
Bæði tilraunaárin þyngdust ærnar þannig að línulegt var við innistöðutíma (r> 0,95;
p<0,001). Meðalþynging í kg á á og viku (aðhvarfsstuðullinn b) var þessi:
Tilrcum I Tilraun II
Heilt hey 0,47 0,57
Tætthey 0,45 0,60
í hvorugri tilrauninni kom lfam marktækur munur á þungabreytingum ánna yfir veturinn
(p>0,05). Yngri æmar þyngdust meira (æmar í tilraun II).
í tilraun I reyndist vera marktækur munur á memu meðalholdafari ærhópanna yfir
veturinn þeim hópi í vil sem fékk heila heyið (0,01<p<0,05). Meðalholdastig þeirra var
3,84 en meðaltal hópsins sem fékk tætta heyið var 3,81. í tilraun II kom í ljós að æmar,
sem fengu heila heyið, reyndust heídur holdbetri þegar kom fram í apríl en hinar sem
tætta heyið fengu. Um marktækan mismun á holdafari á milli ærhópanna í tilrauninni var
þó ekki að ræða.
3.5 Frjósemi ánna
Athuguð vora áhrif heygerðanna á fijósemi ánna í hópunum. Við mat á mismun hennar
(fijósemiflokkun) var notað kí-kvaðratspróf. Æmar í tilraunahópununum voru það fáar
(32 og 36) að túlka þarf mismun með varúð. í 7. töflu era fijósemitölumar sýndar:
42