Morgunblaðið - 11.08.2020, Blaðsíða 22
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. ÁGÚST 2020
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Eurotec A4 harðviðarskrúfur.
Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
660 0230 og 561 1122.
Bílar
Nýr Ford Transit Ambiente L3H2.
Nýja lagið. Til afhendingar strax.
Ódýrasti bíllinn í umboðinu er á
6.290.000,-
Þessi er á gömlu gengi á aðeins
4.947.000,-
Án VSK á 3.970.000,-
www.sparibill.is
Hátúni 6 A – sími 577 3344.
Opið kl. 12–18 virka daga.
Húsviðhald
Hreinsa
þakrennur, laga
ryðbletti á þökum
og tek að mér
ýmis smærri verk.
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Smíði, útskurður, tálgun, pappamódel með leiðbeinanda
kl. 9-16. Hreyfiþjálfun kl. 9.30. Opinn handavinnuhópur kl. 12-16.
Hádegismatur kl. 11.30-13. Söngkennsla / raddþjálfun kl. 13-13.40.
Samsöngur kl. 13.45. Kaffisala kl. 14.45-15.30. Allir velkomnir í
Félagsstarfið, sími 411 2600.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Blöðin, kaffi og spjall kl. 8.50.
Frjálst í Listasmiðju kl. 9-12. Hádegismatur kl. 11.30-12.30. Myndlistar-
hópurinn Kríur kl. 13-16. Síðdegiskaffi kl. 14.30. Við vinnum áfram eftir
samfélagssáttmálanum, þvo og spritta hendur, virða 2 metra regluna.
Allir velkomnir óháð aldri og búsetu. Nánari upplýsingar í síma
411 2790.
Garðabær Jónshús, félags- og íþróttastarf, s. 512 1501. Opið í Jóns-
húsi og heitt á könnunni alla virka daga frá kl. 8.30-16. Hægt er að
panta hádegismat með dags fyrirvara. Meðlæti með síðdegiskaffinu
er selt frá kl. 13.45-15.15. Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Göngu-
hópur fer frá Náttúrufræðistofnun Íslands Urriðaholtsstræti 6-8 kl.10.
Bónusrúta fer frá Jónshúsi kl. 14 45.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá kl. 8.30-10.30. Útvarps-
leikfimi kl. 9.45. Gönguferð kl. 13.30.
Korpúlfar Helgistund í Grafarvogskirkju kl. 10.30 í dag í Borgum.
Spjallhópur í listasmiðju kl. 13 og botsía kl. 14 í Borgum. Munum að
virða tveggja metra regluna og spritta sig reglulega.
Seltjarnarnes Í dag er vatnsleikfimi í sundlauginni kl. 7.30 og fólk
er velkomið í kaffispjall í krókinn fyrir hádegi. Munum að halda 2ja
metra fjarlægðarmörkin. Þar sem aukin áhersla er lögð á að eldri
borgarar fari varlega og haldi sér til hlés verður lítið um að vera í
félagsstarfinu næstu daga. Rifjum upp samfélagssáttmálann, virðum
2ja metra regluna og munum handþvott og sprittun.
Vantar þig
pípara?
FINNA.is
✝ MargrétBjörnsdóttir
frá Brennu í Nes-
kaupstað fæddist
9. mars 1923. Hún
lést 11. júlí 2020.
Faðir hennar
var Björn Emil
Bjarnason bakari,
f. 7.1. 1885, d.
23.1. 1963, og
móðir Guðbjörg
Bjarnadóttir, f.
1991, Lára Björnsdóttir, f.
24.2. 1918, d. 18.11. 2002, Há-
kon Björnson, f. 16.10. 1919,
d. 15.2. 2011, Hilmar Björns-
son, f. 16.7. 1921, d. 13.11.
2014, Óskar Björnsson, f. 12.3.
1924, d. 30.4. 2009, Trausti
Björnsson, f. 6.7. 1925, d.
12.11. 2001, Kjartan Björns-
son, f. 26.10. 1926, d. 10.3.
1986, og Hrefna Björnsdóttir,
f. 1.3. 1928, d. 15.7. 1978.
Börn Margrétar eru Ólöf
Cooper, f. 4.9. 1943, d. 26.2.
2014, Thor Benjamín Eggerts-
son, f. 28.12. 1945, d. 22.2.
2020, og Margrét Viderø Í
Líðini, f. 12.1. 1951.
Útför Margrétar fór fram
23. júlí 2020.
21.9. 1888, d. 28.6.
1951.
Systkini
Margrétar eru
Birna Björns-
dóttir, f. 30.1.
1913, d. 28.2.
2007, Hjalti
Björnsson, f. 20.7.
1914, d. 5.9.1980,
Guðrún Ingigerð-
ur Björnsdóttir, f.
5.1. 1916, d. 14.10.
Það er mér í fersku minni
þegar ég hitti Margréti ömmu-
systur fyrst, þá fimm ára göm-
ul. Pabbi minn, sem staddur
var á landinu, fór með mig í
heimsókn til hennar og þó að
ég hafi verið feimin í fyrstu
rjátlaðist það fljótt af mér
enda var ég komin heim til
konu sem var svo yndislega
hjartahlý að mér leið strax vel
í kringum hana. Margrét tók á
móti mér með hlýju faðmlagi
og gullfallegu brosi. Hún hafði
róandi áhrif á mig og mér þótti
strax vænt um hana. Síðan liðu
fjöldamörg ár þangað til ég
hitti hana aftur en ég ákvað
einn veðurdag að hafa uppi á
henni því hún leitaði svo á
huga minn. Upp frá því varð
til sterk vinátta okkar á milli.
Við sátum oft löngum stund-
um heima hjá Margréti enda
var eins og tíminn stöðvaðist.
Yfir kaffibolla deildi Margrét
með mér minningum sínum.
Líf hennar var oft á tíðum
þyrnum stráð en hún átti einn-
ig margar góðar minningar.
Stundum var hellt upp á kaffi
en stundum var skyndikaffi
látið duga og suðusúkkulaði
fylgdi yfirleitt með. Ræddum
við um heima og geima, menn
og málefni, og sagði hún mér
ýmsar skemmtilegar sögur.
Svo hló hún. Margrét hló svo
fallega. Hún hafði smitandi
hlátur og fallegt bros.
Margrét kenndi mér að það
er aldrei of seint að læra nýja
hluti enda hóf hún sitt píanó-
nám áttræð. Hún tók sig til og
keypti sér píanó fyrir kistu-
peningana; peningana sem hún
hafði lagt fyrir vegna jarðar-
farar sinnar. Þar tel ég að hún
hafi gert rétt því svo sat hún
heima hjá sér og spilaði tón-
listina sem hún lærði í náminu
og lét á sama tíma hugann
reika yfir hafið.
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast þessari
mögnuðu konu sem hafði mikil
og góð áhrif á mig. Kona sem
gaf manni alla þá hlýju sem
hún átti. Ég mun hlýja mér við
góðar minningar af Margréti
um ókomna tíð og bera bros
hennar og hlátur í hjarta
mínu.
Ást og hlýja,
Lena Viderø.
Margrét
Björnsdóttir
Hann Hrólfur
er dáinn, hún
Sigga hringdi
sagði Sædís konan
mín.
Hrólfur Ragn-
arsson frá Ytra-Álandi í Þist-
ilfirði minn besti vinur og
ferðafélagi lést 23. júlí 2020.
Við Hrólfur kynntumst þeg-
ar ég var við iðnnám í Vél-
smiðjunni Bjarma í Hafnar-
firði, hann var það sem ég
kalla iðnverkamaður með próf
úr skóla lífsins en var í raun
sérfræðingur í öllu milli him-
ins og jarðar, einstaklega
handlaginn, hugmyndaríkur og
iðinn.
Það var sama hvort það
Hrólfur
Ragnarsson
✝ Hrólfur Ragn-arsson fæddist
15. júlí 1939. Hann
lést 23. júlí 2020.
Útförin fór fram
31. júlí 2020.
voru mannleg
samskipti, vélar,
bílar, smíði eða
hvað annað.
Aldursmunur
okkar var veruleg-
ur, við vorum ekki
samstíga í pólitík,
það skipti ekki
máli, hann talaði
alltaf við mig sem
jafningja. Skyld-
menni okkar voru
tengd fjölskylduböndum, það
skemmdi ekki.
Ég átti að heita langskóla-
genginn vélfræðingur en það
var Hrólfur sem kenndi mér
mest af því sem ég kann.
Við unnum oft saman í véla-
viðgerðum í bátum og skipum,
vorum sem tvíeyki þegar véla-
viðgerðir voru annars vegar,
það voru einstakir tímar þar
sem við lágum nánast í faðm-
lögum á einhverju vélarrúms-
gólfinu við vinnu. Það þurfti
ekki að segja orð þegar vant-
aði verkfæri, sá sem var í færi
vissi hvað vantaði.
Hrólfur var einstakur húm-
oristi og alltaf glaður og já-
kvæður það var sama á hverju
gekk, gerði mest grín að sjálf-
um sér. Ef það rigndi á ferða-
lögum þá sá hann það já-
kvæða, það slekkur í
ferðarykinu sagði hann.
Nokkur góð orðatiltæki
Hrólfs voru: „Peningar hafa
aldrei verið vandamál hjá mér,
maður eyðir bara minna en
maður aflar.“ „Get ég aðstoð-
að“, ef hann kom að einhverj-
um sem var að baksa. „Það er
allt í lagi ef maður lendir ekki
sjálfur í því“, ef einhver fékk
úthlutað erfiðu verkefni. Lá-
lappinn veit viti sínu, þegar
hann hafði rétt fyrir sér í erj-
um. Notum Bjarmíska lagið á
þetta, þegar verkefnið var
snúið.
Á ferðalögum um landið
með Hrólfi og Grétu voru
tímar sem eru okkur Sædísi
ógleymanlegir, þau ferðuðust
um á húsbíl, rússajeppa, og
síðar á Ford. Ferðafélagar
voru oftast á eigin bíl og sváfu
í tjaldi en höfðu aðstöðu til
borðhalds í húsbílnum hjá
Grétu og Hrólfi, þar var glatt
á hjalla. Fræg er sagan sem
Hrólfur sagði af Paul Maison
rauðvínsflöskunni, sem hann
kallaði Palla piss. Í þá tíð var
ekki salerni í hverjum húsbíl,
en Hrólfur þurfti að létta á sér
á nóttunni eins og flestir. Einn
morgun hafði Hrólfur ekki lok-
ið morgunverkunum þegar
ferðafélagarnir í tjaldinu komu
til morgunverðar í húsbílnum.
Sest var að snæðingi, tjald-
gesturin gerðist morgunþyrst-
ur og kemur auga á djúsflösku
á gólfinu í húsbílnum, upphóf-
ust þá reipitog um Palla piss.
Sagan af Hrólfi þegar hann
fór í pottinn í sumarbústaðn-
um eru í minni, við vorum með
gestkomandi ungling sem vildi
í pottinn og Hrólfur líka,
klæddur fílasundskýlu með
rana og öllu.
Hrólfur eignaðist einstak-
lega góða vinkonu eftir að
Gréta lést árið 2007 en það var
hún Sigríður Gísladóttir.
Takk fyrir að kenna mér á
lífið elsku vinur og góða ferð.
Samúðarkveðjur til aðstand-
enda.
Sveinn Grímsson.
✝ Birgir Hall-grímsson
fæddist 25. desem-
ber 1935 að Kletti
í Geiradal. Hann
lést 30. maí 2020.
Foreldrar hans
voru María Chris-
tensen frá Reykja-
vík, f. 1912, d.
2006, og Hall-
grímur Sveinsson,
f. 1912, d. 1996,
frá Hofstöðum.
Systur Birgis: Gíslína
Rannveig og Ingibjörg Guð-
laug. Birgir var elstur systk-
ina.
Á uppvaxtarárum þeirra
var fjölskyldan í vistum og
smábúskap, m.a. að Kletti,
Miðjanesi, Skerðingsstöðum,
Skógum og í eigin húsnæði
að Laxáreyrum á Klukkufelli.
Foreldrarnir voru starfsmenn
Vegagerðarinnar, Hallgrímur
vélamaður, María ráðskona.
Kona Birgis var Ingibjörg
Benediktsdóttir frá Bol-
ungavík, f. 2.
nóvember 1931,
d. 6. júní 2015.
Kynni þeirra
urðu á Tindum,
bæði voru þá í
vinnumennsku
þar.
Þau giftu sig
en skildu að lög-
um þegar börn
þeirra voru kom-
in á legg.
Börn Birgis og Ingibjargar
eru: Hreinn Christensen
Birgisson, f. 14.5. 1953; Hall-
grímur Birgisson f. 16.6.
1957; Unnsteinn Birgisson, f.
14.6. 1963; Fanney Birg-
isdóttir f. 10.11. 1968; Birta
Dögg Birgisdóttir, f. 29.4
1970.
Birta Dögg á fjögur börn,
þau eru: Sigríður Anna, Ey-
dís Örk, Birgir Smári og Em-
il Árni. Langafabörnin eru
orðin sex.
Útförin fór fram frá Reyk-
hólakirkju 20. júní 2020.
Þau keyptu Litlu-Brekku í
Geiradal og bjuggu þar. Þegar
börnin voru svo vaxin keypti
Birgir Svarfhól og Hallgrímur
sonur hans tók við forræði á
Brekku.
Systkinin eiga nú Brekku.
Framkvæmdamaðurinn Birg-
ir hóf uppbyggingu á Brekku
með súrheysturni í hlíðinni þar
sem bærinn stóð. Síðan snerist
honum hugur um staðarvalið og
byggði bæ og gripahús neðar
og framar í landinu. Kallaði
turninn eftir það: Minnisvarða
um vitlaust ráð.
Birgir Hallgrímsson Með búskap vann Birgir ým-islegt þegar bauðst. Má þar
nefna Vegagerð, raflínulagnir,
slátursstörf á haustin og sitt-
hvað fleira á vegum Kaup-
félagsins í Króksfjarðarnesi.
Ingibjörg var jafnan stólpi í
félagslífi sveitarinnar, Geira-
dal. Sem fyrr segir tók Hall-
grímur við forræðinu á Brekku
og bjó með móður sinni en
Birgir keypti Svarfhól og flutti
sig þangað.
Þar bætti hann húsakost en
sleit ekkert tengslum við sitt
fólk og var jafnan góð sam-
vinna með þessum tveim bú-
um.
Þar heyrði ég fyrst um Birgi
talað er Sigurður Elíasson til-
raunastjóri sagði frá þessum
vaskleikamanni, sem bar af
mörgum öðrum í starfi.
Frá vermönnum í Grundar-
firði bárust fréttir í sama dúr.
Hann var til sjós þar og í
Grindavík og kannski víðar. Og
kom sem fiskimaður á margar
hafnir, hringinn um landið.
Mér varð hann minnisstæð-
ur frá böllunum í Bjarkalundi
fyrir söng og tilþrifin á dans-
gólfinu, trúlega oft vel við skál
á slíkum mótum.
Kynni okkar voru að mestu
fjarlæg, en með mér í sjóferð
lenti hann þegar Þórarinn í
Hólum var sendur til að að-
gæta hrossastóð á útigangi í
Múlasveit.
Ég var sendur í þessa ferð,
hún var sjóleið og Birgir kom
með Þórarni. Þessi ferð varð
eftirminnileg.
Það var svo árið 2000, þá
bjó hann á Svarfhóli, að hann
lamaðist í svefni. Vaknaði
máttlaus en gat þó skriðið eitt-
hvað úr rúmi, en sérviska hans
var að hafa engan síma.
Þar var komið að honum eft-
ir óvissan tíma bjargarlausum
og köldum.
Hann fékk alla læknishjálp
sem kostur var á, þjálfun fyrir
sunnan m.a. á Reykjalundi.
Fékk nokkurn mátt en aldr-
ei allan. Varanlega vist fékk
hann á dvalarheimili í Stykk-
ishólmi.
Þar hitti ég hann nokkrum
sinnum er ég átti leið um.
Hann fylgdist með gangi mála
heima í sveit og gat spjallað,
en lá oftast fyrir. Ók og átti bíl
og fór út í gönguferðir
studdur staf sínum þótt önnur
hönd og handleggur væru með
öllu máttlaus.
Var eftirminnilegt í vetrar-
kulda að mæta harðjaxlinum á
götu. Hann gat spjallað en
klæðnaðurinn var einhver
jakki utanyfir fráflakandi
skyrtu, peysulaus.
Hitinn innanfrá hefur víst
verið meiri en venjulegt er.
Börn hans fengu ösku hans
stað við hlið móður þeirra í
Reykhólakirkjugarði.
Þeim sendi ég kveðju mína
og óska velfarnaðar í minningu
foreldranna.
Jóhannes Geir Gíslason.