Málfríður - 15.05.1996, Blaðsíða 17
HUGMYND ABANK I
Efni hugmyndabankans kemur að þessu sinni frá
Ágústu Harðardóttur, kennara við Laugalækjarskóla. Hún lýsir hér
hugmynd sem hefur nýst vel við kennslu bókmennta á dönsku.
AÐ LESA SKÁLDSÖGU Á DÖNSKU
Undanfarna tvo vetur hef ég
látið nemendur mína í 10. bekk
lesa danska skáldsögu og vinna
með hana í hópum. Um er að
ræða fjóra bekki með minnst 18
og mest 27 nemendur.
Sagan heitir „Kærlighed ved
fprste hik“ og er eftir Dennis
Jurgensen. Þetta er fjörlega skrif-
uð bók og efnið höfðar vel til
unglinganna.
Tæplega 10 kennslustundir,
sem dreifast á rúmlega 3 vikur,
hafa verið notaðar til verksins.
Nokkrum dögum áður en hóp-
vinnan hefst afhendi ég nem-
endum bókina og geri þeim
grein fyrir vinnubrögðum. Þau
felast í því að fyrir hvern tíma
lesa allir ákveðna kafla heima og
tveir til þrír undirbúa endur-
sögn kafla. I skólanum er unnið í
hópum, efnið rætt og skrifleg
verkefni, sem kennari útbýtir,
eru leyst í sameiningu.
Tíminn byrjar alltaf á því að
einn úr hópnum flytur endur-
sögn ákveðins kafla. Umræðu-
stjóri dagsins tekur við og spyr
fyrst hvort einhver vilji gera at-
hugasemd við endursögnina.
Finnst fólki vanta einhver mikil-
vœg atriði? Var eitthvað sem hin-
ir höfðu skilið á annan hátt?
Verkefni sem tengjast þeim kafla
eru leyst og síðan tekur annar
nemandi við og endursegir
næsta kafla. Umræðustjóri gætir
þess að allir komist að og hann
ber líka ábyrgð á að hópurinn
ljúki verkefninu. Ritari skráir
niðurstöður, hreinskrifar heima
og skilar til kennara í næsta
tíma. Minnisblöð þeirra sem
endursögðu fylgja með.
Þegar vinnubrögð hafa verið
útskýrð fær hver og einn yfirl-
itsblað með vinnuáætlun og ég
skipti bekknum upp í 5-6 manna
hópa. Nemendur skipta sem
jafnast með sér verkum og skrá
á yfirlitsblaðið. Næsta skref er
svo undirbúningsvinna þeirra
heima.
Hlutverk kennarans í þessu
ferli felst í því að skipuleggja
vinnuna, útbúa verkefni, breyta
þeim (því ekki reynist allt
jafnvel og bekkir/hópar eru ólík-
ir) og að lokum að lesa úrlausnir
nemenda yfir. Það síðastnefnda
er reyndar hentugt að gera á
meðan hóparnir starfa. Kenn-
arinn fylgist með hópvinnunni
úr fjarlægð, er til ráðuneytis ef
óskað er, en skiptir sér annars
lítið af þegar allt gengur vel.
Einnig sér kennarinn til þess að
tiltækar séu orðabækur, að sjálf-
sögðu dansk-íslenskar og íslen-
sk-danskar, en auk þess hef ég í
suraum verkefnunum látið nem-
endur fletta upp í orðtakaorða-
bók (Idiomordbog, 1.000 talem-
áder, Gyldendal 1993) og slang-
uryrðabók.
í vetur útbjó ég matsblað sem
nemendur útfylltu í lokin. Það
var fróðlegt og reyndar ánægju-
legt að sjá svör þeirra. Næstum
allir þeirra 44 sem svöruðu
sögðu að bókin væri áhugaverð,
hæfilega þung og að þeim hefði
fundist vel til fundið að vinna
með hana í hópum. Yfirgnæf-
andi meiri hluti sagði umræður í
sínum hópi hafa verið lífleg-
ar/áhugaverðar. Hins vegar voru
auðvitað skiptar skoðanir á
verkefnunum, nokkrum fannst
t.d. of oft spurt um skoðanir
þeirra. Sumir sögðu að það væri
erfitt að vera í hlutverki
umræðustjóra og töldu heppi-
legra að ritari væri jafnframt
umræðustjóri.
í öðrum bekknum fylltu nem-
endur blaðið út hver fyrir sig en
í hinum bekknum hafði ég þann
hátt á að ég settist niður með
hverjum hóp, las upp spurning-
arnar og skráði svörin. Því
síðarnefnda fylgdu í sumum til-
fellum ábyrgar umræður nem-
enda um vinnuframlag, sjálfs-
gagnrýni o.fl.
Næsta vetur langar mig til að
prófa að afhenda hópunum í
upphafi sjálfsmatsblað sem þeir
fylla smám saman út í lok hvers
tíma. Hver og einn metur þá
bæði sitt eigið framlag og hóps-
ins í heild og nemendurnir ræða
niðurstöðurnar.
Ágústa Harðardóttir, kennari við
Laugalækjarskóla í Reykjavík.
17