Málfríður - 15.05.1996, Blaðsíða 16
Ótrúlega oft fór nú svo að
nemendur sem skrifað höfðu
ágætis ritgerðir um fornöfn eða
ófullkomnar sagnir náðu ekki
nógu vel að nýta sér kunnáttuna
þegar skrifa skyldi stílinn.
Miklar orðalista- eða glósu-
skriftir voru fyrr á árum stund-
aðar af nemendum. Þær þóttu
bráðnauðsynlegar, m.a. til flýtis-
auka, þegar að próflestri kæmi. í
þessa iðju fór ómældur tími sem
ýmsum þótti illa varið. Glósu-
skriftir voru vissulega of tíma-
frekar en samt ekki alvondar.
Þær juku færni nemenda í enskri
stafsetningu sem fæstum verður
töm fyrr en eftir miklar skriftir.
I þessum samtíningi mínum
hef ég eftir bestu getu reynt að
gefa örlitla hugmynd um hvernig
enskukennsla gekk fyrir sig í
miðlungsstórum heimavistar-
skóla í sveit upp úr miðri öld-
inni. Sagan af því sem á dagana
hefur drifið síðan er utan sviðs
þessarar greinar, en gaman hef-
ur verið að fylgjast með og vera
að nokkru marki þátttakandi.
Að lokum fæ ég ekki stillt mig
um að óska tungumálakennur-
um vítt og breitt um landið til
hamingju með þá gnægð bún-
aðar sem þeim stendur til boða
í dag. Okkur sem hófum að
kenna upp úr miðri öldinni hefði
aldrei grunað að breytingarnar
yrðu jafn hraðar og raun varð á.
Benedikt Sigvaldason.
Þýska bókasafnið
Goethe Institut
Tryggvagötu 26
101 Reykjavík
Sími 551 6061
Stærsta safn þýskra bóka á íslandi
Menningarmiðstöð Sambandslýðveldisins Þýskalands
Myndbönd, tónbönd, kennsluefni fyrir þýskukennslu
Dagblöð og tímarit
Safnið er öllum opið og útlán endurgjaldslaus
Opið mánudaga til fimmtudaga frá 14.00-18.00
16