Málfríður - 15.05.1996, Blaðsíða 27

kjör og hafa því ekki beint vald
varðandi þau mái. Þau geta hins
vegar beitt áhrifum sínum í
deilumálum. Kjör kennara í
Bandaríkjunum geta verið mjög
mismunandi eftir svæðum og
dæmi eru um að kennaralaun
hafi lækkað þegar lífskjör versn-
uðu á svæðinu.
Samtökin hafa beint kröftum
sínum að því að vinna úr rann-
sóknum og gera þær aðgengi-
legar almenningi, foreldrum og
kennurum. Gefnar hafa verið út
stórar og myndarlegar handbæk-
ur í þessum tilgangi. Inntakið í
þessum bókum er: Hvað er góð
kennsla? Einnig hafa samtökin
beitt áhrifum sínum til þess að
gerðar verði meiri kröfur til
nemenda og að hegðun þeirra
fáu, sem valda usla, batni. Nefnt
var að um 5% nemenda eigi við
alvarleg hegðunarvandamál að
stríða og að rekja megi mikið af
þeim vandræðum sem eru í
skólastarfi til þess hóps. Því sé
fáránlegt að nemendur sæki
einkaskóla og að foreldrar kenni
börnum sínum heima. Það þurfi
að taka á þessum 5% en ekki láta
alla líða fyrir framkomu þeirra.
Seinni hluta dagsins var hið
stórfenglega Library of Congress
skoðað. Forstöðumaður nor-
rænu deildarinnar tók á móti
okkur, sýndi okkur safnið og
sagði okkur ýmislegt fróðlegt og
skemmtilegt um safnið og starf-
semina. Þótt safnið þjóni þing-
inu fyrst og fremst, þá eiga allir
aðgang að því og t.d. er hægt að
fá lesaðstöðu þar tímabundið.
Bæði var okkur sýndur bóka-
kostur og salarkynni sem höfðu
nýlega verið endurnýjuð.
A síðasta degi, föstudeginum,
var önnur skólaheimsókn. Aftur
var farið inn í Virginíu fylki. Að
þessu sinni heimsóttum við
kennara og nemendur í Virginia
Community College. Skólinn er
mjög stór og fjölmennur og þar
er hátt hlutfall nemenda af
erlendum uppruna. Skólastjór-
inn þar sagði að ef einhvers
staðar kæmu upp vandræði í
heiminum, þá fengju þeir fljót-
lega nemendur frá því svæði.
Við fengum að sitja í tímum
þar sem innflytjendum var
kennd enska. Greinilega var mik-
il áhersla á að láta nemendur
lesa, tjá sig í orði og skrifa alveg
frá byrjun enskunáms. Ekki var
annað að sjá en að nemendur
ynnu vel og vildu standa sig vel.
I einni kennslustund notaði
kennarinn skemmtilega tækni
við að kenna framburð. Hún var
með teygju í höndunum. Á
glæru hafði hún sett orðalista
og nemendur báru orðin fram
bæði einir sér og í kór. Ástæðan
fyrir teygjunni: Asíubúar, sem
voru í meirihluta í hópnum, hafa
tilhneigingu til að þjappa sér-
hljóðum svo saman að þeir
heyrast ekki. Þegar kennarinn
teygði á teygjunni áttu nemend-
ur að teygja á sérhljóðum. Þetta
gekk vel.
Þennan dag borðuðum við
hádegismat með fólki úr
“Northern Virginia Community
College Scandinavian Tour
Group”. Þetta var roskið fólk
sem hafði verið að lesa íslenskar
fornsögur og ætlaði í ferðalag
um söguslóðir á Islandi, seinna
um sumarið.
Þegar formlegri dagskrá lauk
höfðum við tvo daga sem við réð-
um sjálf. Þá gafst tækifæri til að
skoða fleira í þessari merku borg.
Á sunnudeginum fór hópur-
inn á eigin vegum í mjög fróð-
lega skoðunarferð til Gettysburg
og Harper's Ferry. í Gettysburg
fengum við leiðsögumann í rút-
una og fór hann með okkur um
svæðið. Hann fræddi okkur um
öll minnismerki og helstu afrek,
nefndi með nafni marga her-
menn og sagði frá einstökum
herdeildum og hershöfðingjum.
Okkur hefði nægt einfölduð
útgáfa fyrir útlendinga en hún
var ekki í boði. Staðurinn er fal-
legur og sérkennilegur með
allan þann fjölda af minnis-
merkjum sem þar eru.
Harper's Ferry er lítið þorp
sem hefur verið gert að e.k. safni.
Staðurinn er fallegur og í fallegu
landslagi. Þorpið kom við sögu í
þrælastríðinu. Þar var John
Brown sem við syngjum um í
“John Brown's body lies a
mouldring in the grave...” Sér-
stakt safn er um hann á staðnum.
Einstaklega vel var að öllu
staðið í dagskránni. Skipulag og
fyrirgreiðsla var til fyrirmyndar.
Okkur var t.d. séð fyrir leiðsögu-
mönnum sem voru með okkur
allan tímann og okkur var ekið
milli staða í rútu.
Sumir voru í sinni fyrstu ferð
til Bandaríkjanna, aðrir höfðu
komið þangað áður. Eitt er víst:
Bandaríkin koma sífellt á óvart.
Úr fjarlægð hættir okkur til að al-
hæfa og halda í einfalda mynd af
erlendum ríkjum. Sú þekking og
reynsla sem þarna fékkst af landi
og þjóð er ómetanleg. Ferðin gaf
okkur góða sýn á svo margt í
bandarísku þjóðlífi, glæsileikann
og virðuleikann í Washington,
söfnin, gott skólastarf, þjóðar-
brotin, innsýn í stofnanir sem
eru um margt ólíkar þeim sem
við eigum að venjast, mikilvægi
og sjálfstæði einstakra fylkja,
náttúrufegurð. Margbreytileikinn
virðist óþrjótandi.
Gerður Guðmundsdóttir er
formaður félags enskukennara.
Nemendur í hópvinnu - Northern Virginia Community College.
27