Fréttablaðið - 30.01.2021, Blaðsíða 22

TÓNLISTIN OG TEXTARNIR
ERU TJÁNINGARLEIÐ SEM
HEFUR HJÁLPAÐ MÉR AÐ
RATA ÚT ÚR VÖLUNDAR-
HÚSI SORGARINNAR,
SVONA EINS OG AÐ KASTA
BJÖRGUNARHRING TIL
SJÁLFRAR MÍN Á SÍNUM
TÍMA.
Leiklistin hefur verið starf Þórunnar Clausen um árabil en eiginmaður hennar, oftast kallaður Sjonni, gaf henni píanó í jólagjöf árið 2005 og þó
að hún hafi fiktað aðeins við laga-
smíðar hafði hún aldrei tekið neitt
upp fyrr en eftir hans dag. Eftir
missinn fann Þórunn ríka þörf fyrir
að setja tilfinningar sínar í texta –
og tónsmíðar – og er skemmst að
minnast þess að árið 2018 samdi
hún framlag Íslands í Söngva-
keppni evrópskra sjónvarpsstöðva
auk þess sem hún var meðhöfundur
að lagi Sjonna, Coming home, sem
tók þátt fyrir Íslands hönd stuttu
eftir andlát hans.
Lögin á plötunni eru öll samin
um eiginmanninn og barnsföður-
inn sem hún missti skyndilega úr
heilablóðfalli fyrir tíu árum. Þór-
unn, sem hefur undanfarin tvö ár
einbeitt sér enn meir að texta- og
tónsmíðum, fann það sterkt að
hún gat ekki gefið út nýju lögin án
þess að gefa fyrst út lögin sem hún
samdi um sáran missinn sem hún
upplifði. Hún þurfti að koma þeim
frá sér.
„Þessi lög eru samin á tímabilinu
frá 2011 til 2015 og þrjú þeirra hafa
komið út með öðru tónlistarfólki
en ég hef nú nýverið lokið við að
taka þau öll upp.“
Samið dögum eftir andlátið
Lögin eru eins og gefur að skilja
samin í miklu sorgarferli eftir að
Sjonni lést frá eiginkonu sinni og
tveimur ungum sonum þeirra, auk
þess sem Sjonni átti tvö börn frá
fyrri samböndum.
Eitt laganna, Minn ástarengill,
hefur aldrei komið út áður en
textann samdi Þórunn stuttu eftir
missinn.
„Text ann samdi ég f jór um
dögum eftir að Sjonni lést og var
hann sunginn í jarðarför hans,
þá við annað lag. Þegar textinn
var tilbúinn sendi ég hann á vin-
konu mína, söngkonuna Guðrúnu
Árnýju, og sagðist vilja að hann
yrði f luttur við jarðarförina, sem
úr varð. Henni þótti textinn svo
fallegur að hún settist strax niður
og samdi við hann þetta fallega lag.
Erfidrykkjan var haldin á Broad-
way og þegar allir gestir voru farnir
settist Guðrún Árný við f lygilinn á
miðju sviðinu og spilaði lagið sitt og
söng textann minn. Þetta var ótrú-
lega falleg stund. Þetta varð því
til þarna rétt eftir að hann lést og
kemur nú fyrst út. Þarna kviknaði
einhver rosaleg þörf hjá mér fyrir
að koma tilfinningum mínum í orð
í texta.“
Eins og fyrr segir hafa sum lag-
anna komið út með öðrum f lytj-
endum en Þórunn fann að hún
varð að hafa þau með á plötunni
þótt það hafi lengi vel reynt mikið
á hana að syngja þessa texta.
„Það hefur þó verið sérstaklega
erfitt að koma þessu lagi, Minn
ástarengill, frá mér, ég var ekki til-
búin. Mér fannst þetta svo rosalega
persónuleg kveðja og treysti mér
ekki til að syngja það inn fyrr en í
janúar 2019.
Ég hef sungið það nokkrum
sinnum úti í Garðakirkju fyrir
syrgjendur sem hefur verið rosa-
lega gott en að finna tímann til að
gefa út svona lag er f lókið. Þetta er
eiginlega sálmur svo það er ekkert
einfalt að gefa hann út sem sumar-
smell í júlí,“ segir Þórunn í léttum
tón.
Tónlistin heilandi
Þann 17. janúar síðastliðinn voru
tíu ár frá andláti Sjonna og segist
Þórunn hafa fundið að nú væri rétti
tíminn til að gefa öll lögin út saman
á plötu.
„Þetta er sorgleg plata og hún á
að vera það. Tónlist er svo heilandi.
Textar, tónlist, bíómyndir og fleira
slíkt hefur hjálpað mér mikið í
minni sorg. Það að geta séð sjálfan
sig og sína sögu í einhverju slíku
er ótrúlega mikilvægt á myrkustu
tímunum, að einhver segi manni
sannleikann.
Mig langar að gefa fólki í sárs-
auka og söknuði eitthvað svipað.
Mig langar að fólk geti sett plötuna
á fóninn og farið inn í tilfinningar
sínar. Á plötunni er meðal annars
að finna enska útgáfu af einu uppá-
haldslaganna sem ég hef samið
texta við, Hugarró sem Magni
Ásgeirsson söng. Lagið heitir Away
á ensku og er nýja útgáfan óraf-
mögnuð og mér þykir einhvern
veginn innilega vænt um hana. Ég
er svo heppin að hafa frábært tón-
listarfólk með mér á plötunni en
Vignir Snær Vigfússon hefur séð um
að útsetja flest lög sem ég hef samið
sem og að spila af sinni einstöku
fegurð og næmni á gítarinn.
Lögin eru öll einhvers konar lýs-
ing á söknuði og svartnættinu sem
maður upplifir í söknuðinum, en
líka voninni sem maður rígheldur
í. Ég var ekkert að skella inn ein-
hverju hressu varðeldslagi með,
þessi plata er bara tileinkuð þessu
umfjöllunarefni,“ segir Þórunn en
titill plötunnar My darkest place
vísar í eitt laganna sem á henni er
að finna.
Sérhver ástarsaga er einstök
Þórunn Erna Clausen gefur út sína fyrstu sólóplötu í næstu viku, á henni er að finna lög sem hún samdi eftir að
eiginmaður hennar, Sigurjón Brink, lést árið 2011. Þetta eru lögin um hennar dimmasta stað, My darkest place.
Björk
Eiðsdóttir
bjork@frettabladid.is
„Það er nýjasta lagið á plötunni og
fjallar um það hvernig svona stórt
áfall er eins og skuggi sem fylgir
manni alltaf. Maður veit ekki hve-
nær hann allt í einu skellur á mann,
það getur verið lag sem maður
heyrir eða andlit sem maður sér,
allt í einu er maður á örskotsstund
kominn aftur inn í áfallið sitt. Það er
sérstakt að vera alltaf með þennan
skugga með í för en vera alltaf að
reyna að breiða yfir hann, vera
glaður og lifa eðlilegu lífi. Viðlagið
í þessu tiltekna lagi fjallar um upp-
lifun sem ég varð fyrir oftar en einu
sinni.“
Hélt að hjartað myndi bresta
Þá hélt Þórunn að hjarta hennar
myndi hreinlega bresta úr harmi
og hún kæmist ekki lifandi frá
sorginni.
„Ég lá þá bara á gólfinu á þeim
stað þar sem hann dó og hugsaði
með mér að fólk hlyti hreinlega að
deyja úr sorg og var eiginlega viss
um að það væri að koma fyrir mig.
Ég held að fólk sem haldið er til
að mynda áfallastreituröskun geti
tengt við þessa tilfinningu og þetta
þarf ekkert endilega að tengjast
sorg. Fólk er með alls konar skugga
með sér, hvort sem það er fíknisjúk-
dómur, áfall eða annað sem það
reynir að lifa með en situr alltaf á
öxlinni.“
Eins og f lestir muna bar lag
Sjonna og Þórunnar, Coming Home,
sigur úr býtum í Söngvakeppni RÚV
og keppti fyrir Íslands hönd í Euro-
vision-keppninni sem fram fór í
Düsseldorf í Þýskalandi, aðeins
tæpum fjórum mánuðum eftir and-
lát hans.
Þórunn segir það hafa verið góða
tilfinningu að hafa nóg fyrir stafni
þessa mánuði og það að geta haldið
nafni eiginmannsins og ekki síst
tónlist hans á lofti hafi verið gef-
andi. Auk þess hafi stuðningurinn
og hlýjan frá Vinum Sjonna sem
sungu lagið verið ómetanleg en
eðli málsins samkvæmt var sorgin
alltumlykjandi og missirinn enn
óraunverulegur.
„Þegar ég svo kom heim eftir
þessa tveggja vikna ferð kom ég ein
heim í húsið okkar um miðja nótt
því drengirnir gistu hjá mömmu
minni. Við það að koma að húsinu
fékk ég „f lashback“ til kvöldsins
sem þetta gerðist,“ en synirnir voru
heima með föður sínum þegar hann
lést og Þórunn við vinnu.
„Þarna þegar ég kom úr f lug-
inu fann ég að ég hreinlega komst
ekki inn fyrir dyrnar. Hugsun mín
var ekki alveg rökrétt og ég man
að hafa hugsað að fyrst drengirnir
tækju ekki á móti mér heima væru
þeir kannski ekki heldur til lengur.
Ég varð því að fara heim til mömmu
um miðja nótt og fá þá í fangið og
minna mig á að hér væri ennþá eitt-
hvað til að lifa fyrir.“
Þórunn segir tónlistina og textana vera tjáningarleið sem hafi hjálpað henni að rata út úr völundarhúsi sorgarinnar,
svona eins og að kasta björgunarhring til sjálfrar sín eftir að hún missti eiginmann sinn. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
ÞAÐ ER SÉRSTAKT AÐ
VERA ALLTAF MEÐ ÞENN-
AN SKUGGA MEÐ Í FÖR EN
VERA ALLTAF AÐ REYNA
AÐ BREIÐA YFIR HANN,
VERA GLAÐUR OG LIFA
EÐLILEGU LÍFI.
3 0 . J A N Ú A R 2 0 2 1 L A U G A R D A G U R22 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð