Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1929, Blaðsíða 12

10
ang. simplex og follicularis, flest tilfellin væg, enginn dáið. Margir fá
kverkabólgu aftur og aftur á sama ári. Fylgikvillar sjaldgæfir, t. d.
febr. rheumat. og nvrnabólga. Ekkert hefir verið rannsakað, hvað
veldur þessum afartíða kvilla, en annarsstaðar frá vita menn, að alls-
kyns streptococcar eru aðalorsökin.
Þingcijrar. Angina tonsillaris. Síðari hluta ársins, eða frá júlibyrjun,
hefir hún gengið sem farsótt, breiðst ört út og verið talsvert þung á
sumum. Mest kvað að henni undir áramótin. Hefir hún einkum tekið
börn og unglinga en sárfátt af fullorðnu fólki. Slíkan faraldur sem
þennan hefi ég ekki séð fyrr. Hún barst hús úr húsi og skildi fáa eftir
á sumum heimilum. Sólthiti komst í mörgum yfir 40°. Stóð hann
venjulega í 3—4 daga í þyngri tilfellum, en lengur, eða um viku, í
þeim léttari. Oft voru tonsillae bólgnar báðumegin, og í öllum þyngri
tilfellunum var skóf á þeim. í tveim tilfellum gróf í kirtlunum. Eng-
inn dó úr veikinni, og alvarlegar afleiðingar virðist hún ekki hafa haft.
Siðast á árinu var hún í för með kvefpest, sem þá tók að ganga, og
var þá ekki auðgert að greina, hvað skrifast skyldi á skuldalista hvors
um sig.
Hestegrar. Hálsbólga. Vitjuðu 7 sjúklingar læknis með veikina, en
miklu fleiri fengu hana.
Siglufj. Angina tonsillaris gekk hér, eins og vant er, allt árið, en þó
varð hún að epidemi hér í ágústmánuði; þá veiktust 70 manns, er til
lækna komu, eða nærri 4%, ef miðað er við hér búsett fólk.
Svarfdæla. Kverkabólga var fátíð fyrri hluta ársins (kverkabólga í
för með mislingum og influensu var ekki skráð sem sérstakur sjúk-
dómur), en síðari hluta ársins var hún með tíðara móti. í tveim sjúkl.
gróf, svo að opna þurfti (abc. peritons.), á öðrum þeirra beggja megin,
og var hann nokkuð þungt haldinn um tíma.
Regkdæla. Hálshólga kom í Laugaskóla i febr., tók 25 nemendur,
veikin væg og breiddist lítið út. í desember gekk aftur angina, einkum
í skólanum, öllu þyngri en áður, skrásettir 50 sjúklingar.
Fljótsdals. Angina tonsillaris barst í héraðið í maímánuði með skóla-
fólki frá Eiðum. Útbreiðsla var ekki mikil, en þó var veikin viðloðandi
til ársloka.
Segðisfj. Angina tonsillaris kom fyrir flesta mánuði ársins. Eitt til-
felli var grunsamt sem difteritis, og því gefið serum (þó engar skófir
i hálsi), en vegna acut laryngostenose varð að gera tracheotomi i flýti,
og bjargaðist sjúklingurinn (Færeyingur) á þann hátt.
Norðfj. Angina tonsillaris; Ég geri ráð fyrir, að litið sé að græða á
skýrslunum um þenna kvilla. Lítur út fyrir, að hann sé oftast á ferð-
inni. Mín reynsla er með hálsbólgu og enda fleiri kvilla, að verði
virkilegur faraldur að henni, þá vátji flestir læknis í byrjun, en berist
svo út, að „þetta sé að ganga“, hætta menn að óttast það, og má því
næstum segja, að því færri komi til skráningar, sem fleiri veikjast.
Berufj. Angina tonsillaris hefir haldið áfram frá fyrra ári (sbr.
fyrri árssk.), og bar talsvert á henni í janúar. Með haustinu fór hún
aftur að gera vart við sig, og var, að því er virtist, epidemisk, bæði í
Breiðdal og á Berufjarðarströnd, seint í okt. og snemma 1 nóv., en
þar eð veikin var væg, var læknis litið vitjað, og því fáir skráðir.