Studia Islandica - 01.07.1966, Qupperneq 94

92
8. Efni Rauðúlfs þáttar er nátengt eldri konungasöguxn; hann er
að miklu leyti lofgerð um Ólaf helga. Þó má ætla, að frásögnin sé
algerlega ósannsöguleg. Engar líkur eru á, að Rauðúlfur hafi nokkum
tima verið til. Hann virðist að mestu leyti vera eftirliking Daníels.
Efni sitt hefur höfundur einkum sótt í ritaðar heimildir: biblíuna,
sögur, kvæði, hómilíur og vísindaleg rit alls konar. Hann hefur ver-
ið vel lærður maður, sennilega prestur eða munkur. Frásögn hans um
Rauðúlf og syni hans ber því vitni, að hann hefur haft dálæti á vísinda-
iðkunum. Þó sjést viða merki þess, að hann hafi einnig verið hneigður
fyrir þjóðleg fræði, og mörg atriði bera með sér, að hann hafi verið
mjög hrifinn af teikningum og útskurði og athugull um þess háttar.
En þó að í þættinum gæti áhrifa frá ýmsum óskyldum heimildum,
hefur höfundi tekizt vel að flétta saman öll atriði frásagnar sinnar, én
þess að þar sjáist neinar þær misfellur, sem máli skipta. Þátturinn
sýnir greinilega, að minni úr erlendum bókmenntum, jafnvel úr ridd-
arasögum og því rnn líku, geta komið fyrir í elztu íslenzkum rit-
um, og slik atriði eru ekki aldurseinkenni þess rits, sem hefur þau að
geyma. Rauðúlfs þáttur er snilldarverk; hann er til vitnis um þau
sannindi, að beztu íslenzku höfundum á öllum öldum hefur oft tekizt
að samræma útlent efni innlendri hefð, én þess að glata íslenzkum
menningareinkennum.