Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 01.05.1955, Blaðsíða 41

VIII. KAFLI
Starfsmenn Alþingis.
35. gr.
Forsetar Alþingis hafa aðild og úrskurðarvald um
réttindi og skyldur starfsmanna þingsins samkvæmt
lögum þessum.
IX. KAFLI
Um félagsska^ starfsmanna.
36. gr.
Við samning reglugerða samkvæmt lögum þessum
svo og við endurskoðun þeirra skal jafnan gefa Banda-
lagi starfsmanna ríkis og bæja kost á að fylgjast með
og fjalla fyrir hönd félaga sinna um ágreiningsatriði
þau, sem upp kunna að koma.
X. KAFLI
Um gildistöku, afnám laga o. fl.
37. gr.
Með gildistöku laga þessara falla úr gildi eftirfarandi
fyrirmæli:
1. Tilskipun 3. febr. 1836, IV.
2. Konungsbréf 8. apríl 1844 um^ íslenzkukunnáttu
þeirra, er sækja um embætti á íslandi.
3. Opið bréf 31. maí 1855 um ávísanir embættislauna
og þesskonar, sem og um borgun slíkra launa
fyrirfram.
4. Konungsúrskurður 27. maí 1857 um íslenzkukunn-
áttu embættismannaefna.
5. Konungsúrskurður 8. febr. 1863 um próf í íslenzku.
6. Lög nr. 37 11. júlí 1911, um rétt kvenna til emb-
ættisnáms, námsstyrks og embætta, 3. gr.
7. Lög nr. 71 28. nóv. 1919, um laun embættismanna,
1.—7. gr.
8. Lög nr. 27 9. jan. 1935, um aldurshámark opinberra
embættis- og starfsmanna, og lög nr. 5 31. jan.
1947, um breyting á þeim lögum, að því er snertir
þá opinbera starfsmenn, er lög þessi taka til.
9. Lög nr. 60 12. marz 1945, um laun starfsmanna
ríkisins, 34. gr., 40. gr. (Bráðabirgðaákvæði.
10. Önnur fyrirmæli, er fara kunna í bág við ákvæði
laga þessara.
38. gr.
Lög þessi öðlast gildi 1. júlí 1954.
Regðygerð
um orlof og veikindaforföll starfs-
manna ríkisins.
I. KAFLI
Um orlof.
1. gr.
Starfsmenn ríkisins skulu árlega fá orlof í 15 virka
daga og einskis í missa af föstum launum.
Nú hefur starfsmaður verið í þjónustu ríkisins 10
ár eða lengur, og skal hann þá fá orlof sem hér segir:
a. í 18 virka daga, ef hann á að baki 10—15 ára þjó-
ustualdur.
b. í 24 virka daga, ef hann á að baki lengri þjónustu-
aldur en 15 ár.
Starfsmenn, sem verið hafa í þjónustu ríkisins
skemur en eitt ár, skulu fá þriggja daga orlof, að við-
bættum einum degi fyrir hvern mánuð, sem þeir hafa
verið í starfi.
Orlofsárið telst frá 1. júní til 31- maí næsta ár á eftir.
2. gr.
Starfsmenn skulu að jafnaði taka orlof á tímabilinu
frá 1. júní til 15. september.
Forstjóri hverrar starfsgreinar eða skrifstofa ákveður
1 samráði við starfsmenn 1 hvaða röð þeir taka orlof.
3. gr.
Nú tekur starfsmaður ekki orlof eitthvert ár, og
er honum þá rétt, með samþykki yfirmanns að leggja
saman orlof þess árs og hins næsta, til orlofstöku
síðara árið.
Nú tekur starfsmaður ekki orlof samkvæmt beiðni
yfirmanns síns, og ber honum þá aukagreiðsla fyrir
starf sitt þann tíma. Annars er starfsmönnum óheim-
ilt að taka vinnu 1 stað orlofs í starfsgrein sinni.
Skylt er starfsmanni að taka orlof, ef yfirmaður
hans skipar svo.
4. gr.
Þeir starfsmenn, sem notið hafa lengra orlofs fyrir
gildistöku reglugerðar þessarar en ákveðið er í 1. gr.,
skulu halda því meðan þeir gegna því starfi, enda
veiti fjármálaráðuneytið heimild til slíks um hvern
einstakan starfsmann. Haldast skulu og sérreglur um
orlof starfsmanna í lögum og ráðningarsamningum 1
tilteknum greinum eða tilteknum störfum.
II. KAFLI
Um veikindaforföll.
5. gr.
Ef starfsmaður veikist og getur af þeim sökum eigi
sótt vinnu skal hann þegar tilkynna það yfirboðara
sínum, sem ákveður hvort læknisvottorðs skuli krafizt.
Vottorð skal vera frá trúnaðarlækni hlutaðeigandi
stofnunar, ef þess er óskað.
6. gr.
Starfsmaður skal halda fullum launum svo lengi
sem veikindadagar hans verða eigi fleiri en 90 á 12
mánuðum. Ef þeir verða fleiri, lækka launin um
helming þann tíma, sem umfram er. Þegar starfsmaður
hefur verið fjarverandi í 180 daga á 12 mánuðum,
fellur launagreiðsla niður. Fyrir starfsmenn, sem verið
hafa 1 þjónustu ríkisins í 10 ár, lengist 90 daga tíma-
bilið 1 120 daga og 180 daga tímabilið í 240 daga.
Eftir 15 ára þj ónustualdur lengist tíminn á sama hátt
í 180 daga og 360 daga. Starfsmaður, sem verið hefur
í þjónustu ríkisins í 20 ár eða lengur, á rétt til fullra
launa í 360 veikindadaga á 12 mánuðum, en þá fellur
launagreiðsla niður.
Starfsmenn ríkisins, er verið hafa skemur en 6
mánuði 1 starfi, eiga rétt til óskertra launa 1 30 daga
og hálfra launa 1 30 daga.
7. gr.
Nú hefur starfsmaður verið tvisvar sinnum frá störf-
um vegna veikinda með fullum launum þá dagatölu,
er hann samkvæmt 6. gr. nýtur óskertra launa, og
skerðast þá um helming næstu 4 ár hlunnindi þau, er
hann á samkvæmt ákvæðum 6. gr. um greiðslur 1
veikindaforföllum.
8. gr.
Starfsmaður, sem verið hefur veikur í einn mánuð
eða lengur, má ekki hefja starf að nýju, nema læknir
votti, að heilsa hans levfi.
Krefjast má vottorðs trúnaðarlæknis hlutaðeigandi
stofnunar.
9. gr.
Ef starfsmaður í þjónustu ríkisins er frá starfi vegna
veikinda svo mánuðum skiptir á hverju ári um 5 ára
tímabil og ekki er skýlaust vottað samkvæmt ákvæðum
8. gr., að hann hafi fengið heilsubót, sem ætla megi
varanlega, má veita starfsmanni lausn frá störfum
vegna heilsubrests. Skal það að jafnaði gert, nema
ÁSGARÐUR 39