Morgunblaðið - 01.05.2021, Qupperneq 51

TÓNLIST
Arnar Eggert Thoroddsen
arnareggert@arnareggert.is
A
nnars vegar er um að ræða
tónlist við Fjörd Lines,
stuttmynd sem snjóbretta-
iðkandinn Rúnar Pétur og kvik-
myndagerðarmaðurinn Víðir
Björnsson gerðu í sameiningu. Við
fylgjumst með Rúnari bruna um
fjöll í grennd við Neskaupstað og
sjónarspilið allsvakalegt (myndina
má finna á whitelines.com). Hins
vegar er það tónlistin við heim-
ildamyndina A Song Called Hate
hvar fylgst er með ævintýrum
Hatara í Eurovision. Plöturnar
eru báðar tiltölulega nýútkomnar
og í styttra lagi, sú fyrrnefnda sex
laga stuttskífa upp á tæpar fjór-
tán mínútur, sú síðarnefnda tæpur
hálftími að lengd (báðar á Spoti-
fy). Efniviðurinn nægði þó pistil-
ritara til að greina þar nokk per-
sónulegan stíl. Maður heyrir
smávegis í Vök en þó meira í
manneskju sem kann giska vel á
þau handbrögð sem fylgja því að
gera vel heppnaða tónlist af sjón-
varps- og kvikmyndatoga.
Tildrögin að Fjörd Lines
liggja í því að Margrét hafði
fylgst með þeim félögum á sam-
félagsmiðlum um hríð og hrifist af
því sem þeir voru að gera þar.
Hvernig þeir voru rennandi sér
um íslenska náttúru í alls konar
aðstæðum, nýtandi hana til fulls. Í
stuttu spjalli við greinarhöfund
sagðist hún einfaldlega hafa sent
Víði línu og boðið fram krafta
sína ef hann þyrfti tónlist við eitt-
hvað af þessum tiltækjum. „Þann-
ig varð þetta samstarf til,“ segir
hún. „Við stefnum 100% á að gera
eitthvað meira saman í framtíð-
inni.“
Tónlistin við A Song Called
Hate var svo unnin af Margréti í
samstarfi við Berg Þórisson sem
aðstoðaði við að klippa og hljóð-
blanda verkið. Í fréttatilkynningu
var haft eftir Margréti: „Mig hef-
ur alltaf langað til að gera þetta
og það var því frábært tækifæri
að fá að vinna með Önnu Hildi og
hennar teymi. Ég lifði mig mjög
mikið inn í fyrstu klippin sem ég
fékk frá henni og smám saman bjó
ég til safn af þeim tilfinningum
sem ég skynjaði þegar ég var að
upplifa ferðalag Hatara í gegnum
myndirnar sem ég sá.“
Margréti tekst vel að ramma
inn það viðfangsefni með hljóm-
um. Tónlistin er hvöss og áleitin,
vísandi í „industrial“-grunn Hat-
ara um leið og stemmunum er
sveiflað í draum- og poppkenndari
áttir ef svo ber undir. „Into the
Unknown“ hefst á gítarplokki en
svo tekur engilblíð rödd við (eins
og úr fjarska) en undir krauma
ókennilegri hljóð. Leikur að and-
stæðum. „Palestine“ er angurvært
og löngunarfullt og gítarinn
svona ýjar að Austurlöndum. „The
Flag“ ber með sér spennu, eðli-
lega, og Margrét er jafnvíg á
blíðu og grimmd í tónmáli sínu.
Tónlistin við Fjörd Lines er
ekki ósvipuð og maður merkir að
hér er sami höfundur. Hljóð-
gervlaleg epík opnar hana („Sen-
sation“) og því er fylgt eftir með
ósunginni stemmu í Vakarsniði
(„Junoland“). Lögin eru hress og
værðarleg á víxl eins og mynd-
málið kallar eftir, öll unnin innan
þessa þokkafulla, vélræna tón-
heims sem Margrét kann svo vel
á. Tónlist fyrir kvikmyndir tekur
ávallt mið af því sem hún þjónar
en það er vel hægt að hefla út eig-
in stíl í gegnum þá vinnu eins og
okkar helsta fólk á því sviði hefur
gert (Hildur og Jóhann t.d.).
Ég spurði Margréti hvernig
hún bæri sig að þessari vinnu. Ég
hefði orðið var við Vök, væru
þetta mögulega hugmyndir sem
næðu ekki þangað inn eða eitt-
hvað allt annað?
„Fjörd Lines-tónlistin er
mestmegnis samin fyrir myndina
en ég átti líka tvö lítið unnin demó
sem ég tók lengra því þau pössuðu
svo vel við landslag myndar-
innar,“ svarar hún. „Þannig að
það er allur gangur á þessu.“ Hún
segist að lokum vel geta hugsað
sér að vinna meira á þessum vett-
vangi: „Mér finnst þetta mjög
spennandi atvinnugrein og er ég
að fiska eftir fleiri verkefnum.
Það vantar líka fleiri konur í
þetta.“
Tónspor á Ránarslóð
Margrét Rán Magnús-
dóttir er kona ekki ein-
höm. Hún leiðir popp-
sveitina frábæru Vök
en fann svo einhvers
staðar tíma til að semja
tónlist fyrir kvik-
myndir. Og ekki eina,
heldur tvær.
Ljósmynd/Dóra Dúna
Fjölhæf Margrét Rán er ekki við eina tónlistarfjölina felld.
»
Margréti tekst vel
að ramma inn það
viðfangsefni með hljóm-
um. Tónlistin er hvöss
og áleitin, vísandi í
„industrial“-grunn
Hatara um leið og
stemmunum er sveiflað
í draum- og popp-
kenndari áttir ef svo
ber undir.
MENNING 51
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. MAÍ 2021
Undirbúningur fyrir Eurovision
stendur nú sem hæst, en keppnin
verður haldin Ahoy-höllinni í
Rotterdam í Hollandi. Er þetta í 65.
sinn sem keppnin er haldin. Undan-
úrslitakvöldin verða 18. og 20. maí
og úrslitakvöldið 22. maí.
Samkvæmt frétt á vef Sænska
ríkisútvarpsins er gert ráð fyrir að
alls 3.500 áhorfendur fái að vera
viðstaddir í salnum á hverju kvöldi
þegar keppendur flytja framlög
sín. Það eru umtalsvert færri áhorf-
endur en í venjulegu ári, en skýrist
af fjöldatakmörknum vegna heims-
faraldursins. Í fréttinni kemur
fram að ríkisstjórn Hollands hafi
veitt sérstakt leyfi fyrir þessum
fjölda áhorfenda í ár með því skil-
yrði að þeir verði undir ströngu
eftirliti.
AFP
Söngvakeppni Ahoy-höllin í Rotter-
dam þar sem Eurovision er haldin í maí.
Leyfa allt að 3.500
áhorfendur í sal
Tómið og rýmið
er heiti sýningar
sem Mireya Sam-
per myndlistar-
kona opnar í sýn-
ingarsalnum H71
að Hverfisgötu
71 í dag, laugar-
dag, frá kl. 14 til
18. Í tilkynningu
segir að í verk-
unum á sýningunni nýti Mireya sér
á áhrifaríkan hátt „lífrænt eðli jap-
ansks washi-pappírs með uppbygg-
ingarstyrk sínum og dregur fram á
töfrandi hátt vefi, landslag og
tómarúm með silfuráferð, vax, olíu
og litarefni“.
Mireay hefur á undanförnum ár-
um sett upp sýningar á verkum sín-
um víða um lönd, meðal annars í
Frakklandi, Japan og Indlandi.
Mireya Samper
sýnir verk sín í H71
Mireya Samper