Þjóðmál - 01.03.2016, Blaðsíða 47

Þjóðmál - 01.03.2016, Blaðsíða 47
stjórnarskrár um skiptingu valds milli hand- hafa framkvæmdavalds, löggjafarvalds og dómvalds. Á þetta lagði Scalia áherslu á en hann taldi einnig skiptingu valds milli ríkja í Bandaríkjunum og alríkisstjórnarinnar skipta miklu. Hann sagði einfaldlega að sérhver handhafi opinbers valds fari með það vald sem stjórnarskráin ætli honum, hvorki meira né minna. Scalia var á því að þessi valdskipt- ing væri jafnvel þýðingarmeiri fyrir vernd einstaklingsbundinna réttinda helduren ákvæðin í þeim kafla stjórnarskrárinnar sem verndar mannréttindi (Bill of Rights). Segja má að hugmundir Scalia um túlkun laganna og verkaskiptinu stofnana þjóðfélagsins hafi einkennst mjög af megin- reglunni um lýðræði. Hann benti á að ekki sé þörf á ritaðri stjórnarskrá, með sérstakri vernd fyrir tiltekin réttindi, til að tryggja fram- gang ríkjandi gilda í þjóðfélaginu. Almennar kosningar sjái um það. Stjórnarskránni sé þvert á móti ætlað það hlutverk að vernda sérstök gildi fyrir tilfallandi viðhorfum meiri- hluta manna á hverjum tíma. Starfsemi dóm- stóla, sem ekki þurfi að standa almenningi reikningsskil gjörða sinna eins og löggjafinn þurfi að gera, að auka nýjum réttindum við í stjórnarskrána, feli það í sér að lýðræðislegur meirihluti hvers tíma geti ekki lengur ráðið skipan mála á viðkomandi sviði. Vilji menn afla réttindum slíkrar verndar verði þeirað fara þá leið sem stjórnskipunin gerir ráð fyrir og breyta stjórnarskránni. Framangreind viðhorf Scalia eru rauður þráður í gegnum atkvæði sem hann skrifaði og átti aðild að í Hæstarétti Bandaríkjanna. Jón Steinar sagði í umfjöllun sinni að nefna megi fjölmörg dæmi en valdi þrjú sem hvert með sínum hætti sýnir hvernig grunnhug- myndir Scalia birtust í starfi hans sem dómari. Tjáningarfrelsi í fyrsta viðauka stjórnarskrár Bandaríkj- anna er kveðið á um vernd tjáningarfrelsis. Ákvæðið hvíldi á sínum tíma á þeirri hugsun að veita yrði borgurum viðtækan rétt til að tjá sig um hvers kyns skoðanir skoðanir sínar. Að öðrum kosti gætu ekki átt sér stað Scalia flutti fyrirlestur hérá landi árið 2008 og tók Fréttablaðið meðal annars viðtal við hann. rnfTTABLAÐID _ iriskl h*5larétt*r- Antonin Scalta scgir dómara fara út fyrir valdsvié sitt me4 þvt *® túlka *tjórnar*krárákv*»l uK ðnnur Iðg með ððrum harttl cn þcim var - — skilningur anðl'ákváéði eða lagabók- þær rökræður sem gerðu mönnum kleift að velja þann kost sem þeirálitu bestan.Til þessa réttar heyrði óhjákvæmilega rétturtil að gagnrýna ríkjandi valdhafa hverju sinni og tjá andstöðu sína við þá. Meðal aðferða sem sumir tóku upp til að tjá andstöðu var að brenna þjóðfána Bandaríkjanna. Þjóðþingið brást við þessu með lagasetningu árið 1989 (The Flag Protection Act). Ásamtfjórum öðrum dómurum við Hæstarétt komst Scalia að þeirri niðurstöðu að þessi lagasetning bryti gegn reglunni um tjáningarfrelsi í fyrsta viðauka stjórnarskrárinnar. Samkynhneigd Hæstiréttur hafði í dómi árið 1986 komist að þeirri niðurstöðu að réttur fólks afsama kyni til kynmaka hvað við annað væri ekki varinn af stjórnarskránni, einfaldlega vegna þess að hún nefndi ekki slíkan rétt. Þar að auki stydd- ist slíkur réttur ekki við hefðbundin viðhorf í Bandaríkjunum. Raunar hefði háttsemi af þessu tagi beinlínis verið refsiverð í öllum ríkjum Bandaríkjanna fram til ársins 1961. Sautján árum seinna (2003) reyndi aftur á þetta í málinu Lawrence gegnTexas. Nú VORHEFTI2016 45
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.