Strandapósturinn - 01.10.2007, Síða 56

Hvað fleira var á þessu stigi bollalagt vitum við ekki. Framan-
greind viðhorf „álitsgjafanna“, sem nú mundu kallaðir svo, gaf
augljóslega ekki ástæðu til að eitthvað yrði aðhafst til björgunar
þeirra verðmæta sem um var að tefla. Arstíminn var heldur ekki
sá ákjósanlegasti, komið svartasta skammdegi, svo varla birti af
degi og allra veðra von.
I Skagstrendingasögu segir Gísli Konráðsson að áhöfnin hafi
verið í „Kúvíkum" um veturinn „með Jóni verzlara Salómonssyni“
nema skipstjórinn sem hann nefnir Monsen en hét Niels Mogen-
sen, eins og áður hefir komið fram, hafi verið í Höfða hjá [Sören]
Jakobsen kaupmanni.
Hvernig sem þessu hefir verið háttað er víst að áhöfnin var
komin til sýslumannsins á Melum í Hrútafirði 21. jan. 1833. Þar
skilaði skipstjórinn sýslumanni leyfinu til Islandssiglinga fýrir
skipið Mariejensine útgefnu 1 la ágúst 1832. [det Islandske Söpas
meddelt skibet Marie Jensine fra Kjöbenhavn den lla august f.
á.].
Jafnframt þessu gaf sýslumaður út ferðaleyfi [passa] fýrir áhöfn-
ina. Þar segir:
„Skipsjórinn af skipinu MarieJensine hr. N. Mogensen, ásamt
skipshöfn sinni hafa nú ákveðið að fara héðan til Reykjavíkur og
sigla þaðan með póstskipinu til Kaupmannahafnar. Vegna þessa
ferðalags hafa þeir fengið útgefna heimild til ferðarinnar. Því er
það mín þjónustusamleg ósk, að ofannefndir menn verði ekki á
nokkurn hátt hindraðir á ferð sinni.“
Auk þessa afhenti sýslumaður skipstjóranum tilmæli um að
hann óskaði eftir að haldið yrði uppboð á skipinu og farminum
sem í því var. Ekki verður séð að skipstjórinn hafi orðið við þeim
tilmælum. Póstskipið sem áhöfnin tók sér far með til Kaupmanna-
hafnar var „galiasen Succurs", sem var sama skipið og hreppti
óverið í nóvember 1832 á leið sinni til Islands, og áður er getið.
Það hafði legið í Reykjavík síðan og er sagt nýfarið 12a mars 1833.
Til Kaupmannahafnar kom það 3ja apríl (Póstsaga Islands 1.
bindi). Til fróðleiks má geta þess að á þessum árum var aðeins ein
opinber póstferð, árlega, milli Danmerkur og Islands. Ferðinni
var þannig háttað að póstskipið kom til Reykjavíkur snemma vetr-
54