Strandapósturinn - 01.10.2007, Blaðsíða 64

Farið með bát í
slefi til viðgerðar
frá Eyri norður til
Reykjarfjarðar
Frásögn Ingólfs Guðjónssonar frá Eyri við Ing-
ólfsfjörð
Haustið 1943 kom Kristinn Jónsson bóncli á Seljanesi að máli
við mig. Biður hann mig að fara með sig á trillubátnum Birnu
norður í Reykjarfjörð og hafa með í slefi gamlan trillubát sem
Svanur hét. Kristinn var búinn að semja við Reykjarfjarðarbænd-
ur, sem voru mjög góðir bátasmiðir, um að endursmíða fyrir sig
þennan gamla bát. Birna var trillubátur 3,5 tonn að stærð með 7
hestafla Kelvin vél. Eg átti þennan bát ásamt Gunnari bróður
mínum. Svanur var u.þ.b. 2,5 tonn að stærð.
Varð að samkomulagi milli mín og Kristins að við færum þegar
mér sýndist líta ásættanlega út með veður. Um miðjan nóvember
taldi ég að rétt væri að fara þessa ferð með Svan norður í Reykj-
arfjörð. Mér sýndist útlit fyrir að veður gæti haldist sæmilegt. Eg
útbjó bátinn sem best til fararinnar, tók m.a. til og setti um borð
tvenn aukalegufæri, stærri og öflugri en þau sem þar voru fyrir,
ásamt sterkum tógum.
A þessum tíma var verið að reisa síldarbræðsluna á Eyri og
stundaði Kristinn vinnu við það. Kristinn sagði að hann ætli að sjá
um nestið til fararinnar. Hann sagðist vera í svo góðu sambandi
við stúlkurnar á mötuneytinu í síldarbræðslunni og þær muni
útbúi nestið fýrir sig.
Við Kristinn lögðum af stað frá Eyri á Birnu kl. 6 að morgni
með Svan bundinn aftan í. Þegar við sigldum út Ingólfsfjörð voru
skýaflákar á himni en vestan hæglædsveður. Eg miðaði brottfar-
artímann við að það yrði orðið bjart þegar við kæmum norður að
62