Strandapósturinn - 01.10.2007, Side 72

gerist í stórleysingum og vatnavöxtum. Niður af gnípunni mynd-
ast vatnslaus (þurr) tunga. En áin rennur gleitt.
Um leið og ég renni augum yfir þetta kemur eins og ósjálfrátt
upp í huga mér nafn á ánni og ég nærri kalla það upp (hafi ég þá
ekki gert það). Og nafnið var GLEIÐ og fossinn GLEIÐARFOSS.
Um leið kemur mér í hug endurminning frá bernsku minni
sem mig langar að setja hér á blað, enda í beinu hugsanasam-
bandi við það sem hér um ræðir. Það var einhvern tíma seinni
hluta vetrar, að þeir nágrannarnir Agúst Guðmundsson bóndi í
I^ós ogjakob Söebeck í Reykjarfirði (Bobbi stóri), komu í Norð-
urfjörð að beimsækja föðtir minn - þeir Agúst og faðir minn voru
góðkunningjar; höfðu alist upp saman í Kjós og Reykjarfirði með-
an faðir minn var þar með fóstra sínum Guðmundi Olasyni og
tengdaföður Agústs. Auk þess hafði faðir minn verið háseti á Lydi-
önnu (seglskútu sem gerð var út frá Kúvíkum og Agúst var skip-
stjóri á) - var gott vinfengi með þeirn.
Líklegt þykir mér að þeir Agúst og Jakob hafi átt önnur erindi
norður en að heimsækja föður minn, þó ég viti ekkert um það.
M.a. bjó þá á Krossnesi hálfbróðir Ágústs, Njáll Guðmundsson
síðar á Njálsstöðum í Norðurfirði. Mig minnir að þeir félagar hafi
gist í Norðurfirði að þessu sinni.
Eg held það hafi verið að morgni dags sem þeir fóru í fjárhúsin
með pabba að skoða heybirgðir og kindur. Man ég það að er þeir
gengu inn geilar í heystæðunni þá grípur Jakob tuggu úr hey-
stabba sent hann gekk fram hjá og réttir að Ágústi með þessum
orðurn: „Ágúst! - Ágúst! - lyktaðu - rnikið ágætis hey er þetta!“
Þetta festist svo í minni mér og hefur oft verið viðhaft í beinum og
óbeinum tilgangi.
Eg minnist þess frá þessari komu þeirra í Norðurfjörð, að margt
bar í tal þeirra svo sem eðlilegt var um gamla félaga sem ekki hitt-
ust nema við fá tækifæri. Eitt af því sem bar á góma milii þeirra
var frásögn af ferð þeirra, (eins eða annars), þó held ég þeir Ágúst
og pabbi hafi verið saman í þeirri ferð. Þeir voru að koma innan
úr Steingrímsfirði (Hólmavík?) norður yfir Trékyllisheiði. Á heið-
inni lentu þeir í dimmviðri, ef ekki byl. Eitthvað þótti þeim ótryggt
að fara niður Kjósarhjalla, en hugðust fara niður Oddnýjargjá og
héldu því út fjallsbrúnina. En skafrenningurinn upp af brúninni
70