Strandapósturinn - 01.10.2007, Síða 74

þekkti ekki örnefni þarna svo glöggt. Það var helst að góðkunn-
ingi minn og nafni Guðmundur Guðbrandsson á Felli, fæddur og
uppalinn í Veiðileysu hélt sig hafa heyrt talað um Gleiðarhjalla á
þessum slóðum. En var þó ekki viss um það. Þegar ég svo komst í
þá aðstöðu að spyrja nafna minn Guðmund Agústsson frá Kjós
um þetta þá kom það frarn að honum var þetta nafn (örnefni)
með öllu óþekkt. Og svo var um annað Kjósarfólk sem ég náði til.
Þótli mér það með ólíkindum ef það fólk með sögu og sagnahefð
í blóðinu og góða eftirtekt skyldi ekkert kannast við þetta örnefni
í sínum heimahögum. Það jók efa minn um að ég færi rétt með
það, sem í hug mínum hafði falist. Eg er samt sem áður sannfærð-
ur um að það sem kom þarna upp í huga mér var rétt skilið og
skilgreint og hin gamla frásögn úr bernskuminni var rétt munuð.
Og þá var þetta allt komið í fullu og réttu samhengi.
Uppi á fjallsbrúninni upp af Djúpuvík er hjalli, sem að fornu
bar nafnið Gleiðarhjalli. Og áin sem þarna steypist fram af berg-
brúninni og breiðir úr sér við vissar aðstæður heitir Gleiðará.
Hún ber með sóma réttnefnið. Ur því sem komið er skiptir þetta
engu máli. En samt sem áður vildi ég vekja athygli á þessu. Eink-
um og sér í lagi hvernig þessu skaut upp í huga mér samhliða
gamalli bernskuminningu. Þar með læt ég þessu lokið. Hvort það
kemur fyrir nokkurs manns augu eða ekki þá finnst mér eins og
af mér sé létt, þegar ég hefi komið þessu á blað.
Bæ, 22. mars 1997.
Viðbœtir.
A síldarárunum í Djúpuvík var margt um manninn. Fjöldi fólks
sótti þangað atvinnu og lífsframfæri sitt. Þetta aðkomufólk var að
gera tilraun til að gefa þessum fossi nafn. Um tíma var það orðið
nokkuð algengt að hann væri kallaður „Heilrofi.“ Tilefni þess var
að einhver aðkomumaður á Djúpuvík varð hugsjúkur og hálf(?)
sturlaðist. Sagt var að það hefði verið út af brigð í ástarmálum.
Þessi maður fór einförum. Einhvern tíma lagði hann í það einn
og án vitundar annarra að klifra í klettum í nánd við fossinn. Svo
fór fyrir honum að hann hrapaði úr klettunum og slasaðist svo
það leiddi hann til bana. Upp úr því var farið að kalla fossinn
72