Strandapósturinn - 01.10.2007, Blaðsíða 118

muna hann þar. Til gamans
læt ég fara nokkrar sögur frá
þessum tíma.
Eins og gengur á lífsins vegi
verða ungir menn hrifnir af
ungum stúlkum. Sagt var að
Einar og bróðir hans, Jón
hefðu báðir fellt hug til sömu
heimasætunnar á Ospaksstöð-
um er Pálína hét Björnsdóttir.
Einar var seinna spurður að
því hvernig hann hefði farið
að því að hreppa stúlkuna. Þá
svaraði hann. „Eg hljóp út
brúnir, það var styttra, og bað
hennar en Jón bróðir fór út
með á.„ Einar og Pálína eign-
uðust fjölda barna. Eitt sinn
var Pálína að fæða og ljósmóð-
irin sá að ekki var allt í lagi.
Einar fór af stað úl að sækja Sigurjóm Ingólfsson um fermingu
lækni, sem var næst á við suðurenda bœjarins í Gilhaga.
Hvammstanga. Þegar Einar
kemur niður á bæi hittist svo vel á að þar er staddur Jónas Sveins-
son, ungur læknir á leið til Hvammstanga, en hann var að gerast
héraðslæknir þar. Hann brást vel við og fór þegar í stað með Ein-
ari fram í Ospaksstaðasel. Voru nú höfð snör handtök. Bæjarhurð-
in tekin af hjörum og gerð að skurðarborði og Pálína lögð þar á.
Þarna framkvæmdi Jónas keisaraskurð og brátt var kominn dreng-
ur í heiminn. Bæði konu og barni heilsaðist vel. Drengurinn var
síðan í fyllingu tímans vatni ausinn og skírður Jónas. Hann varð
síðan nafnkunnur sem Jónas Einarsson kauplélagsstjóri á Borð-
eyri. Eitt sinn höfðu systkinin í Gilhaga, pabbi og systurnar búið
til snjókarl austan við bæinn. Þau klæddu hann í gulan olíugalla,
eins og vatnsgallar voru kallaðir þá. Síðan settu þau sjóhatt á karl-
inn. I rökkrinu sáu þau hvar Einar f Ospaksstaðaseli kom labbandi
upp að Gilhaga, svo þau drógu sig til hliðar. Þegar Einar átti stutt
116