Strandapósturinn - 01.10.2007, Page 120

að fylgja Birni og geta svarað fyrir sig. Á þessu gekk þar til komið
var að bæjardyrunum í Gilhaga. En Guðmundur þurfti líka að
fara oft einn. Þá brá hann á það ráð að smíða sér áhald. Líktist
það krókstjaka með löngu skafti. Þetta gegndi þríþættu hlutverki.
Þetta var broddstafur. Þegar ísing var á línunum, þá lagði hann
krókinn upp á línuna og dró ísinguna af. Þegar var blindhríð
lagði hann krókinn upp á línuna og hélt í endann á skaftinu og
þannig fylgdi hann símanum frá einum staurnum til annars.
Vorið 1925. komu svo nýir ábúendur í Gilhaga. Það voru þau
Ingólfur Jónsson f. 27. júlí 1893 og kona hans Anna Sigurjóns-
dóttir f. 11. sept. 1900. Fluttust þau frá Prestbakka. Ingólfur 32
ára og Anna 25 ára. Þá með tvö börn, Sigríðijónu f. 22. okt. 1922
og Sigurjón f. 19. feb. 1925.1 Gilhaga fæddust svo þijú til viðbót-
ar, Dagmar f. 22. des. 1926, Kristjana Halls f. 18. júlí 1930 og Inga.
f. lO.júlí. 1932. Já, þarna voru komin ung hjón í blóma lífsins og
framtíðin blasti við þeim. Bæði hörku dugleg. Og ég hef ekki
heyrt annað en búskapurinn hafi farið vel af stað. Það var snemma
sumars 1932 að Ingólfur veikist af lungnabólgu. Á þessum árum
voru ekki komin góð lyf gegn þessum sjúkdómi og varð lungna-
bólgan mörgum manninum að aldurtila. Þetta voru erfiðir dagar,
Anna alveg kominn að því að fæða barn og þann 10. júlí fæddist
svo stúlka eins og áður var vikið að (Inga). Slíkt er alltaf gleðifrétt
en daginn eftir tók sorgin við, Ingólfur var allur. Þá höfðu þau
búið í Gilhaga í 7. ár. Sigurjón segist aðeins muna eftir þessum
dögum og þegarjóhann Jónsson smiður frá Bæ var fenginn fram
í Gilhaga til að smíða líkkistuna utan um föður hans. Þarna stóð
nú Anna sem ekkja búandi á fjallajörð með 5 börn. Hvað blasti
við? Eg bið ykkur góðir gestir að hugsa aðeins örskotsstund um
þetta.
Eins og ég ímynda mér hlutina voru kostirnir þessir: Oska eftir
aðstoð frá sveitinni. Því fylgdi trúlega að fjölskyldunni yrði tvístr-
að, Hún gæti hugsanlegafarið eitthvað ívinnu eðavinnumennsku,
hugsanlega með yngstu börnin tvö, hinum komið fyrir, sennilega
án þess að hún hefði nokkuð um það að segja. Og munum hvað
|tví fylgdi eins og ég hef áður vikið að með Guðmund Þórð-
arson.
118