Morgunblaðið - 03.09.2021, Side 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2021
✝
Fjóla Karls-
dóttir fæddist í
Reykjavík 14. des-
ember 1936. Hún
lést á Hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi
27. ágúst 2021, 84
ára að aldri. For-
eldrar Fjólu voru
hjónin Guðrún S.
Þorsteinsdóttir
húsm., f. 12.9. 1898,
d. 10.7. 1970, og
Karl H. Ó. Þórhallsson bifreiða-
stjóri, f. 25.2. 1896, d. 11.3. 1974.
Systkini Fjólu: Haraldur, f.
27.10. 1922, d. 30.10. 2007, Guð-
rún Helga, f. 20.11. 1924, d. 28.9.
2020, Þórhalla, f. 28.12. 1926, d.
26.2. 2018, Sigríður, f. 24.11.
1928, d. 8.10. 2001, Kristín, f.
8.8. 1932, d. 6.11. 2017, Ásgeir, f.
2.3. 1934, d. 6.9. 2019, Hjördís, f.
13.6.1935, d. 10.1. 2009, og Þór-
dís, f. 25.10. 1938. Fjóla giftist
ung Gísla G. Ísleifssyni, f. 18.5.
1926, d. 13.3. 2009. Foreldrar
hans voru hjónin Ísleifur Árna-
son, f. 20.4. 1900, d. 7.8. 1962, og
Soffía Gísladóttir Árnason, f.
1.6. 1907, d. 28.5. 1994. Fjóla og
Gísli eignuðust fjögur börn. 2)
Karl Gísli, f. 20.04. 1960. Börn
hans Fjóla, f. 13.2. 1984. Barns-
móðir Sigríður Einarsdóttir, f.
18.9. 1962. Anna Lára, f. 31.8.
1985, Arna Bára, f. 11.11. 1987.
Ólafsson, f. 18.11. 1970. Barn
Fjólu frá fyrra sambandi. 1)
Hrafnhildur Kristjánsdóttir, f.
12.11. 1956. M. Stefán Gunn-
arsson, f. 4.7. 1962. For. Gunnar
Larsson, f. 13.10. 1913, d. 29.12.
1978 og Ólöf G. Ólafsdóttir, f.
17.3. 1921, d. 6.11. 2017. Börn
þeirra Kristján Ari, f. 18.11.
1987, Ólöf Rún, f. 21.1. 1992,
Silja Dögg, f. 8.12. 1994. Börn
Hrafnhildar frá fyrra sambandi,
barnsfaðir Magnús Geirsson, f.
17.1. 1958. Arnór, f. 28.12. 1982,
Sigríður Eva, f. 23.10. 1984.
Fjóla ólst upp í Reykjavík, í
Vitanum á Hverfisgötu og á
Grímsstaðaholtinu. Hún bjó nán-
ast alla sína ævi í Reykjavík
bæði með eiginmanni sínum
þangað til að þeirra leiðir skildu
árið 1997. Fjóla bjó ein eftir það
lengst af í Kópavogi. Fjóla var
fyrst um sinn húsmóðir, en vann
meirihluta ævi sinnar við skrif-
stofustörf þá lengst af hjá end-
urmenntunardeild Háskóla Ís-
lands. Hún var virk í starfi ITC
(International Training in
Communication) seinni hluta
ævi sinnar og hafði mikið yndi
af lestri bókmennta og einnig
skriftum. Hún var söngelsk eins
og systur hennar og söng með
öllum systrum sínum í söng-
hópnum Sjö systur á sjöunda
áratugnum.
Útför Fjólu fer fram frá Hafn-
arfjarðarkirkju í dag. 3. sept-
ember 2021, klukkan 15. Bálför
fer fram síðar.
Barnsmóðir Þur-
íður Ósk Gunn-
arsdóttir, f. 4.7.
1962. Hrannar Örn,
f. 25.3.1991. Barns-
móðir Elísabet Sig-
friðsdóttir, f. 12.9.
1963, d. 12.2. 2013.
Kristjana Karla, f.
9.6. 2000. Barns-
móðir Sólhildur
Svava Ottesen, f.
13.4. 1967. 3) Örn
Tryggvi, f. 05.09. 1961. K. Katr-
ín Sigmarsdóttir, f. 13.10. 1958.
For. Sigmar Karl Óskarson, f.
1.7. 1932, d. 5.10. 2018, og Ingi-
munda G. Þorvaldsdóttir, f. 10.9.
1929, d. 29.3. 2021. Börn þeirra:
Sigmar Örn, f. 9.10.1981, Berg-
lind, f. 16.10. 1987, og Gísli, f.
27.6. 1989. 4) Sigurður Kol-
beinn, f. 20.9. 1962. K. Collise
Keita Gíslason, f. 26.10. 1979.
Börn þeirra: Nathan Gísli Muco,
f. 20.2. 2007, og Nikolás Kol-
beinn, f. 2.1. 2009. Börn Sig-
urðar frá fyrra sambandi, Sól-
rún Sif Sigurðardóttir, f. 22.2.
1991. Barnsmóðir Mardís Malla
Andersen, f. 2.4. 1959. Erik
Emboya, f. 17.11. 2006 5) Guð-
rún Helga, f. 27.2. 1974. M.
Martín González García, f. 11.4.
1967. Börn hennar Ólafur Ketill,
f. 22.3. 1997, og Perla Líf, f. 7.7.
2000. Barnsfaðir Kjartan Þór
Elsku mamma mín.
Ég vissi að þessi dagur myndi
renna upp en samt var ég ekki
tilbúin að hann kæmi og sérstak-
lega ekki svona snöggt. Ég á
bágt með að trúa því að þú sért
farin en ég veit að þú vakir yfir
okkur öllum sem söknum þín svo
mikið. Einnig ertu komin í faðm
þeirra sem farið hafa á undan
þér og það hljóta að hafa verið
fagnaðarfundir. Alla vega er það
mín trú og að þú sért á fallegum
og góðum stað núna, þar sem þér
líður einstaklega vel. Þar sem
það hrjáir þig ekkert og þú ert
frjáls eins og fuglinn fljúgandi.
Það var svo dýrmætt að fá að
vera hjá þér síðustu stundirnar
og andartökin þín, fá að segja
þér hversu mikið mér þótti vænt
um þig og fá að þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gefið mér í
gegnum tíðina. Svo fallegar
minningar eigum við til um þig.
Það var einstakt að sjá að þú
beiðst eftir að við værum öll
fimm systkinin værum hjá þér til
að kveðja okkur öll. Ég mun
aldrei gleyma þessari stund sem
var svo friðsæl og dýrmæt. Þú
varst einstaklega góð móðir,
hafðir mikið upp úr því að við
lærðum þó að helst vildir þú
stúdentspróf og háskólagráðu þá
varð þér ekki mjög oft að ósk
þinni. En mikilvægast er að
börnin þín eru góðir, duglegir,
heiðarlegir og hamingjusamir
einstaklingar í dag.
Þú varst alltaf dugleg í því
sem þú tókst þér fyrir hendur,
þú sinntir mér af natni og ástúð.
Það var alltaf matur á slaginu sjö
á okkar heimili og þá oftast eitt-
hvað með sósu því pabbi var mik-
il sósuaðdáandi. Egg voru mikið
notuð á heimilinu í bæði morg-
unverð og snöggan hádegismat
eða þegar einhver varð skyndi-
lega svangur. Þú varst mjög
stundvís og þaðan hef ég þann
eiginleika og finnst mér alveg
einstaklega mikill dónaskapur og
hugsunarleysi þegar fólk kemur
seint. Mér fannst einstaklega
skemmtilegt að halda afmælið
mitt og helst veislur fyrir allt
sem mér datt í hug. Þú studdir
mig alltaf í því og þá bökuðum
við saman eða undirbjuggum það
og yfirleitt var sem flestum boð-
ið. Ekki var í boði að fá gæludýr
á heimilið en mér tókst að fá
páfagauk sem var okkur mikil
skemmtun í mörg ár, hann fékk
mikið að fljúga um og settist
hann þá á axlir okkar og spjallaði
mikið. Það var ekki hægt að
finna meiri tónlistarunnanda en
þig, þú naust því að syngja og
það eru allmörg lög og söngvarar
sem þú kemur upp í hugann þeg-
ar minnst er á þá til að mynda
Barbara Streisand. Það hef ég
svo sannarlega erft frá þér. Eftir
að þú skildir vorum við mikið
saman, þú bjóst um stundarsakir
hjá okkur á Spáni, við ferðuð-
umst víða og þar má nefna Fen-
eyjar og svo skemmtiferðaskipið
um grísku eyjarnar sem var sko
alveg í þínum anda, þar naustu
þín í botn. Þú dáðir að vera með
barnbörnunum þínum og
dekstra þau fram og til baka.
Sem snérist svo við í seinni tíð
þau gerðu allt sem amma vildi,
þá sérstaklega samveru og hina
sígildu tvennu, súkkulaðirúsínur
og grænt Lays-snakk.
Ég kveð þig með miklum
söknuði en þú lifir í fallegum
minningum sem alltaf munu vera
í hjarta mér þar sem þú ert og
munt alltaf verða. Þú ert ljósið í
lífi mínu. Hvíl í friði elsku
mamma.
Þín dóttir,
Guðrún Helga.
Elsku amma, ég elska þig svo
mikið.
Ég trúi varla enn að þú sért
farin. Ég veit samt að svona átti
þetta að vera. Er svo þakklát
fyrir allar minningarnar okkar
saman. Það var enginn sem gat
stoppað okkur þegar við byrjuð-
um að hlæja að hinum minnstu
og fáránlegustu hlutum. Ég man
vel skiptið sem þér fannst svo
fyndið að ég opnaði óvart Cheer-
ios-pokann öfugt og allt fór út
um allt, við hlógum í heilan
klukkutíma að því. Ég fékk oft
að gista hjá þér á sumrin og ég
mun aldrei gleyma öllum bíó-
kvöldunum þar sem hinar ýmsu
bíómyndir voru spilaðar og oft-
ast rauðhettumyndin sem amm-
an elskaði, áhættur og hetja, þú
vildir vera svoleiðis amma, fyrir
mér varstu það alltaf. Og spila-
kvöldunum okkar þar sem veiði-
maður varð oftar en ekki fyrir
valinu og við biluðumst úr hlátri
yfir einhverju svona einföldu
eins og „áttu áttu“. Þau eru ófá
skiptin sem við fórum í göngutúr
í Engihjallanum, þeir voru nota-
legir því þá kjöftuðum við um
heima og geima, og hlátrasköllin
ómuðu í öllu hverfinu. Og öll
stjörnuljósin sem við kveiktum á
saman á gamlárskvöld eða þegar
mig langaði til því mér finnst þau
svo falleg, eins og sambandið
okkar var. Svo var auðvitað
uppáhaldið okkar að fara oft í
viku með Ólafi í Elko að skoða
hvort það væru komnar nýjar
DVD-myndir til að setjast niður
og glápa á saman. Þú hefur alltaf
verið til staðar fyrir mig sama
þótt það væri eitthvað frekjukast
í mér eða eitthvað annað, ég gat
alltaf leitað til þín.
Elsku amma, besta vinkona
mín, þú ert ljósið mitt. Söknuð-
urinn er mikill, ég veit þú munt
alltaf passa upp á okkur. Hvíldu í
friði engillinn minn.
Þín,
Perla Líf.
Elsku amma. Ég trúi þessu
varla. Þetta hafa verið erfiðir
tímar, en ég er mjög hamingju-
samur að hafa átt svona margar
góðar stundir með þér. Hjá þér
leið mér alltaf eins og ég ætti
heimili, þó að mér liði illa eða ég
væri einmana, fannst mér ég
alltaf vera öruggur og mikilvæg-
ur.
Ég naut þess mikið að vera
hjá þér og eyða stundum saman
að horfa á myndir eða góðu Dr.
Phil þættina þína sem voru alltaf
æsispennandi, spila tónlist á gít-
arinn eða bara tala um lífið og
tilveruna. Mér fannst svo gott að
tala við þig, þú hafðir ávallt
áhuga á mínum uppákomum og
minni líðan (og það er ekki eins
og að ég tali eitthvað lítið).
Strax og þú vissir af einhverju
sem mér líkaði eða ég vildi gera,
hreyfðir þú himinn og jörð til
þess að hjálpa mér að komast
þangað eða fá það. Allar Nova-
söngvabækurnar sem prýða pí-
anóið heima eru gott sönnunar-
gögn þessa. Allir sem koma í
heimsókn fá að njóta góðs af
þeim, því þær eru oftar en ekki
notaðar til að spila lög og syngja
með.
Svo var frábærlega gaman að
fara í búðaráp og skoða hitt og
þetta, þú vildir iðulega gefa
manni allt sem maður hafði
áhuga á. Og fara svo í gott bóka-
safnsferðalag, þar sem við náð-
um í ótal myndir og þætti til þess
að glápa svo á heima. Þú elskaðir
svo að fara á Subway, þar sem
þú gast aldrei klárað bátinn þinn,
og baðst mig alltaf að „draga þig
að landi“. Þetta var orðtiltæki
sem mér fannst rosa forvitnilegt,
en ég lærði hratt hvað það þýddi.
Þú stóðst við bakið á mér og
kenndir mér margt. Það skipti
engu máli hvort að við værum á
rölti um Kópavoginn, ég væri að
elda fajitas sem þú elskaðir eða
við værum að njóta góðu vorrúll-
anna sem við settum í ofninn.
En stundum finnst mér sárt
að hafa verið svona langt í burtu
og hafi því ekki fengið enn fleiri
góðar stundir með þér. En ég
held fast í mikinn fjölda minn-
inga sem við áttum saman og allt
það ljós sem tilvera þín kom með
inn í líf mitt.
Ég veit að þú ert á betri stað,
og vona að þú sért enn þá til í að
hlusta á mig, og styðja við mig á
meðan þú heldur í höndina á mér
og hámar í þig súkkulaðirúsínur.
Ég gleymi þér aldrei.
Ég elska þig. Hvíldu nú í friði
elsku amma.
Takk fyrir að draga mig alltaf
að landi.
Þinn,
Ólafur Ketill.
Við vorum níu systkinin og
enn sest ég niður og skrifa minn-
ingarorð. Sit ég nú ein eftir með
minningarnar þegar síðasta syst-
ir mín, Sóldís Fjóla, hefur haldið
á braut. Sárt var að horfa á hana
lúta í lægra haldi fyrir erfiðum
sjúkdómi sem olli málstoli, hún
skynjaði allt, fylgdist með en gat
ekki tjáð sig. Þetta eru víst ör-
lög.
Þar sem stutt var á milli okkar
í aldri, rifjast upp ótal minning-
ar, þrátt fyrir að áratugir hafi
liðið, um það sem hefur tengt
okkur saman.
Eins og gefur að skilja var
mikið fjör hjá þessum stóra hópi
sem skiptist í tvennt eftir aldri
eða þau yngri og hin eldri. Fjólu
þótti mikið til þess koma á upp-
vaxtarárunum að hún var eldri
en ég og var ég ekki alltaf vel-
kominn félagi, lítil og vitlaus.
Það átti nú eftir að breytast.
Hún var fljót til og fluglæs 4-5
ára. Henni gekk vel í skóla en
það var með hana eins og okkur
öll systkinin að við fórum ung að
vinna og sjá fyrir okkur sjálf.
Hún var góður félagsskapur þeg-
ar fjölskyldan kom saman, með
mikinn húmor, dillandi hlátur og
einstaklega fallega söngrödd en
um tíma söng hún með hljóm-
sveit, glæsileg stúlka með fallega
framkomu.
Ekki vorum við systur alltaf
sammála en það jafnaði sig ávallt
eins og góðra systra er von og
vísa.
Elsku systir mín. Nú samein-
ist þið öll, mamma, pabbi og þið
öll systkinin.
Ég kveð þig með söknuði
kæra Fjóla mín og set niður
hluta af ljóði eftir pabba okkar til
að fylgja þér.
Þá er vanda þessum lokið,
þú ert sofnuð elsku systir mín.
Áhyggjurnar eru eins og rokið,
aftur næsta daginn sólin skín.
Þórdís Karlsdóttir.
Fjóla Karlsdóttir
✝
Cecelia Maria
Kaldalóns Ba-
lys fæddist í Mont-
real í Kanada 7.
desember 1969.
Hún lést á Ottawa
Hospital 12. júní
2020. Foreldrar
hennar eru Þor-
björg Kaldalóns
Jónsdóttir, f. 28.10.
1945 í Reykjavík og
Edward Balys
fæddur 21.12. 1938 í Kaunas,
Litháen. Systkini Ceceliu eru
Kenneth Balys, f. 20.4. 1968, og
Christina Balys, f. 4.11. 1974.
Cecelia var barnabarn Selmu
Kaldalóns, f. 1919, d. 1984, og
Jóns Gunnlaugssonar læknis, f.
1914, d. 1997.
Cecelia ólst upp í Montreal og
síðar í Ottawa í Kanada. Hún
hóf nám í stjórn-
málafræði við Paris
Institute of Politi-
cal Studies og lauk
því síðan frá McGill
University í Mont-
real. Hún starfaði
m.a. í Kanada,
Bandaríkjunum,
Frakklandi og á Ís-
landi. Hún hafði
mikinn áhuga á
tónlist, myndlist og
bókmenntum. Eftir hana liggja
nokkrar ljóðabækur sem ekki
hafa verið gefnar út.
Cecelia verður jarðsungin frá
Selfosskirkju í dag, 3. sept-
ember 2021, klukkan 14.
Streymt verður frá athöfninni á:
https://selfosskirkja.is
Hlekk á streymi má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
Kæra Cece frænka.
Okkar fyrstu kynni voru í
Montreal í Kanada sumarið 1971,
þú þá rétt liðlega eins árs og ég á
fermingaraldri kominn til þessar-
ar fallegu og listrænu borgar til
að líta eftir litlu frænku og aðeins
stærri bróður, Kenny.
Þessi heimsókn var upphafið á
fallegri vináttu okkar sem stóð
óhögguð alla tíð. Þínir dvalarstað-
ir á lífsleiðinni sem tengdust námi
og vinnu voru allt frá Montreal,
Ottawa, Los Angeles, Vancouver
og París til Reykjavíkur sem
gerði það að verkum að oft liðu
mörg ár án þess að við hittumst
en það breytti engu, alltaf var eins
og við hefðum sést síðast í gær.
Tíminn sem þú dvaldir á Ís-
landi og við unnum saman á tí-
unda áratugnum var frábær og
gefandi og endurspeglaði þekk-
ingu þína á málefnum tengdum
okkar samstarfi og jafnframt þína
góðu tungumálakunnáttu í ræðu
og riti, af þér lærði ég faglega
ensku sem aldrei fyrr og eflaust
eitthvert smáræði í frönsku.
Iðulega sátum við fram á kvöld
eftir vinnu og undirbjuggum
næstu skref sem tengdust meðal
annars markaðssetningu og upp-
stillingu á þeirri vöru sem við vor-
um að vinna með auk þess að láta
hugann taka flugið eins og þér var
einni lagið.
Afraksturinn af þessu framlagi
okkar og annarra innan fyrir-
tækisins þótti einstakur á heims-
vísu eins og viðurkenningar sem
bárust utan úr heimi bera vitni
um. Þar áttir þú stóran þátt.
Cece, þitt líf var ekki alltaf ein-
falt en gott lundarfar, einstakar
gáfur og áhugi fyrir öllu sem
tengdist list og menningu var
hluti af þínum stóra sjarma auk
þess sem þú hefðir sómt þér vel á
tískupöllum Parísarborgar.
Sjáumst síðar, kæra frænka.
Þinn frændi,
Þórhallur.
Það var morgun einn sem ég
vaknaði snemma til að undirbúa
Kvennahlaupið sem átti að verða
seinna um morguninn, að ég
kíkti á Facebook og sá að Obba
frænka hafði skrifað færslu. Þá
vissi ég strax hvað hafði gerst.
Cece frænka mín var dáin. Hún
hafði látist nokkrum klukku-
stundum fyrr, eftir erfið veik-
indi. Þetta var í júní 2020, fyrir
rúmu ári, þegar Covid-19 hélt
Vesturheimi í köldum greipum
sér og útgöngubann var í Kan-
ada. Loksins er aska hennar
komin til Íslands og verður jarð-
sett á Selfossi, þar sem hún var
skírð mörgum áratugum fyrr, og
íslenska fjölskyldan hennar fær
að kveðja í hinsta sinn.
Ég var 16 ára þegar foreldrar
mínir buðu Cece að búa hjá okk-
ur þegar hún kom til Íslands eft-
ir ævintýralegt ferðalag um Evr-
ópu. Ég var ekkert ýkja hrifin af
henni þegar hún kom, því ég
kunni ekki ensku og hún ekki ís-
lensku. Með tímanum mynduð-
ust þó sterk systrabönd milli
okkar. Ég lærði ensku af henni,
sem ég bý enn að, og hún lærði
íslensku. Hún varð stóra systir
mín sem ég gat leitað til vegna
stráka- og vinkvennamála. Um
tíma unnum við báðar í fjöl-
skyldufyrirtækinu og þá var ekki
leiðinlegt hjá okkur. Mér þótti
alltaf vænt um að sjá Cece og
breiða brosið hennar, líka eftir
að hún flutti úr húsinu okkar og
fór að búa ein. Þá saknaði ég
hennar, sérstaklega þegar hún
flutti til baka til Kanada.
Það er sárt og erfitt að kveðja
og ég vildi óska þess að ég hefði
fengið fleiri stundir með henni.
En minningin um góða konu lifir
í hjarta mér um ókomna tíð og
fyrir það er ég þakklát.
Selma.
Með söknuði kveð ég elsku-
lega frænku mína Cece sem lést
12.6. 2020 í Ottawa eftir stutta en
erfiða baráttu við krabbamein
aðeins fimmtug að aldri.
Við fráfall hennar er mér efst í
huga þakklæti fyrir þær mörgu
skemmtilegu og innihaldsríku
stundir sem við áttum saman. Ég
hitti fyrst þessa ljúfu frænku
mína er ég fór til Montreal sum-
arið 1970 til að hjálpa til við
barnapössun hjá systur minni.
Cece var þá 6 mánaða og Kenný
bróðir hennar 2 ára, tveir ynd-
islegir og líflegir litlir krakkar.
Cece mín hafði þessi undurfögru
grænu augu og strax sterkan
persónuleika. Mér þótti vænt um
að fylgjast síðan með þessum
tveimur litlu frændsystkinum
vaxa og dafna er systir mín kom
með þau í heimsókn til Íslands.
Þegar ég fór næst til Kanada
1985 hafði Cece breyst í gullfal-
lega, klára og ábyrgðarfulla
unga konu þó að í rauninni væri
hún bara unglingsstúlka. Cece
var góður námsmaður og talaði
vel frönsku enda var hún í
menntaskóla fyrir frönskumæl-
andi stúdenta. Eftir mennta-
skóla fór Cece til Frakklands í
nám við Paris Instititute of
Political Studies, því námi lauk
hún síðar í McGill University,
Ottawa með gráðu í stjórnmála-
fræði og hagfræði. En Cece var
margt til lista lagt og áhugasvið-
ið vítt.
Cece fluttist til Íslands árið
1995 og vann þrjú ár í fyrirtæki
frænda sinna. Á þessu tímabili
kom hún oft í heimsókn til okkar
á Grandaveginn. Hún var af-
burðagreind með næman skiln-
ing á lífinu og mannlegu eðli.
Trygglyndi og sterk réttlætis-
kennd voru einkennandi þættir í
fari hennar. Cece var alltaf áber-
andi smart klædd, hafði einstak-
lega mikla útgeislun og einstaka
frásagnargáfu. Því var alltaf
skemmtilegt að fá hana í heim-
sókn og oft spjallað fram á nótt.
Hennar var sárt saknað hjá okk-
ur á Grandaveginum er hún
ákvað að flytja aftur til Kanada,
þar sem hún fékk fína vinnu hjá
Givenchy-tískuhúsinu í Toronto
við markaðsmál. Síðar flutti hún
til Los Angeles og vann þar
ásamt sambýlismanni sínum við
upptökustúdíó fyrir tónlista-
menn. Þar undi hún hag sínum
vel og naut lífsins. Seinustu árin
bjó Cece í Ottawa, sem voru
henni um margt erfið vegna
veikinda, þó að hún bæri sig vel.
Cece bjó yfir mörgum hæfi-
leikum og hafði fjölþætt áhuga-
mál, m.a. listir, tónlist, tísku,
hönnun, bókmenntir, stjórnmál
og markaðsmál.
Minningin um gullfallega, vel
gefna, skemmtilega og listræna
frænku lifir.
Cecelia Maria
Kaldalóns Balys