Bjarmi - 01.10.2018, Side 12

verki föður síns. Og við upphaf starfs síns
yfirgefur hann hana og daglegt líf heima fyrir.
Honum var hafnað af sínu eigin fólki,
gekk í gegnum ólýsanlega þjáningu á
krossinum, dó og var yfirgefinn af föður
sínum. Hann steig niður til heljar, inn í ystu
myrkur höfnunar Guðs. Hann var gerður
að synd. Hann horfðist í augu við óvininn,
sjálfan dauðann, upplifði hann og sigraði.
Það sem hetjur gera aðeins í skáldsögum
eða kvikmyndum gerði Jesús í rauninni með
eigin lífi. Með dauða sínum sigraði hann
dauðann, snéri aftur til föðurins og tekur
með sér alla sköpunina sem hann hefur
endurleyst.
Hann er lofaður og tilbeðinn því hann,
eins og aðrar hetjur, bjargar fólki frá hættu
og dauða. Jesús er guðhetja. Eins og
sigrandi keisari gengur hann í sigurgöngu.
í Opinberunarbókinni sjáum við merkingu
þessarar kosmísku baráttu.2 Myndin er ekki
af hinum pólitíska sigurvegara sem leiddi
Gyðinga í stríði við Rómverja til að koma á
jarðnesku ríki, heldur leiðir hann baráttuna
gegn hinu illa í heiminum og hefur staðfest
það með krossdauða sínum og upprisu.
Með hlýðni sinni opinberaði hann sanna
hetjudáð til að frelsa bræður sína, sem gerir
hetjudáð Jesú sérstaka. f söngnum Þú
hjörðin unga er bein vísun í þennan veruleika:
Þú átt í stríði við sterka fjendur,
en styð þig fast við þá glöðu von
að friðargjafinn ei fjarri stendur,
þú fær að líta Guðs einkason.
Hann kemur ríðandi á hesti hvítum
og herir lífsins þar eru í för.
Hann safnar dáðríkum drengjum nýtum.
Sem dagsól lýsir hans bitri hjör.
Hetjudýrkun innan kristninnar á sumt
sameiginlegt með annarri hetjudýrkun
og karlmennsku. Áhersla á hermennsku,
íþróttir, hættu, andlega baráttu við óvininn
og fleira áberandi á fyrstu öldum kristninnar.
Þegar Kristur var fyrst boðaður Germönum
var áherslan á hann sem sanna hetju. Þegar
fagnaðarerindið var boðað Konsó-mönnum
í Eþíópíu af íslenskum kristniboðum var
stóra fréttin sú að Jesús væri sterkari en
Satan. í Þókot í Keníu er stóra fréttin sú að
Jesús hefur sigrað dauðann og gefur eilíft
líf. Hann er Sigurhetjan. Er það í samræmi
við undirliggjandi þátt í menningu og
trúarhugsun flestra menningarheima á
suðurhveli jarðar, þ.e. Afríku og Rómönsku
Ameríku, þ.e. óttinn. Enda höfðar
boðskapurinn um Sigurhetjuna Jesú og
karismatísk áhersla á alvöru trúarinnar og
andlega baráttu og sigur sérstaklega til fólks
sem þar býr.
Þessa hugsun baráttunnar, eða
andlegs stríðs, er einnig að finna í söngnum
Unglingafjöld:
Krossleið er þröng en kraftar allir stælast,
karlmennskan vex á brattrl hættuför
og hindurvitna andar allir fælast
þá æsku' er brunar fram með Drottins
hjör.
Hetjusögur eru einnig sögur um vináttu.
Að því leyti tengjast þessi tvö þemu, ástin
og stríðshetjan. Vinátta hetja til forna var
mörkuð dauða. Blóðblöndun gerir menn
að bræðrum. Þannig er elska Jesú til
lærisveina sinna, hann gaf líf sitt fýrir þá, vini
sína. Hann tengist lærisveinunum nánast í
fórninni og kvöldmáltíðinni. Oft gleymist
alvara dauðans í kristinni boðun. Eftirfylgdin
12 | bjarmi | apríl 2018