Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.11.1983, Page 56
LIV
C 293-96 þo ad [mikid goda (skurgoda C3) blot sie nv (+ C3) aa
þínv lanndi. og er (eingenn C3) su tijd kominn er þeir mvnv
snuast til riettrar truar. þa mun og þo su tid koma er gud
mun leysa þa fra (+ sinne C3) villo og kalla til sinnar
míjskunnar C2'3.
BC har her en passus “ok eigi se ... til rettrar trv”, som ikke
har nogen modsvarighed i A, og BC’s tekst med gentagelsen af
“sv tið” og den varierede gentagelse “til rettrar trv”/“til sÍNar
miskvNar” vækker mistanke om, at BC her kunne være fælles
om en udvidet tekst.
Andre eksempler er anfort i Appendiks 1, se nr. 1,
4, 8, 9, 17, 19, 20.
Som allerede antydet forekommer det umuligt at
ná til et entydigt resultat ved vurderingen af eksem-
pelmaterialet.
Usikkerheden ved bedommelsen af BC-læsemá-
derne beror især pá folgende: Esv er en didaktisk
præget tekst, og der er ikke tvivl om, at den originale
tekst har indeholdt pædagogiske gentagelser og un-
derstregninger, som kan opfattes som æstetisk skæm-
mende, hvis tekstens komposition og stil vurderes i
forhold til tekster tilhorende klassiske islandske gen-
rer. Det kan derfor ikke afvises, at en række læse-
máder, som vækker mistanke om uoprindelighed, fordi
teksten tilsyneladende gentager sig selv eller korer i
tomgang, faktisk har stáet i originalen. Netop sá-
danne læsemáder har det været nærliggende for en
stilbevidst skriver eller redaktor at udskille, og dette
kunne være forklaringen i tilfælde, hvor læsemáder af
denne art optræder i BC, men ikke i A. Det er i
denne forbindelse páfaldende, at vi næsten hver gang
A synes at have en bedre læsemáde end B og C
finder udeladelser eller forbedringer i mindst et af
BC-hándskrifteme. Fordi A-teksten sá tydeligt er en
redigeret tekst, vil man imidlertid pá forhánd være