Náttúrufræðingurinn - 2021, Blaðsíða 49

Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags
141
Að mörgu var að hyggja við undirbún-
ing leiðangursins. Meðal annars þurfti
að safna saman nauðsynlegum búnaði
fyrir myndatökuna, að ógleymdu öllu
því sem gæti komið að góðum notum
og torvelt yrði að útvega svo langt frá
þéttbýli. Þetta voru til dæmis ílát af
öllum stærðum og gerðum, lampi og
ljósaperur, fjöltengi og límband, snæri,
skæri, tangir og pípettur, klemmur og
vatnslitapenslar, álpappír og regnhlíf, og
síðast en ekki síst háfar og gildrur til að
veiða í dýrin. Ekki mátti heldur gleyma
kosti, svefnpokum, ullarnærfötum, regn-
fatnaði og ljósmyndabúnaðinum sem
Wim hafði meðferðis. Öllu var pakkað
niður og hlaðið í hálendisjeppann, og
var þá plássið fullnýtt.
Lagt var af stað úr Reykjavík um
hádegisbil 27. ágúst 2019. Við keyrðum
sem leið lá í Veiðivötn, stöldruðum við
á nokkrum stöðum á leiðinni og nutum
fallegrar náttúru. Þegar við höfðum
komið okkur fyrir í skálanum Ampa,
sem við leigðum af Veiðifélagi Land-
mannaafréttar, og átt spjall við veiði-
verðina, Bryndísi H. Magnúsdóttur og
Rúnar Hauksson, fórum við um svæðið
og kíktum eftir skötuormum á stöðum
þar sem við höfðum fengið ábendingu
um að þá væri að finna. Skötuormar eru
svo samlitir tjarnarbotni sínum að þegar
skimað er eftir þeim er ekki auðvelt að
koma auga á þá fyrsta kastið. Þegar horft
er eftir einkennandi slóð sem þeir skilja
eftir sig í botnleðjunni líður þó ekki á
löngu þar til fyrsta dýrið finnst og eftir
það er leikurinn auðveldur. Engu að
síður höfðum við ekki erindi sem erfiði
í þetta sinn, og í lok dags örlaði á eilítilli
spennu yfir því hvað morgundagurinn
bæri í skauti sér. Við vorum jú komnar
um langan veg og listamaðurinn um enn
lengri veg – og ætlaði skötuormurinn
þá að bregðast okkur með því að láta
ekki sjá sig?
Næsti dagur rann upp heldur hrá-
slagalegur; lágskýjað og súld, hiti 8°C
og gjóla. Þá komu ullarnærföt og regn-
fatnaður að góðum notum. Við héldum
að Skálanefstjörn við suðausturenda
Stóra-Skálavatns (3. mynd). Lágt eiði
skilur að tjörnina og vatnið. Tjörnin
er grunn á parti og ekki mikill gróður í
henni og því vandalaust að skima botn-
inn frá bakkanum, en nú gáraði gjólan
vatnið. Við gáfumst ekki upp, rýndum
fastar og eftir nokkra stund komum við
auga á skötuorma þar sem þeir liðu yfir
botn tjarnarinnar í leit að æti. Við prís-
uðum okkur sæl og fannst við hafa náð
stórum áfanga – að hafa fundið aðalvið-
fangsefni ferðarinnar!
3. mynd. Skálanefstjörn í Veiðivötnum þar sem skötuormur var myndaður í ágúst 2019. Horft í norðvestur. Lágt eiði skilur að tjörnina og Stóra-
Skálavatn. – Skálanefstjörn, a pond in the Veiðivötn area, where Arctic tadpole shrimps were captured on camera in August 2019. Looking
northwest, a low strip of land separates the pond from the Stóra-Skálavatn lake. Ljósm./Photo: Þorgerður Þorleifsdóttir.