Iðjuþjálfinn - 2021, Síða 9

1. tölublað 20219
Einnig þurfti að vinna með eðli hundsins. „Af því að hún er
veiðihundur, þá fór maður að ýta undir veiðieðlið af því hún
er ofboðslega mikið að sækja í vinnunni, þá tókum við þátt í
veiðinámskeiðum og veiðiæfingum. Svo í hlýðninámskeiðum
og prófum. Hún er fyrsti hundurinn okkar sem fær að vera upp
í sófum og rúmum, hinir hundarnir höfðu ekki fengið það, en ég
ætlaðist til af henni að vera í mikilli nálægð við fólk þannig það var
eins gott að henni myndi líða vel í því.“
Mikil vinna liggur að baki þjálfuninni en sjálfstæður vilji Skottu
er enn til staðar. „Hún er ekkert eins og vélmenni, hún er alveg
sinn karakter. Hún gerir þetta af gleði og við erum búin að
venja hana við að heimurinn er æðislegur og þetta er æðislegt
að vera með okkur fólkinu,“ ítrekar
Gunnhildur.
Formlegt mat til að verða
þjónustuhundur
Til að Skotta gæti starfað sem
þjónustuhundur fór Gunnhildur
með hana í sérstakt skapgerðarmat.
„Skotta var fjögurra ára þegar hún
fór í matið. Það var mitt mat að hafa
hana ekki yngri. Skapgerðarmat er
staðlað mat sem atferlisfræðingur
framkvæmir ásamt dómara,
þjálfara og leikurum. Þá er metið
hvort dýrið hafi eiginleika sem
taldir eru henta í svona vinnu en
þessar aðstæður sem við setjum
dýrið í í vinnu geta verið mjög streituvaldandi og það er mjög
mismunandi hvernig dýr upplifa aðstæður og bregðast við t.d.
ógn eða öðru. Ef það hentar, er talið að hundarnir beri þessa
eiginleika sem eru öryggi, félagslyndi og ákveðin ró innra með
þeim og geti tekist á við áskoranir án þess að það verði þeim
vont eða öðrum. Ef viðbrögð þeirra eru góð, getur þú farið í
verklegt próf,“ útskýrir Gunnhildur.
Allt tók þetta sinn tíma, allt frá því að Gunnhildur var á
ráðstefnunni 2005 þar til Skotta fór í matið árið 2019. „Góðir
hlutir gerast hægt, og við vönduðum okkur alveg rosalega vel.
Ég var alveg farin að halda á tímabili að þetta yrði ekki. Þessi
draumur lá í dvala á meðan ég var að eignast börn og byrja
sem iðjuþjálfi en þetta var alltaf á bakvið eyrað og allt sem
ég gerði var í áttina að þessu, ég sé það núna. Við vorum svo
heppin að Line Sandsted sem heldur utan um námið úti, hún
kemur reglulega til landsins og hún getur framkvæmt þetta
skapgerðarmat. Ég kláraði námið mitt og svo í kjölfarið kemur
hún til landsins, nýtir ferðina og tekur skapgerðarmat á Skottu
og á okkur verklegt próf. Þetta gekk allt upp!“.
Fundu farveg fyrir vinnuna í Hafnarfirði
Nokkur tími leið þar til Gunnhildur fór að hafa Skottu með sér
í vinnuna. Þar þurfti að huga að ýmsu, eins og húsnæðinu. „Ég
hefði í rauninni getað verið byrjuð fyrr enda hefur viðmótið
hjá stjórnendum Æfingastöðvarinnar verið mjög jákvætt
gagnvart þessari nálgun en það
sem stoppaði mig aðeins af var
að mig vantaði hentugt húsnæði.
Ég sá þetta ekki alveg gerast
á Háaleitisbraut, fleiri þjálfarar
með börn í sömu aðstöðunni
svo það getur truflað flæðið að
annar þjálfari mæti þarna með
hund. Hafnarfjarðarbær útvegar
Æfingastöðinni húsnæði í gamla
íþróttahúsinu við Strandgötu og
þar getum við tekið á móti börnum
á þessu svæði, þar hafa alltaf verið
þjálfarar og svo allt í einu voru engir
þjálfarar þar, þannig húsnæðið var
tómt. Ég nýtti mína þekkingu úr
náminu, fyllti út og vann umsögn
um leyfi frá Heilbrigðiseftirlitinu og Hafnarfjarðarbæ og þetta
rann í gegn. Enda held ég að Hafnarfjarðarbær sé mjög
hundvænn bær, og mannvænn.“
„Ég gat nýtt mikið úr náminu við að sækja um öll leyfin sem
þurfti. Ég t.d. skipti húsnæðinu upp í grænt svæði þar sem
hundurinn hefur fullt aðgengi, gult svæði þar sem hundurinn er
með takmarkað leyfi, fer stystu leið inn og út um sameiginlega
innganga, og svo eru rauðu svæðin, það eru klósettin, aðrir
íþróttasalir og kaffistofan. Hún er svo böðuð vikulega til að
minnka ónæmisvakana í henni, ég uppfylli allar heilsufarskröfur
sem eru gerðar og hún er með hundaleyfi,“ segir hún.