Iðjuþjálfinn - 2021, Page 14

1. tölublað 202114
á daglegt líf og fræðist um forgangsröðun og tímastjórnun.
Þannig getur hver og einn áttað sig á hverju hann þarf og vill
breyta hjá sjálfum sér og í umhverfinu til að draga úr streitu og
stuðla þar með að bættri heilsu og auknu jafnvægi í daglegu lífi.
Slökun er hluti af meðferðinni og er leið til að draga úr þreytu,
kvíða og streitu, hvílast og bæta svefn. Skjólstæðingar prófa
sig áfram með slökun og fá ráðleggingar um hvernig hægt
er að innleiða hana í daglegt líf. Þyngingarsængur og teppi
hafa einnig nýst þessum skjólstæðingum til að ná betri hvíld.
Þyngdin hefur svipuð áhrif og þétt faðmlag. Þrýstingur á
líkamann losar gleðihormón (serótónín, oxýtósín og dópamín)
og dregur úr streituhormóninu kortisóli. Þetta hefur þau áhrif
að magn svefnhormónsins hækkar og ró færist yfir líkamann.
Lagt er fyrir matstækið Sensory Profile til þess að kanna
skynúrvinnslu þeirra sem hafa veikst af COVID-19 en margir
hafa lýst breyttri skynjun. Matstækið metur skynþröskuld og
viðbrögð við áreitum og er skipt í fjóra flokka sem einstaklingar
raðast í (lág skráning skynboða, sókn í skynáreiti, skynnæmi og
frávísun skynáreita). Einnig eru skoðuð viðbrögð frá mismunandi
skynþáttum (bragð og lykt, hreyfing, heyrn, sjón, snerting
og virknistig). Skjólstæðingar fá loks afhentar niðurstöður í
skýrsluformi með tillögum um aðlögun viðfangsefna og umhverfis.
Þverfagleg fræðsla
Hreyfing Sjúkraþjálfari
Hugræn einkenni eftir COVID-19 Sálfræðingur
Mataræði og næring eftir COVID-19 Næringarfræðingur
Temprun Iðjuþjálfi
Andleg líðan - ACT Sálfræðingur
Orkusparandi vinnuaðferðir Iðjuþjálfi
Svefn og þreyta Sálfræðingur
Fjölskyldan og félagsleg velferð Félagsráðgjafi
Að mati greinarhöfunda upplifa margir sem veikst hafa af
COVID-19 skerta getu til að taka þátt í daglegu lífi og sinna
sínum hlutverkum. Erfitt getur reynst að sætta sig við
skyndilega færniskerðingu og óvissan um batahorfur hefur
áhrif á líðan fólks. Á Reykjalundi fá skjólstæðingar ýmis
bjargráð til að halda áfram í bataferlinu og tileinka sér nýjar
venjur. Endurhæfing virðist skila góðum árangri, en einsýnt að
ekki er að fullu komið í ljós hversu langvarandi eða alvarlegar
afleiðingar sjúkdómsins eru. Eins er mjög mismunandi frá
einum einstaklingi til annars hver einkennin eru, hversu alvarleg
og hve lengi þau standa. Það hefur verið lærdómsríkt að
takast á við þetta verkefni og fróðlegt verður að fylgjast með
niðurstöðum rannsóknarinnar um árangur endurhæfingar.
Siðareglur Iðjuþjálfafélagsins skiptast í 4 kafla og nokkrar
greinar við hvern kafla. Hver kafli fjallar um ákveðið efni og
hefur sína yfirskrift. En hvert yrði innihald og yfirskrift 5.
kaflans ef hann yrði skrifaður?
Það er mikilvægt að siðareglur séu í sífelldri endurskoðun.
Vinnuumhverfi iðjuþjálfa tekur breytingum eins og samfélagið
allt. Á síðustu árum hafa t.d. samfélagsmiðlar og snjallsíma-
notkun orðið hluti af okkar daglega lífi. Enn er verið að
móta umgengnisreglur um nýja tækni og finna jafnvægið
í að njóta möguleikanna sem hún gefur, án þess að fara
yfir mörk annarra. Ýmis álitamál geta komið upp varðandi
þetta. Má t.d. taka mynd af fagmanni við störf sín og birta á
Siðaregla 5.1– sem er ekki til
samfélagsmiðlum ef skjólstæðingur gefur leyfi fyrir sitt leyti?
Eða hefur fagaðilinn rétt á að neita? Þegar um er að ræða
ákvarðanatökur sem falla undir siðfræðileg málefni er svarið
ekki eins augljóst eins og þegar um lög og reglur er að ræða.
Stundum setja vinnustaðir sín eigin viðmið eða siðareglur sem
starfsfólk hefur að leiðarljósi við ákvarðanatöku. En oft þarf
starfsmaður að reiða sig á eigin gildi og viðmið.
Siðareglur okkar iðjuþjálfa taka á ýmsum álitamálum sem upp
geta komið en umgengni við nýja tækni er ekki þar á meðal.
Kafli 5 gæti því t.d. fjallað um það ef hann yrði skrifaður.
Guðrún Áslaug Einarsdóttir,
iðjuþjálfi og guðfræðingur