Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2011, Blaðsíða 30

30 – Sjómannablaðið Víkingur
hann skall ofan á trillurnar þá brotnuðu
þær í spón og þar með var saga þeirra
öll.
Algengustu trillur Færeyinga í Græn-
landi voru 32 feta bátar og var fjögurra
til fimm manna áhöfn á hverjum fari.
Bátar þessir voru reistir til endanna og
yfirbygging miðskips náði út á lunningar.
Fjórir menn gátu hvílst í yfirbygging-
unni, sem var nokkuð rúmgóð. Bekkir
voru sitt hvoru megin vélar og plata yfir
vélina var matborðið. Engar eiginlegar
kojur voru í þessari vistarveru en hvílst á
vélarúmspöllum og bekkjunum þar fyrir
ofan. Útilokað var að teygja úr sér og
urðu menn að liggja með kreppta
hnjáliði eða eins og maður einn sagði,
„Þráðbeinir í einum kút“.
Grænlenskur draugur
Þegar verstöðin í Norðurhöfn var yfir-
gefin haustið 1963 voru hús skilin eftir
ólæst svo að Grænlendingar gætu notað
þau yfir veturinn í veiðiferðum sínum.
Olíukynding íbúðarhúss var þó fjarlægð
og eldstæðinu breytt fyrir kolakyndingu.
Reynslan hafði nefnilega kennt mönnum
að Grænlendingar voru djarftækir til
olíunnar lægi hún á glámbekk. Tveir
kolapokar voru skildir eftir í húsunum
fyrir þá sem þar kynnu að gista. Græn-
lendingar virtu þessa hugulsemi misvel
og var aðkoman að húsunum vor hvert
æði misjöfn.
Þegar komið var að íbúðarhúsinu í
Grátufirði árið 1964 stóð útidyrahurðin
opin, gluggi var brotinn, kojubotnar
horfnir svo og hluti þilklæðningar og
húsið fullt af snjó. Vermenn voru á leið í
Færeyingahöfn, 30 sjómílum norðar, til
að sækja trillur sem þar voru geymdar
þegar ástand hússins kom í ljós.
Báturinn Heini D, 36 feta langur. Flestir báta Færeyinga við Grænland voru 32 fet. Yfirbyggingu þeirra var
þannig háttað að beggja vegna vélarinnar voru bekkir og ofan við þá kojur, sem sagt svefnpláss
fyrir fjóra karla.
Verstöð í Grátufirði á Grænlandi.