Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.2011, Blaðsíða 26

26 – Sjómannablaðið Víkingur
m. háum klettum ofan í ólgandi hafið þar sem fáeinir metrar
skilja milli lífs og dauða. Þess í stað var siglt til Puerto Vallarta,
bæjar, sem vaxið hefur hraðar en dæmi eru um á þessum slóð-
um. Árið 1950 voru íbúarnir tæp 11 þúsund, 1990 111 þúsund,
en 2010 töldust þeir 255 þúsund! Þetta má þakka mikilli aukn-
ingu ferðamanna, en réttur helmingur tekna bæjarbúa kemur af
þjónustu við þá. Fallegur bær og friðsældarlegur.
„Staðarskáli“
Enn var haldið til hafs og nú tók við þriggja daga sigling til
Punta Arenas í Kosta Ríka. Enn fækkaði breiddargráðunum og
sólin hækkaði á lofti. Engan fisk var að sjá og engan sjófugl og
þau fáu skip, sem við sáum, bar við sjóndeildarhring. Til Punta
Arenas komum við árla morguns föstudaginn 7. október. Þar
sást fyrst nokkurt sjávarlíf, því við ströndina mátti sjá vaðandi
sardínutorfur, þær voru eins og svartir
skuggar á að líta og einn og einn fugl stakk
sér eftir æti, þeir voru stórir og líktust
pelíkönum. Þarna er loftslag miklu rakara
en í Mexíkó og gróskumiklir regnskógar
teygja sig niður á láglendið. Þennan dag
fóru margir í frumskógasafari, en við,
þessir rólegu, leigðum okkur 12 manna
smárútu, loftkælda með ekli og leiðsögu-
manni. Þeir sýndu okkur krókódíla, eðlur
og apa, sem við fengum reyndar að gefa
mat úr hendi, skruppu með okkur í stutta
frumskógargöngu og vildu allt fyrir okkur
gera. Við áðum á þrem stöðum. Sá besti
fékk nafnið „Staðarskáli“, en þar var marg-
víslegur matur á boðstólum, m.a. viagra-
súpa, bráðódýr og meinholl, sem innfæddir
munu elskir að, sem enginn Íslendinganna
taldi sig þurfa á að halda. Þar úti fyrir var
fiskimaður að dytta að netum sínum, enda
sardínuveiði aðaltekjulindin í þessu þorpi.
Skrifari bauð honum hjálp sína, kvaðst af
netagerðarmönnum kominn og kynni að
taka í „kríulöpp“, sem hann þó ekki þáði.
Þegar til skips var komið, kom í ljós, að
við höfðum líklega gert betri ferð en safarí-
fararnir.
Eftir rúmlega þrettán kílómetra siglingu er komið að Miraflores-skipastiganum er lyftir skipunum sextán og hálfan metra, upp á hið tilbúna Mirafloresvatn.
Reynir Björnsson loftskeytamaður er lengst til vinstri. Þá þrír skipstjórar úr Vestmannaeyjum, Hannes
Haraldsson, Þórður Rafn Sigurðsson og Friðrik Benónýsson. Akureyringurinn og skipstjórinn, Guðmundur
Guðmundsson, er lengst til hægri.