Þingtíðindi - 01.12.1947, Qupperneq 62

til að tryggja útkomu hans og lækka útgáfukostn-
aðinn. Þetta hefur tekizt. Prentsmiðjan er komin
upp. Það er ekki lengur háð geðþótta einstaklinga,
hvort Þjóðviljinn fæst prentaður. Prentunarkostn-
aður Þjóðviljans er nú mun lægri en vera myndi án
þessarar prentsmiðju.
Hinsvegar er vitað, að þetta stóra átak nægði
ekki til að tryggja hallalausan rekstur blaðsins. Til
þess að alþýðublað, eins og Þjóðvilijnn, beri sig
fjárhagslega, verður það að hafa miklu meiri út-
breiðslu en blaðið hefur nú. Aukin útbreiðsla Þjóð-
viljans er ekki einungis fjárhagslegt stórmál fyrir
þetta öflugasta tæki flokksins. Hún er engu að síð-
ur brýn pólitísk nauðsyn til að kynna þjóðinni
stefnu Sósíalistaflokksins og afia henni aukins
fylgis.
Fyrir fjórum árum, haustið 1943, var Þjóðviljinn
stækkaður úr fjórum síðum í átta, við hin erfiðustu
skilyrði til prentunar og fjáröflunar. Sá stórhugur,
er réð stækkuninni ,reyndist raunhæfur. Á þessum
fjórum árum, nóv. 1943—nóv. 1947 hefur Þjóð-
viljinn rúmlega tvöfaldað áskrifendatölu sína í
Reykjavík og upplagið. Lausasala hefur stóraukizt,
einkum tvö síðustu árin.
Þjóðviljinn hefur þegar náð Vísi og Alþýðublað-
inu, tveim eldri og grónum Reykjavíkurblöðum.
Hafin er samkeppni við aðalblað afturhaldsins,
Morgunblaðið, sem tekizt hefur að ná langmestri
útbreiðslu, fyrst og fremst vegna auðsins, sem að
því stendur.
60