Leikhúsmál - 01.03.1963, Blaðsíða 30

Leikhúsmál - 01.03.1963, Blaðsíða 30
Leikfélag Reykjavíkur Hart í bak eftir Jökul Jakobsson Leikstjóri: Gisli Halldórsson. Frumsýnt 11. nóv. 1962. Það er stundum undarlegt að virða fyrir sér hin mis- munandi viðbrögð óhorfenda í leikhússal við vissum setn- ingum eða vissum atriðum. Einn hlœr að því, sem annar viknar við. Leikrit getur eitt kvöld verið slóandi sorgar- leikur, en gamanleikur ó því nœsta, eftir, því hvernig óhorfendur eru upplagðir. Slíkan tvískinnungsskap getur að finna ó sýningum leikrits Jökuls Jakobssonar, Hart ! bak. Sumir vatna músum og snýta sér hótt og snjallt, en aðrir flissa og tísta ! mörgum einlœgum atriðum. Það hlýtur að vera óþyrmilegt fyrir leikara að úthella hjarta sínu ! viðkvœmu atriði og heyra þó einhvern góluhlótur gusast yfir sig héðan og þaðan úr sal. A hinn bóginn er þetta kannske styrkur eins leikrits, að hver og einn finni þar eitthvað við hœfi síns andlega óstands. Sé svo, er það samt vissulega ekki einasti styrk- ur leiksins Hart í bak. Ungur höfundur hefur orðið og talar eftirminnilega. Ekki í œsingi ,,hinna ungu reiðu manna", ekki „absúrd" til þess að lóta taka eftir sér, heldur ! yfirlœtislitlu, meitluðu leikriti, þar sem fínpússn- ingin skiptir meginmóli. Aðspurður að því, hvaða stíl hann hafi haft ! huga við ritun leiksins, sagðist höfundur ekki vita það. Slíkt vissu gagnrýnendur alltaf miklu betur en sjólfir höfundarnir, svo að hann eftirléti þeim að skera úr um það núna líka. Að fengnu þessu leyfi mundi ég telja leikritið vera hughrifaleikrit (impressíónískt). Það gerist allt ! smóhorni af heiminum, umluktu bórujórni (,,þú heldur v!st, að heimurinn sé aðeins úthverfi úr Reykja- vik"), og ! þessu horni eiga fóeinar manneskjur nokkur einkamól, smóvegis einkaörlög, sem loða við þau nokkra stund ! svipmyndum, smóglettur tilverunnar, sem fléttast saman þarna, og allt í einu fer hver sína leið; konan verður að „pissidúkku" ! nýrri íbúð, gamli maðurinn fer ó elliheimilið ,,að sötra hafraseyði af tindiski", en ungi 26
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Leikhúsmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leikhúsmál
https://timarit.is/publication/1743

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.