Borgfirðingabók - 01.12.2011, Blaðsíða 118

118 Borgfirðingabók 2011
og var allmikið farið. Það
var á Hundavaði sem Jósep
Elíesersson bar steininn yfir
ána. Jósep var sem kunn-
ugt er lítill maður vexti, en
léttur í spori og göngumaður
mikill. Bar hann eitt sinn að
Hundavaði og óttaðist að
hann myndi fljóta upp í ánni,
tók stein og bar yfir svo
að hann héldist frekar við
botninn. Þetta mun þó ekki
einsdæmi. Það var miklu
hyggilegra að bera steinana
heldur en láta þá í vasa sína
eða annað þessháttar, því ef
útaf bar gátu steinar í vösum
beinlínis orsakað drukknun mannsins, enda nota þá aðferð þeir sem
drekkja sér af ásettu ráði, en steini sem haldið var á mátti altaf henda
ef hann kom ekki að tilætluðum notum.
Nítjánda. Nú er komið að Norðlingafljóti þar sem það fellur í
Hvítá og er þar Fljótsós. Lítið er mér um það kunnugt og verður því
ekki frekar rætt um það.
Tuttugasta er Hestavað, það er neðan við svonefnda Kastbót,
neðst í Kalmanstungunni. Hestavað þótti ekki gott vað en var þó
allmikið farið, sérstaklega af Hálssveitungum er þeir sóttu við í
Kalmanstunguskóg.
Tuttugasta og fyrsta. Litlutunguvað var undan eða litlu ofar en
gamli Bjarnastaðabærinn sem ég segi frá í næsta þætti. Var lítið notað.
Tuttugasta og annað. Kalmanstunguvað var rétt fyrir neðan þar
sem Hvítá og Geitá mætast. Mun það heldur ekki hafa verið mikið
notað. Betra hefir þótt, þar sem þetta var skammt fyrir neðan ármótin,
að fara ána ofar í tvennu lagi heldur en þarna í einu lagi. Hef ég þá
lokið upptalningu á vöðum á Hvítá allt að ármótum Geitár og Hvítár.
Lokagrein Ara Guðmundssonar um Hvítá mun væntanlega birtast í
næstu Borgfirðingabók, og fjallar almennt um Hvítá.
Hundavaðsfoss og Hundavað var rétt fyrir
ofan fossinn. Ljósmynd Björn Þorsteinsson.