Rökkur - 01.12.1949, Side 48

160
RÖKKUR
menn að hann hefði mikið til síns máls, og að skoðun
hans byggðist á heilbrigðri hugsun og rólegri athugun,
en í allri þeirri hugaræsingu og fáti, sem þarna rikti, varð
ekkert úr þvi, að farið væri að ráðum hans, og afleiðingin
var sú, að Bruno Richard Hauptmann náðist ekki fyrr
en eftir tvö og hálft ár. Ef farig hefði verið að ráðum
Maddens mundi það ekki liafa tekið meira en sex vkiur.
Svo hefst hin langa leit að Hauptmann, og þar koma
margir við sögu, jafnvel úrhrök mannkynsins, morð eru
framin og sjálfsmorð i þessum gráa miskunnarlausa leik,
sem gerist ekki aðeins víða í Vesturálfu, heldur og í fjar-
lægum löndum, svo sem í Tékkóslóvakíu, og glæpamanna-
hverfum Kalkútta.
Hafi nokkur maður verið sekur, var það Hauptmann,
en vafalaust hefði hann sloppið við þá hegningu, sem varð
hlutskipti hans, ef áform glæpamannakóngsins, Scarface
A1 Capone, sem blöðin jafnan skrifuðu um dálk á dálk
ofan undir feitletruðum fyrirsögnum, hefðu ekki knúið
okkur til afskipta af málinu, sem í rauninni var fyrir utan
verkahring okkar.
Eg efaðist aldrei um, að um það er lyki, myndi verða
unnt að koma lögum yfir slíka menn, sem Capone, Huey
Long og bófa þá, sem voru handbendi þeirra, Pendergast,
„Dutch“ Schultz, Waxy Gordon og aðra morðingja og
þjófa — en eg er sannfærður um, að Hauptmann, barns-
ræningi og morðingi, mundi enn leilca lausum hala, ef
Lindbergh ofursti hefði ekki beygt sig fyrir úrshtakostum,
sem eg var tilneyddur að leggja fyrir hann síðdegi nokk-
urt.
Við, starfsmenn upplýsingadeildar Fjármálaráðuneyt-
isins, T-mennirnir (Treasury-men) urðum þátttakendur
í þessum harmleik einungis vegna þess, að okkur hafði
tekizt að fá A1 Capone dæmdan til ellefu ára fangelsis-
vistar fyrir skattsvik og vangreiðslu á skatti. A1 Capone,
sem hafði jafnan borizt mikið á, undi lítt fangelssvistinni,
og tjáði Arthur Brisbane, hinum kunna Hearst-blaða-
manni, að ef honum væri sleppt úr haldi skyldi hann sjá
um, að barn Lindberghs yrði afhent foreldrum þess.