Veiðimaðurinn - 01.12.1955, Qupperneq 3

SVFH
VEIÐIMAÐURINN NR34
DESEMBER
MÁLGAGN STANGAVEIÐIMANNA Á ÍSLANDI 1955
Ritstjóri: Viglundur Möller, Útgefandi: StangaveiOifélag Reykjavikur
Ægissiðu 92. — Simi 379!. AfgreiÖsla i VeiÖimanninum, Lœkjartorgi
PrentaÖ i Ingólfsprenti
Hin eUífft hrÍD0rás.
ALLT er á eilífri hringferð, öll til-
veran eilíf hringrds. Okkur er sagt að
alheimurinn snúist dn afldts. Vetrar-
brautir með óteljandi sólkerfum snuast,
knúðar áfram af einhverju reginafli, sem
við kunnum ekki skil d. Sól okkar snýst
með pldnetur sínar um aðra stœrri og
sterkari sól. Jörðin snýst um sólina —
og sjálfa sig að auki. Við erum d stöð-
ugri hringferð, þótt allt virðist standa
kyrrt undir fótum okkar. í likama okk-
ar eru efniseindirnar d sifelldri ferð,
og sjálfur lifsvökvinn, blóðið, fer hring-
rds eftir farvegi sinum, og við vitum
hvað skeður þegar sú hringrds stöðvasl
— nei, við vitum það raunar ekki, nema
að litlu leyti, en það sem við vitum,
bendir ótvirœtt til þess, að reglubundin
hringrds se lögmdl allrar lífrœnnar starf-
semi og jafnframt eitt af grundvallarlög-
mdlum alheimsins.
Snorri segir að ein sé sií ndttúra jarð-
ar „at d hverju ári vex d jörðunni gras
ok blóm, ok á sama dri fellr þat alt
ok fölnar‘“. — Lögmál drstíðanna voru
forfeðrum okkar rdðgdta, eins og þau
eru okkur að ýmsu leyti enn i dag, þótt
við vitum nokkru meira um þau en
þeir. Okkur þykir sumt barnalegt og
broslegt í heimsmynd þeirra og náttúru-
skýringum og gleymum þd ef til vill
stundum, að þekking okkar sjálfra er í
molum og mikið skortir d að okkur hafi
hlotnast sú hin andlega spekin, sem
Snorri segir að þeim hafi ekki verið
gefin. Og sennilega brosa kynslóðirnar,
sem jörð okkar byggja eftir nokkur
hundruð dr, álika mikið að ýmsu í heims-
skoðun okkar, sem nú lifum, nema þœr
verði vaxnar uþþ úr þeim vanþroska,
að skopast að fáfrœði fyrirrennara sinna.
Mun þó eflaust vanta mikið á, að menn
hafi þd fundið sannleikann allan. Þeir
munu dreiðanlega hafa uþpgötvað margt,
Veiuimadubinn