Veiðimaðurinn - 01.12.1955, Blaðsíða 29

Veiðimaðurinn - 01.12.1955, Blaðsíða 29
enn á, en einhvern veginn fannst mér óhugsanlegt að hann væri farinn. Hálfri mílu neðar var brú á ánni, yfir aðal- kvíslina. „Ofursti," sagði ég, „vilt þú gjöra svo vel og fara niðureftir, yfir brúna og uppeftir hinum bakkanum, unz þú kem- ur gengt mér. Reyndu svo að kasta yfir til mín. Ég ætla að hnýta lykkju úr grönnu næloni um mína línu, festa hana síðan við þína og svo tekur þú í og dregur lykkjuna niður eftir minni línu unz hún kemur að festunni. Ef til vill getur átak þeim megin frá losað beit- una eða laxinn, ef hann er ekki farinn. Þannig var nú hugmyndin. Ég hélt si'ðan uppeftir aftur og þar stóð stöngin mín upp á endann, eins og ég hafði skilið við hana. Þegar ég tók í línuna fann ég að enn var fast, og þess vegna beið ég þolinmóður þaneað til ofurstinn kom. Hann var mjög fljótur á leiðinni, og með hliðsión af því, að hann var að springa af mæði þegar hann kom á leiðarenda, verð ég að seeia að hon- um tókst meistaraleea, bví hann náði strax í fyrsta kasti yfir til mín, beint að tánum á mér. Ég var bá búinn að hn^ta nælonlykkiuna um mína línu og á ör- fáum sekúndum losaði ée rnrnið af línu hans og batt hana við lvkkiuna. Hann hjólaði síðan inn, en bað fór öðruvísi en ég hafði búist við. Lvkkian rann ekki eftir minni línu, heldur stöðvaðist beg- ar hún var komin um bað bil rmðia veeu, svo ég varð að draea út af hiólinu í stað bess að taka á móti. Eftir litla stund hafði hann dreeið mína h'nu yfir ána oe beið nú nvrra fvrirskipana. „Tæja, ofursti,“ öskraði ég móti vin- inum. „Losaðu nú þína línu og taktu þéttingsfast í mína. Sé fiskurinn á enn- þá, ætti þetta að losa hann. Slepptu svo, og ég vind inn.“ Jæja. Ég hef sagt ykk- ur áður að hann hafi engar stáltaugar. Haldið þið ekki að hann skeri á mína línu í fátinu, í staðinn fyrir sína! Lausi endinn hlykkjaðist ofan á vatninu á leið- inni til mín yfir ána. Ég verð að játa að ég var dálítið bitur þegar ég kall- aði: „Taktu ekki í fyrr en þú hefur hnýtt mína línu við þína. Já, athug- aðu vel hvort hniiturinn sé öruggur, og þá máttu vinda inn á hjólið.“ Eftir nokkurt fálm tókst honum að hnýta hnútinn. Hann vatt inn buginn á línunni og rykkti síðan duglega í. Ég er sannfærður um að hann hefur haldið að þetta væri aðeins venjuleg festa, og ef til vill hefur honum einnig dottið í hug að sagan um þennan stóra fisk væri tómur uppspuni. Ég sá efasemdir hans á því, hvernig hann rykkti í, til þess að losa beituna. En allt í einu komst hann að raun um annað. „Hann er á ennbá!“ hrópaði hann, og það þurfti hann ekki að segja mér, því að í sömu andránni tók laxinn feikna roku upp í háls hyls- ins, fór með 40 metra út af hjólinu og kenebeygði stöng ofurstans eins og sviga- gjörð. Ég skellihló. Þetta var skemmtilegt á- stand. Þarna stóð ofurstinn á hinum bakkanum, fastur við minn fisk, og ég var með ífæruna. Nú kom til minna kasta, að vera snar í snúningum. Ég átti ekki um annað að velja en fara l/2 mílu niður með ánni og yfir brúna. Ég kallaði því til ofurstans, að hann skyldi taka varlega á fiskinum. Hvernig ofurstanum var innanbrjósts veit ég ekki. Þetta var fyrsti laxinn, sem hann 27 V’ZIBIMADURINN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Veiðimaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Veiðimaðurinn
https://timarit.is/publication/1774

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.