Veiðimaðurinn - 01.09.1963, Qupperneq 48

Hámark letinnar.
GAMALL og reyndur veiðimaður,
sem oft hafði heyrt talað um hinar svo
kölluðu „letingjaveiðar“, en aldrei séð
þær sjálfur, brá sér einn dag austur að
Kaldaðarnesi, m.a. til þess að sjá þessa
umtöluðu veiðiaðferð. Þegar austur kom,
sá hann að kengbogin veiðistöng var
fest við staur úti í ánni og stærðar fisk-
ur að stökkva. Hann svipaðist um eftir
eiganda stangarinnar o.g eftir nokkra
stund sá hann veiðimann liggja steinsof-
andi í grasinu skammt frá árbakkanum.
Hann gekk til mannsins, ýtti við hon-
um og sá þá að hann þekkti hann.
— Það er stærðar fiskur á hjá þér,
sagði hann.
Hinn teygði úr sér og geispaði og
sagði í svefnrofunum:
38
— Ha, er hann á? Hefðirðu ekki gam-
af áð landa honum fyrir mig?
Jú, hinn var fús til þess, óð út í ána,
tók stöngina og landaði fiskinum. Hann
fór svo með hann til eigandans, sem enn
lá fyrir, sýndi honum veiðina og þeir
dáðust báðir að henni.
— Eftir nokkra stund spurði gesturinn,
hvort veiðimaðurinn ætlaði ekki að
renna aftur.?
„Æ, þú ættir nú að snara á fyrir mig
maðki og kasta út aftur.
Gesturinn gerði það og kemur stöng-
inni fyrir á staurnum. Þegar hann kom
í land aftur segir hann við veiðimann-
inn, sem enn lá á sínum stað í grasinu:
— Þú ættir að ná þér í kvenmann, og
Veidimaðurinn