AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.03.2003, Side 33

lega sem vænlegan kost til að knýja
farartæki. Fáir tóku undir þessar
hugmyndir og allir gátu reíknað út
að þetta væri óhagkvæmt. En með
tímanum hefur viðhorfið breyst og
nú vildu margir vera í sporum
Braga, nú þegar íslenska
„vetnissamfélagið" er innan sjón-
máls. Stofnað hefur verið íslenskt
fyrirtæki, íslensk NÝorka, til að
hrinda áætlunum um vetnisvæðingu
af stað. Fjölmargir aðilar komu að
stofnun íslenskrar NÝorku, bæði
innlendir og erlendir. Að auki hefur
Evrópusambandið styrkt þróunina
hér á landi og fyrsti áfangi, rekstur
þriggja vetnisknúinna strætisvagna,
er á næsta leiti. Þá er verið um
þessar mundir að taka í notkun
fyrstu afhendingarstöð vetnis fyrir
ökutæki. Stöðin, sem er á Grjóthálsi
í Reykjavík, er ein sú fyrsta í
heiminum. Flvert gæti framhaldið
orðið á vetnisævintýrinu?
Forráðamenn íslenskrar NÝorku eru
hóflega bjartsýnir, enda þurfa þessi
fyrstu skref að ganga nokkurn
veginn hnökralaust fyrir sig til að
hægt verði að halda áfram. Mikið
veltur á þróun tækninnar í gerð
efnarafala og geymslu vetnis. Enn
sem komið er eru ökutæki knúin
vetni dýrari í framleiðslu, enda ekki
fjöldaframleidd líkt og ökutæki knúin
jarðefnaeldsneyti. En ef, og það er
stórt ef, allt gengur á besta veg þá
munu vetnisbílar verða algeng sjón
á íslenskum vegum. Og þegar fram
í sækir, kannski eftir áratug eða svo,
munu verða skíp knúin vetni. Þessi
framtíðarsýn um íslenskt vetnissam-
félag, þar sem orkugjafarnir eru
innlendir og endurnýjanlegir, hefur
vakið heimsathygli. Hver veit nema
við verðum fræg fyrir eitthvað
annað en fornsögur og Þorsk? ■
A Islandi er næg orka. Vandinn er að finna hentugan orkubera.
Iceland has abundant power. The problem is to find a suitable power carrier.
31