Gripla - 2022, Blaðsíða 414

GRIPLA412
sverd, |22 var þad ecki neitt sem kunne at haldaz fyrer hnum, oc |23 eckert
sverd kunne at finnast so sterkt, at þad |24 brotnade ecki i smáparta i fyrstu
hristing á mi [29v] llum hans handa. Kóngrin siálfr átti enn |2 þá eitt sverd
sem kalladiz Sk<r>epp, oc var þad so |3 skarpt oc beitt, at eingin hlutr var so
hardr at |4 kynne at hindra þad, so þad genge ecki strax i ge |5 gnum i fyrsta
høggi. Þetta sverd hafde Ve |6 rmundr kongr grafid í jrd, so engin ski |7 ldi
þad finna. Hann liet þá leida sig út a mr |8 kina oc spurdiz allstadar fyrer,
hvornin þar oc þar |9 være landslaginu háttad, þar til hann fan af |10 viss-
um rkum þann stad sem sverdid var nidr gra |11 fid. Þegar Uffe sá at þad
var skemt af el |12 le oc ride, spurdi hann hvort hann mætti reina þad |13 so
sem hin nnr. Vermundr sagdi. Ef þessu |14 sverdi verdr nockud at skada,
þá finnst |15 her ecki neitt annad i þessu landi, med hvoriu þu |16 kunner at
vera velforvaradr. Þvi er betra at láta |17 þad vera oreint at sinne. Nu sem
|18 komin var ákvedin tíme, mættust hvorutve |19 ggiu hóparner á einne ey
sem Ederen rann |20 umkríng, so at engin kunne at komast |21 þar at utan
med skipum. Uffe geck all |22 eina framm, enn kongsins sonr af Saxlandi
|23 hafdi med sier einn megtugan oc sterkan kappa, |24 enn þeirra her stód
sinn hvoriu megin fliótsins |25 oc vildu sia til hvorn enda þetta einvíg mundi
|26 fá. Vermundr kongr setti sig á [30r] brúna oc vilde kasta sier siálfr út í
fliótid, ef |2 hans sonr bære úr lægra hlút, þvi hann vilde heldr |3 deyia med
sínum syne enn at lifa í eymd oc fordi |4 rfun síns fdrlands. Þessar tvær
þysku |5 oc ungu kempr hiuggu hardlega upp á Uffa, |6 enn hann bar sinn
skild under þeirra hgg enn þordi |7 ecki at bera sitt sverd under hggin,
enn hugsade at |8 siá sier fære, nær hann kynne at slá annan hvorn |9 þeirra
i hendtugan tíma. Hans fader ætlade |10 hann munde giora þad af hrædslu
oc vanmætte (van |11 kunáttu), at hann stód so kyrr fyrer þeim. Þvi flutti
|12 hann sig ytst á brúnene oc vilde steipa sier siálfum í |13 vatnid, ef hann
heyrde síns sonar olucku. So stór kiærlei |14 ke var í þessum gamla fdr til
sins sonar, hvrn |15 luckan verndade. Uffe bad kongsins son at sí |16 na þad
med manndómlegum atburdum at være fæddr |17 af kongablóde oc ecki láta
sinn *broderstáll vera |18 fremr enn hann. Hann bad oc einnin hinn þyska
|19 kappa at filgia sínum herra oc sína sinn hrꜹstleik |20 so sem kongsins
sonr hefde gott trꜹst a honum, |21 þar hann hefde útvalid hann af llum
odrum kempum. |22 Sa þyske kappe blygdadist enn hlaut at |23 ganga fram
26 á] + br
17 broderstáll] br2derstáll
21 útvalid] d corrected from n