Úrval - 01.10.1944, Page 43

SMÁIR MATARSKAMMTAR FRAMVEGIS
41
lesta af innfluttum beinum kast-
að í sorpkyrnurnar, he.dur verð-
ur þeim safnað saman á þeim
stöðum sem þau eru tekin úr
kjötinu og imnin úr þeim ýms
verðmæti eins og lím, áburðar-
efni o. fl. Húsfreyjunum mun
einnig finnast allmikið hagræði
við beinlausa ketið. Þau efni
sem unnin eru úr beinunum, og
sparnaðurinn í flutningi hlýtur
t. d. að gera kjötið ódýrara, og
ekki þarf lengur að vera að
brjóta heilann umþað, hve mikill
hluti þess sé bein og brjósk. „En
hvað verður um súpurnar sem
soðnar voru af beinunum?1' Því
er til þess að svara að bein úr
fé frá Ástralíu eða Argentínu
eða nautum frá Amer.ku verða
send oss í afvötnuðum súpum,
sem ekki þarf annað en blanda
með vatni og grænmeti og
hleypa upp suðunni á, svo að
það verði hinn ijúffengasti mat-
ur.
Vísindamönnunum hefir einn-
ig heppnast að tryggja það að
hið lífsnauðsynlega C- fjörefni
haldist í afvötnuðum vörum.
Þeir hafa framleitt fjörefni
með svipaðri samsetningu og
álíka lækninga- og heilsu-
krafti og fjörefni þau sem eru í
ávöxtum. Sama er að segja um
önnur efnasambönd, sem nauð-
synleg eru til lífsviðurhalds.
Þessir sigrar vísindanna munu
ekki aðe'ns auðvelda matvæla-
flutning til Norðurálfu heldur
auka þægindi og hollustuhætti
heimiianna.

jpRtT NOKKUR, sem er lögfræðingur, auglýsti nýlega eftir
vinnukonu. Næsta dag kom kona á vettvang og hafði 10 ára
gamla dóttur sína með sér. Þær litu á húsið og hlustuðu á frúna.
— Já, ég gef kost á mér, sagði konan loks, — fyrir 150
krónur á mánuði — e f þér viljið kenna dóttur minni að tala
frönsku. Að öðrum kosti mun ég ekki ráðast, þótt þér bjóðið
mér 500 krónur á mánuði. Framtíð dóttur minnar er mér fyrir
öllu.
Frúin, sem ekki kunni annað í frönsku en orðin: mais oui,
svaraði þegar: „Mais oui, auðvitað."
1 tvo mánuði hefir frúin nú farið í tíma til frönskukennara á
hverjum morgni og síðan kennt telpunni þessa sömu frönsku upp
úr hádeginu. Þetta gengur alveg ágætlega.