Úrval - 01.10.1944, Blaðsíða 111

KLUKKA HANDA ADANOBORG
109
„Já, víst er um það. Og úr því
að ykkur gekk svona vel, hélt
ég ef til vill —“
„Eigum við kannske að koma
inn í annað herbergi?" spurði
Livingston og fann bersýnilega
talsvert til sín.
„Það er ekkert leyndarmál11,
sagði majórinn. „Ég gæti alveg
eins sagt það hér“.
Og hann sagði frá hinni sjö
hundruð ára gömlu klukku
Adanoborgar. Hann lét skína
í, að þarfir borgarinnar fyrir
nýja klukku væru mjög að-
kallandi og hann lét klukkuna
tákna merki frelsisins í Adano.
Hann lét liggja að því að íbú-
um Adano mundi ekki finnast
þeir vera fullkomlega frjálsir
fyrr en þeir hefðu heyrt klukku-
hljóminn frá turninum á Pal-
azzo.
Og svo gilti þá heldur ekki
einu hvers konar klukka þetta
væri. Hann lýsti því hvaða
eiginleika hún þyrfti að hafa,
að sínum dómi: hljómmikill
tónn; enginn brestur, neinnar
tegundar; og saga hennar yrði
að hafa eitthvert gildi fyrir
borgina. Honum mæltist vel,
enda hafði hann ágæta tilheyr-
endur. Flotinn er næmur fyrir
erfðavenjum, og það gerði hon-
um hægra um vik að hrífa sjó-
liðana með sér.
Joppolo lauk frásögninni:
„Og þetta var allt og sumt,
Livingston. Ég held að mig
hafi aldrei langað eins mikið
til neins í lífnu og að útvega
þessum bæ hina réttu klukku.“
Robertson foringi stóð upp
og sagði: „Látum okkur sjá,
ég held . . .“, og hann gekk
um gólf.
Eftir nokkra stund sagði
hann: „Ég held, að ég geti ef
til vill fundið klukku eins og
þá, sem þér þurfið að fá,
majór.“
Joppolo sagði: „Haldið þér,
að þér getið það?“
Yfirforinginn sagði: „Ég
held það, nærri því.“
Joppolo sagði: „Ef þér getið
það þá skipti ég um vist og
geng í flotann".
Yfirforinginn sagði: „Hvernig
væri þessi ? Það er skip, tundur-
spillir, sem kallað er eftir
ítölskum Ameríkumanni, Corelli,
þið kannizt við það, piltar.
Nú jæja, allir timdurspillar
hafa skipsklukku, og þær þurfa
að vera hljómmiklar, hvellar,
svo að í þeim heyrist um allt
skip. Ég veit ekki hvað ykkur
finnst piltar, en ég held, að