Skinfaxi - 01.01.2020, Blaðsíða 30

30 S K I N FA X I
„Það er stórkostlegt að æfa bandý og allir þar
eru svo góðir vinir. Það getur verið ansi mikill
hasar á vellinum. Utan hans eru svo allir bestu
vinir enda annáluð ljúfmenni í greininni,“ segir
Anna Lea Friðriksdóttir. Hún æfir bandý þrisvar
sinnum í viku með fjölda stallsystra sinna und-
ir merkjum HK en þar er eina kvennafélagslið
landsins.
„Ég spilaði oft bandý þegar ég var lítil og
bjó í Svíþjóð. Þar er bandý mikilvæg íþrótt.
Þá spiluðum við á línuskautum úti á götu og
þurftum að færa mörkin þegar bílar óku eftir
henni. Þegar ég flutti svo heim 12 ára var
bandý með því skemmtilegra sem við spiluð-
um í skólaleikfiminni,“ segir hún.
Bandý var lengi vel bundið við skólaíþrótt-
ir og ekkert stundað utan skóla. Fótbolti hef-
ur lengst af verið aðalíþróttin í lífi Önnu Leu
og spilar hún enn einu sinni í viku. Regluleg-
ar æfingar í boltanum fjöruðu út eftir því sem
Anna Lea eltist. Hún viðurkennir að hún hafi
leitað eftir annarri hreyfingu en sér leiðist
óhemjumikið að vera ein á hlaupabretti í
líkamsræktarsal eða í öðrum einmennings-
íþróttum. Hún elski hópíþróttir og vilji helst
hafa bolta til að elta.
Ljúfmennin
spila bandý
í Digranesi
Margir þekkja bandý sem eina af
skemmtilegustu greinunum í skóla-
leikfiminni í grunnskóla. Bandý lifir
enn góðu lífi um allt land.
Anna Lea Friðriksdóttir hefur
spilað bandý í Kópavogi í nokkur ár.