Úrval - 01.02.1959, Qupperneq 85

NORÐURLJÓSIÐ
ÚRVAL
heppni þína eins og bjáni! Skilurðu
ekki eftir hverju þeir voru að bíða?
Þetta var allt saman leikur. Mig
hryllir við tilhugsunina um hvað
þeir hafa fengið út úr þér. En það
kemur i Ijós á morgun. Ég mundi
senda þeim peningana aftur, ef það
yrði þeim ekki enn kærkomnara efni
til rógskrifa."
Hann stóð upp og gekk snúðugt
til dyra.
Hann fékk grun sinn fyllilega stað-
festan morguninn eftir. 1 miðri opnu
Tíðinda var stór mynd af dóttur
hans og stóð yfir henni: DOROTHY
PAGE VANN JUMBO-VERÐLAUN-
IN. Hún var brosandi og hélt á
blaðinu í annarri hendinni en tók við
seðlunum með hinni. Henry dró and-
ann djúpt og las áfram:
Dorothy Page, sautján ára fjörleg, lag-
leg stúlka með dökkjarpt hár (af hverju
tókstu ekki þátt í fegurðarsamkeppninni
okkar, telpan þín, þú hefðir getað unnið
hana líka?), þekkti leyniféhirðirinn okkar
í gær og labbaði heim með tuttugu guin-
eur í vasanum. Hjartanlega til hamingju,
Dorothy!
Ungfrú Page, sem í kunningjahóp er
kölluð Dóra, er dóttir Henry Page, rit-
stjóra keppinauts okkar, Norðurljóssins.
Hún sagði við fréttamann okkar, að bæði
hún og móðir hennar læsu að staðaldri
Dagleg Tíðindi, sem þeim fyndist að
komið hefðu með nýtt blóð til Hedleston
og umhverfis, enda ekki vanþörf á.
Dóra er nemandi í listaskólanum, dansar
ljómandi vei, hefur gaman af góðum
kvikmyndum. hljómplötum Jackie Dibbs
— og Tíðindum, þó að við segjum sjálfir
frá. Eins og margir aðrir unir hún illa
þeim silagangi, deyfð og doða sem ríkir
hér í bænum á öllum sviðum.
,.Við lifum á atómöldinni, en ekki stein-
öldinni,“ segir Dorothy brosandi. ,,Ég
er með Rock’nd roll. Ég held að Tíðindi
hafi góð áhrif.“ Vel mælt, Dóra! Við
kunnum vel að meta orð þín, og þeim
mun fremur sem þú ert dóttir Henry
Page.
Þegar Henry kom inn í fundar-
herbergið fann hann strax að eitt-
hvað óþægilegt lá í loftinu.
„Jæja, Henry," sagði Maitland,
„þetta var óheppilegt, en það stoð-
ar lítið að gráta yfir því sem orðið
er. Þeir léku laglega á veslings
Dorothy."
„Þeir fluttu að minnsta kosti ekki
neinn róg um okkur, en létu sér
nægja að gefa í skyn að við vær-
um á eftir 'tímanum," sagði Henry.
„Mér finnst það nú verra en óhróð-
ur,“ sagði Balmer.
„Þessi Nye er potturinn og pann-
an í þessu öllu," sagði Poole. Hann
er sleypur eins og áll. Þegar ég hugsa
um það, að ég barðist í eyðimerkur-
hitum Norðurafriku á meðan þessi
svartamarkaðsbraskari lifði góðu lifi
í New York, að nafninu til í Upp-
lýsingaþjónustunni, þá gæti ég
stútað honum."
„Úr því að þeir eru nógu snjallir
til að finna upp á þessu, sagði Balm-
er, „ættum við að geta fundið upp
á einhverju betra."
,,Ég efast ekki um að þessar á-
rásir á okkur munu skaða okkur í
bili," sagði Henry. „En ég er sann-
færður um að við vinnum á því til
lengdar ef við önzum þessu ekki.
Bæjarbúar munu bera virðingu fyr-
ir okkur, og þá munum við geta
staðið af okkur storminn og aurkast-
ið frá þeim."
„Ég trúi því að bæjarbúar muni
standa með okkur þegar i hart
slær," samsinnti Maitland. „Við verð-
79