Úrval - 01.02.1959, Side 90
ÚRVAL,
NORÐURLJÓSIÐ
lagði fæturna. „Jæja, hvað get ég
gert fyrir þig? Ég ætla að spila
golf á eftir. Við skulum koma okkur
að efninu."
Henry vék beint að efninu og lagði
allan sannfæringarkraft sinn í mál-
flutninginn. Bak við kumpánlega
framkomu Weatherbys mátti greina
vökul augu. Þegar Henry hafði lok-
ið máli sínu, tók hann út úr sér
vindilinn og horfði á glóðina. ,,Þú
ert á ótraustum ís, Henry. Ef hann
brestur, hvers virði eru þá eignir
þínar? Skrifstofur þínar eru gamal-
dags, það ætti að rífa húsið, þú
gætir ekki fengið eyri út á það.
Prentsmiðjan er nokkurs virði, en
hún er í leiguhúsnæði. Og ',,good
will“ — hver myndi gefa eyri fyrir
slíkt, ef Tíðindin legðu þig að velli?"
„Til þess kemur ekki.“
„Þú segir það. En hvernig hefur
þér gengið hingað til ? Þessir ná-
ungar eru kannski ekki sérlega
virðulegir, en þeir kunna tökin.
Blaðið þeirra er ekki sambærilegt
við Norðurljósið, en það kann að
segja fréttir. 1 gær var t. d. ágæt
frásögn, vafasöm auðvitað, en
skemmtileg, um ítalska greifann og
vinkonu hans, sem tekin voru fyrir
heroin smygl."
„Já,“ sagði Henry beisklega. ,,Á
þessu lifa þeir — á glæpum, svik-
um og saurlifnaði. Sönn blaða-
mennska er heiðarleg atvinnugrein.
Það hafa verið í henni miklir menn
og eru enn, gáfaðir og heiðarlegir
menn sem þekktu skyldur sínar
við almenning. Sérðu ekki að það
væri svívirða ef svona blað kæmist
til áhrifa og valda hér i bænum?"
„Heyrðu nú, Henry. Þetta er nú
nokkuð djúpt tekið i árinni. Ég er
bara að reyna að sýna þér hverja
þú átt í höggi við. Ég kæri mig
ekki um að horfa á þig skera þig
sjálfan á háls. Af hverju hættirðu
ekki í tíma? Ég skal gera mitt til
að þú fáir sannvirði fyrir þitt.“
„Nei. Ákvörðun minni verður ekki
haggað."
Weatherby tók út úr sér vindilinn.
„Eg hef alltaf talið þig greindan
mann, Henry — en hálfgerðan skýja-
glóp, þú fyrirgefur að ég segi það.
Ég held þú farir mjög heimskulega
að ráði þínu núna, en það er þó að
minnsta kosti töggur í þér. Okkar
á milli sagt þá dáist ég að þér."
„Láttu mig þá fá lánið. Tuttugu
þúsund pund. Frá byrjun næsta mán-
aðar."
„Nei, því get ég ekki lofað. Ég
verð að ræða það við Holden og
hina. Við látum þig vita."
Weatherby reis á fætur. 1 krafti
áhrifa sinna hafði honum verið boð-
ið framboð við næstu kosningar, og
hann vissi að þá þyrfti hann á
stuðningi blaðs í bænum að halda.
En yrði það Norðurljósið eða Tíð-
indi ? Án efa hið síðarnefnda. Lán
til Henrys kom því ekki til mála.
Hann klappaði Henry á öxlina, spurði
um Alice og fylgdi honum til
dyra.
Þessi neitun var þungt áfall fyrir
Henry, en hún stælti hann um leið.
Hann skyldi ekki gefast upp. Ef
sparisjóðurinn vildi ekki lána út á
skrifstofuhús Norðurljóssins, gat
hann leitað til Byggingafélags Hed-
leston. En af þvi að það tæki tíma,
84