Heima er bezt - 01.08.2009, Blaðsíða 8

í svokallað skrifstofutækninám í Tölvuskóla Reykjavíkur.
Það nám tók þrjá mánuði og gekk alveg frábærlega vel.
Eftir það fór ég að vinna á skrifstofunni hjá pabba og sá
þar um bókhald og launaútreikning í þrjú ár, eða þangað til
fyrirtækið varð gjaldþrota. Þetta ríkisrekna umhverfi sem
verktakafyrirtækin þurfa að búa við, er fádæma vitlaust þar
sem allir eru að undirbjóða hvern annan, bara til þess að
fá vinnuna. Mörg tilboðin standast engan veginn, en samt
tekur Vegagerð ríkisins lægstu tilboðin.
Eftir þetta skipbrot vann ég i nokkra mánuði á saumastofunni
hjá Fjólu Jónsdóttur, þúsundnálasaumakonu, sem ég dáist
mikið að. Það var mjög gaman en fúll einhæft íyrir mig,
svo ég dreif mig í útivinnu hjá hreppnum til þess að ráða
niðurlögum eirðarleysisins í mér. Ég var flokksstjóri
hjá Höfðahreppi í nokkur sumur, auk þess sem ég var
umsjónarmaður í félagsmiðstöð unglinga í nokkur ár. Svo
var ég sundlaugarvörður í nokkur sumur og leysti af á
skrifstofu Höfðahrepps og í leikskólanum.
Ég starfaði líka sem húsvörður í íþróttahúsi Skagastrandar
í rúmt ár, áður en ég tók að mér að stjóma versluninni
Húnakaupum hjá kaupfélagi Austur - Húnvetninga. Sú vinna
var lærdómsrík og oftast skemmtileg. Miklar breytingar áttu
sér stað í fyrirtækinu og starfsfólkið fann mikið fyrir því,
svo og viðskiptavinimir. Samkaup hf. keypti Húnakaup hf. í
febrúar 2005 og það var skipt þrisvar um nafn á versluninni á
stuttum tíma. Þegar ég hætti í ágúst 2006 hafði ég haft íjóra
yfirmenn þann tíma sem ég vann sem verslunarstjóri!
Vorið 2006 brilleraði ég í þungavinnuvélaprófí á
Sauðárkróki. Ég hafði hugsað um að taka þetta próf í
nokkur ár og langaði til þess að prófa þetta starf sem faðir
minn hafði starfað við alla sína tíð. Eftir búðarvinnuna
notaði ég í fyrsta skipti tengsl mín við fremsta jarðýtustjóra
Islands og fékk tímabundna vinnu, á sama stað og hann,
í Ufsárveitu á Kárahnjúkum. Þar keyrði ég Volvo L180E,
30 tonna hjólaskóflu, í grjótnámu undir eftirliti meistara
Gunna, sem var á enn stærri vél. Það var alveg meiriháttar
gaman að kynnast þessu vegavinnulífí, og fólkið allt var
yndislegt; bara eins og ein stór ijölskylda.
Búskaparár - lífið og tilveran
Ég byrjaði í sambúð með Agli Bjarka Gunnarssyni 1982
og flutti til Reykjavíkur. Þar lærði ég nudd á snyrti — og
nuddstofunni Paradís hjá Sigrúnu Kristjánsdóttur snyrtifræðingi
og nuddara. Ég útskrifaðist sem nuddari 1984, og með nuddinu
vann ég sem ræstitæknir í leikskóla og tók líka eina og eina
vakt í ísbúð Vesturbæjar. Hef verið með ísæði síðan.
Eftir námið fluttum við norður á Skagaströnd, byggðum
okkur bú og eignuðumst tvo myndarlega og vaska drengi,
Eyþór Kára, f. 20. febrúar 1987 og Ásþór Óðin, f. 16.
nóvember 1989. Við Egill Bjarki áttum ágætan fyrri hluta
hjónabands okkar, en þroskuðumst svo í sitt hvora áttina og
skildum árið 2003. Við strákamir fluttum í íbúð sem var ekki
svo fjarri æskuheimili mínu, og undum hag okkar bærilega.
Ég vann 50 tíma vinnuviku og mér fmnst í dag að ég hafi
ekki haft mikinn tíma fyrir unglingana mína, en ég gerði
Heitt tásludaður. Kolla ogAgnar.
mitt besta. Eyþór Kári byrjaði einmitt í Iðnskólanum þetta
haust, á listnámsbraut, og Ásþór Óðinn byrjaði í 9. bekk
svo að þetta voru töluverð umskipti. I dag em þeir báðir
í íjölbrautarskóla og gengur bara nokkuð vel. Eyþór Kári
hefúr verið að teikna næstum frá því að hann uppgötvaði
blýantinn og blaðið, og hefur mikinn áhuga á teiknimyndum,
„airbmsh“ málun og fleiru þannig. Það kæmi mér ekki á
óvart ef hann gerðist húðflúrari! Hann er pollrólegur en
kátur og svalur töffari, þó örstutt sé í gálgahúmorinn og
stríðnispúkann þegar aðstæður leyfa. Ásþór Óðinn deilir
þessum rólegheitum og gálgahúmor með bróður sínum,
en er þó mun alvarlegri týpa. Hann er orðinn „stærri“ og
líklega sterkari bróðirinn í dag. Hann hefur mikinn áhuga á
víkingafræðum og hefur keppt í aflraunakeppninni „Grettir
sterki“ tvisvar sinnum og staðið sig vel. Ég held að hann
yrði góður íþróttakennari, svo bamgóður og skemmtilegur
er hann og vill öllum vel. Þeir em alveg yndislegir synir
sem vilja allt fyrir mig gera, og ég er mjög, mjög stolt af
þeim.
Mér fínnst ég aldrei hafa verið einstæð móðir. Ég er hins
vegar alveg frábærlega einstök móðir. Ég á góða að, bæði
vini og ijölskyldu og þar fékk ég stuðning, ást og hlýju þegar
ég beygði af. Svo treysti ég líka á kærleiksrikt almættið.
Börnin mín voru orðin að stómm, duglegum strákum þegar
við Egill Bjarki skildum, svo að ég fann ekki svo mikið fyrir
því í raun að vera einstæð móðir. Auðvitað krefst það meiri
vinnu, útsjónarsemi og skipulags að vera eina foreldrið á
heimilinu, og ég vil ekki gera lítið úr því að vera einstætt
foreldri. Ég tala nú ekki um þegar upp koma veikindi,
atvinnuleysi eða annað sem skekur ijölskyldulífið.
Amor lætur ekki að sér hæða
Ég gerði framtíðaráætlanir og stefndi að því að fara í nám
á sama tíma og Ásþór færi í framhaldsskóla. Ég ætlaði að
læra tækniteiknun, sem ég var reyndar aðeins byrjuð á í
fjamámi, og á þessum tíma gerði ég svona grófa áætlun
fyrir líf mitt svona næstu 4-5 árin.
296 Heima er bezt