Heima er bezt - 01.08.2009, Síða 92

„Hvorugt“, sagði hún og brosti ósjálfrátt. „Ég er í skóla á
kvöldin.
„Hvaða skóla?“ spurði hann og horfði á hana athugulum
augum.
Hún sagði honum það og bætti við: „Eftir áramótin fer ég
í Fjölbraut.“
„Ekki er ég svona atha&asamur, dútla í Háskólanum og
hundleiðist.“
„Þama ertu þá, Stefán minn.“ Móðir Stefáns stóð skyndilega
hjá þeim og horfði hvasst á Asdísi. „Við þurfúm að hraða okkur
við innkaupin", sagði hún um leið og hún setti tvær baunadósir
frá Ora í körfuna. Hún gaf Stefáni skipandi augnaráð um leið
og hún stmnsaði burtu.
„Ég býð þér á kaffihús einhvem daginn“, sagði Stefán
við Ásdísi og flýtti sér burt áður en hún gat svarað honum.
Ásdís lagði frá sér vinnuna stutta stund og fylgdist með þeim
mæðginum þar sem þau vom afgreidd við kassann. Henni
hitnaði í framan og hún varð þurr í hálsinum. Hún fann í senn
til gleði og kvíða.
,Ásdís, komdu með mér í kaffi“, kallaði fngi.
Kaffistofan var niðri á dósalagemum. Ásdís ók þangað tómu
vörubretti á hjólum. Ingi var sestur við borðið og hafði dymar
að stofúnni opnar til að geta fylgst með henni.
„Komdu, ég er búinn að hella í bollann þinn“, kallaði
hann.
Hún settist þögul og ófús, gmnaði að hann hefði fylgst með
samtali hennar og Stefáns. Gmnurinn reyndist réttur.
„Skriftaðu nú fyrir velunnara þínum“, sagði Ingi galsa-
lega.
Hún lést ekki skilja hvað hann var að tala um.
„Ég ætla bara að segja þér, Ásdís mín, að fara varlega, þú
ert bæði sæt og dugleg stelpa. Ég held að þessi monthani sé að
sverma fyrir þér, en ef hann er eitthvað líkur henni móður sinni
þá hjálpi þér Guð ef þú ferð að skjóta þér í honum. Kerlingin
er argasta skass og svo merkileg með sig að hún umgengst
okkur búðarlokumar eins og hvert annað msl. Karlinn, pabbi
hans, er allt önnur manngerð.“
„Þekkirðu þetta fólk?“ spurði Ásdís undrandi.
„Þekki og.“ Hann snarþagnaði þegar Petra kom inn. Petra
spurði hvort hún væri nokkuð að trufla. Ásdís notaði tækifærið
og fór inn á lager og fyllti brettið af vömm.
Hún átti erfítt með að einbeita sér í skólanum um kvöldið.
Hugurinn lét ekki að stjórn og látlaust birtust myndir af Stefáni
og Pálma í hugskotinu.
Þegar hún stóð í strætóskýlinu hrökk hún í kút ef hvítur bíll
renndi framhjá og óttaðist að Pálmi væri að lóna eftir henni.
Hún vildi vera laus við hann en vissi að hann var þijóskur.
Það var eins og hann hefði náð tökum á henni þvert gegn vilja
hennar. Verst að vita ekki á hvemig bíl Stefán var. Hvað var
Ingi að meina með því að vara hana við honum? Hún ásakaði
sig fyrir eftirtektarleysið í skólanum um kvöldið, hún yrði að
taka sig á og nota hverja stund til að læra. Með þeim ásetningi
steig hún upp í strætisvagninn.
Nágrannakona Gullu, sú sem Ásdís hafði mætt á sunnu-
dagsmorgninum á heimleiðinni frá Rósu, var í vagninum. Hún
var með sama flókahattinn og þá en hafði skipt um kápu. Konan
heilsaði Ásdísi og þær urðu samferða frá stoppistöðinni.
Hún spurði forvitnislega hvemig Gulla hefði það og hvemig
Ásdísi líkaði við Didda. Hún beið ekki eftir svari, heldur fór
að segja Ásdísi af æsku Didda: „Hann er Kanabam en Kristján
sálugi ættleiddi hann þegar hann tók saman við Guðrúnu móður
hans. Þau bjuggu fýrst í bragga eða þangað til Kristján kom til
sögunnar. Það var óttaleg eymd á þeim. Guðrún drakk mikið
og Diddi ræfíllinn var á útigangi. Hann er ekki slæmur en
óttalegur óráðsíumaður. Búinn að vera giftur tveimur konum
og búa með þeim nokkmm. Verst ef hún Gulla verður svo
vitlaus að giftast honum, þá fær hann eigumar hennar eftir
hennar dag og það er það sem hann vill. Um daginn var hann
að gaspra með það úti í búð að hann ætlaði að kaupa búðina
ef hjónin sem eiga hana vildu selja, en það get ég sagt þér að
ef hún Gulla fer að leggja í púkk með honum í búðarkaupin
þá missir hún allt sem hún setur í það. Hann hefúr aldrei
getað rekið neitt hvemig sem hann hefúr reynt. Það er líka
brennivínið sem fer með hann og við það bætist svo að hann
er húðlatur. Mamma hans er nú í leiguíbúð fyrir aldraða. Hann
náði öllu af henni og allt hefúr það brunnið upp í höndunum á
honum. Skilaðu kveðju frá mér til hennar Gullu.“ Konan ýtti
hurðinni í garðshliðinu upp með marri og lagði hana snöggt
aftur, bograði dálitla stund við að setja rennilokuna fyrir.
Þegar Ásdís kom inn úr dyrunum mætti hún Didda sem
sagði: „Það er strákur búinn að hringja tvisvar og spyija um
þig, hann vildi ekki að ég tæki skilaboð.“
Hver skyldi það hafa verið? hugsaði Ásdís.
Hún komst að því strax um morguninn þegar hún kom í
vinnuna. Það var Lárus, yfirmaðurinn í kjötinu, sem hafði verið
að reyna að ná í hana. Hann vildi fá hana í kjötafgreiðsluna
og ein stelpan þaðan færi í áfyllinguna. Sagði að karlinn hefði
samþykkt það orðalaust.
„Nú verður Petra fúl“, sagði Rósa og glotti.
6
Það var liðin vika af nóvember og þá daga sem Ásdís var
búin að vinna í kjötinu hafði hún ekki séð Stefán eða móður
hans koma í markaðinn. Hún hafði vakandi auga með umferð
í búðinni. Hún réð ekki við það en þessi ungi maður virtist
hafa gagntekið hug hennar. Ingi gaspraði að hún ætlaði
að verða snögg að vinna sig upp og verða yfirmaður hans
þegar Lárus yrði verslunarstjóri. Ásdís var fegin að Ingi
vissi ekki raunverulega ástæðu fyrir árvekni hennar.
Það var föstudagur og frí í skólanum um kvöldið. Kennarar
höfðu ákveðið að halda sjálfum sér dálítinn gleðskap. Ásdís
hafði ákveðið að eiga góða helgi og reyna að hætta að hugsa
um Stefán. Hún fann að hún átti honum að hluta til að þakka
að hún var búin að losna undan áhrifavaldi Pálma. En Pálmi
hafði farið að koma í búðina og sitja fyrir henni þegar hún
kom úr vinnunni, bæði úti á plani við búðina og fyrir utan
heima hjá henni. Til þess að gera hana afbrýðisama fór hann
að gefa sig að stelpunum á kössunum. Hún sá það síðast til
hans að hann tók Petru upp í bílinn úti á plani. Daginn eftir
hafði Petra litið sigrihrósandi á Ásdísi.
„Ég vona bara að þessi strákur fari ekki illa með Petm“,
380 Heima er bezt