Flug : tímarit um flugmál - 01.03.1955, Side 46

NÝ FLUGVÉL
Nýlega bættist íslenzka flugflotanum ný flugvél,
Aero 45, smíðuð í Tékkóslóvakíu. Eigandi flugvélar-
innar er Sigurður Ólafsson flugmaður hjá Loftleið-
um h.f., og flaug Sigurður vélinni heim frá Tékkó-
slóvakíu einn síns liðs. Mun hann vera eini íslenzki
flugmaðurinn, sem flogið hefur einn síns liðs yfir
hafið, og þætti flestum slíkt vafalaust einmanalegt.
Sigurður hefur góðfúslega orðið við óskum Flugs,
að segja lesendum í stuttu máli frá flugferðinni
heim, og fer ágrip hans hér á eftir.
„Aero 45 er fjögurra sæta flugvél með tveim 105
hestafla loftkældum Walter Minor hreyflum og
skiptiskrúfum. Hámarksflughraði er 177 mílur á
klst., meðalhraði 152 mílur á klst. og lendingar-
hraði 50 mílur á klst. Flugþol er 3]/2 klst. (530 míl-
ur).
Ég lagði upp í flugferð mína frá Prag föstudag-
inn 4. febrúar. Ferðinni var heitið til Núrnberg í
Vestur-Þýzkalandi og síðan til Danmerkur, þar sem
áætlað var að setja radíótæki í flugvélina. Veðrið
fyrir flugleiðina Prag—Núrnberg var mjög vafasamt
\egna þess, hve lágskýjað var og víða þoka. Mér var
heimilt að fljúga aðeins eina ákveðna leið frá Prag
til Núrnberg. Þegar ég átti eftir um það bil fimm-
tíu mínútna flug að landamærunum, varð ég að
snúa við til Prag vegna þoku.
Mér var ekki heimilt að fljúga í skýjum eða
ofar skýjum vegna þess, að engin radiótæki voru
í flugvélinni. Ég var því mjög dapur í bragði yfir
því að þurfa að snúa við, en ég átti því miður ekki
annars kost. Morgunin eftir var hellirigning og
slæmt skyggni, en úr þessu rættist vonum frani-
ar, og kl. 11 um morguninn gat ég lagt af stað að
nýju. Þegar ég kom að landamærunum, var þar
snjókoma og lélegt skyggni, svo að ég varð að
hringsóla við landamærabæinn Eger (sem var mitt
sáluhlið) í von um, að élinu myndi slota, og reynd-
ist það svo, sem betur fór. Það var mjög hvasst á
þessu svæði, 8—9 vindstig, og varð ég að draga mjög
úr hraða vélarinnar vegna kviku í loftinu. Ég
varð öðru hvoru að sveigja nokkuð af leið vegna
úrkomu og lélegs skyggnis, og lenti á ákvörðunai-
stað, sem var Núrnberg eftir 4i/2 kls. flug frá Prag.
Næsta dag (sunnudaginn 6. febrúar, varð ég að
halda kyrru fyrir vegna þoku. Mánudaginn 7.
febrúar flaug ég til Kaupmannahafnar í góðu veðri
og kom þangað eftir 2y2 klst. flug. Ég var í Kaup-
mannahöfn í 6 daga, þar sem radíótæki voru sett
í vélina.
Sunnudaginn 13. febrúar lagði ég af stað frá
Kaupmannahöfn til Prestvíkur og gekk ferðin yfir
Norðursjó til Skotlandsstrandar vel að öðru leyti
en því, að ég fékk mótvind í stað meðvindar, sein
veðurstofan í Kaupmananhöfn reiknaði með að
ég myndi hafa á þessari leið. Þegar ég átti eftir 25
mín. flug til Piestvíkur, varð truflun á báðum
hrevflunum og varð ég að nauðlenda eins og sagt
hefur verið frá annars staðar. Ég varð að bíða hag-
stæðs veðurs í Prestvík, og eftir fjögurra daga bið,
sunnudaginn 20. febrúar, flaug ég í einum áfanga
frá Prestvík til Reykjavíkur með Hornafjörð sem
varavöll.
Veðrið á leiðinni var mjög ákjósanlegt og ferð-
in gekk ágætlega, ég var 6 klst. og 50 mín. á leið-
inni, og þar með var þessu ferjuflugi mínu lokið.“

44 - FLUG