Læknaneminn - 01.11.1969, Blaðsíða 71

LÆKN ANEMINN
61
allt snúast um NFMU lengur. Var í þessu sambaandi bent á það los, sem
nú virðist vera að koma á Alþjóðasamtök læknanema, IFMSA. í starf
aðalritara NM var kjörinn stud. med. Jörgen Nystrup frá Lækna-
nemaráði Árósaháskóla, en hann hefur starfað nokkuð áður að sam-
skiptum læknanema landa í milli. Hann hafði kynnzt Guðjóni for-
manni F. L. í ísrael á síðasta sumri og hafði áhuga á að vita um,
hvernig málinu um takmörkun aðgangs að læknadeild H. I. hefði
lyktað.
Fræðslufundur NFMU fjallaði að þessu sinni um menntun há-
skólakennara til kennslustarfa (universitetspedagogik) og mat á
hæfni þeirra til þeirra starfa. Ennfremur voru sýnd kennslutæki
og notkun þeirra. Þarna heyrðist m. a., að það væri sóun að hafa
við fræðslumiðlun á háskólastigum viðvaninga í kennslu. Langtum
auðveldara væri að bæta úr gölíum á kennsluaðferðum háskólakenn-
ara en vöntun á vísindalegum hæfileikum. Fram kom, að þegar er
kominn skriður á námskeiðahald í háskólauppeldisfræði fyrir kenn-
ara við læknadeildir í Svíþjóð. Fundarmenn virtust ekki telja heppi-
legt að skvlda háskólakennara beinlínis til að sækja slík náms-
skeið. Margt eftirtektarvert og lærdómsríkt kom fram í erindum og
gögnum á fundinum, og er væntanleg samantekt í bókarformi.
Á aðalfundi NFMU komu norrænu stúdentarnir öðrum fulltrúa
inn í 7 manna stjórn sambandsins með aðstoð próf. Haralds Teirs
frá Helsingfors og fleiri kennara gegn nokkru andófi ýmissa rosk-
inna manna (af formsástæðum?). Teir er meinafræðingur, mikill per-
sónuleiki, einn af helztu frumkvöðlum NFMU. Finnsku stúdentarnir
sögðu hann mjög sjúkan, hann kæmi á fundinn af sjúkrahúsi og
færi þangað aftur. Auk aðalritara NM var svo kjörinn til setu í stjórn
NFMU af hálfu læknanema finnski landsritarinn med. kand. Timo
Nors frá félaginu Thorax í Helsingfors.
Væntanlega mun fjallað í næsta tölublaði Læknanemans frekar
um starfsemi framannefndra samtaka, fundina í Stokkhólmi og
gagnsemi þátttöku í þessu samstarfi.
Sjúklingur: „Get ég svo spilað á trombóninn minn, þegar ég verð orð-
inn góður I hendinni?“
Skurðlæknir: ,,Mikil ósköp, engin vandræði með slíkt.“
Sjúklingur: „Það er aldeilis fyrirtak, læknir. fig gat það aldrei áður.“
Það var nýbúið að gera mikla kviðarholsaðgerð á Sveini, og hann var
að vakna eftir svæfinguna.
„Lofaður sé Guð,“ kallaði hann upp, „þá er þessu víst lokið.“
1 næsta rúmi lá sjúklingur, sem hristi höfuðið ákaft.
„Vertu nú ekki svo viss um það, góði,“ mælti hann aðvarandi. „Það
þurfti að skera mig upp aftur. . . það gleymdist grisja.“
„Ekki er það nú umtalsvert", hvein í öðrum, þeir skildu eftir skurð-
hníf í mér.“
I sömu mund kom deildarlæknirinn með miklum asa inn á ganginn.
„Hæ“ kallaði hann, „hefur nokkur séð skóna rnína?"